The Pilgrim

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
The Pilgrim
Ficha técnica
DirectorCharlie Chaplin
EstudioCharlie Chaplin Productions
OrixeUnited States
LinguaSilent film
English intertitles
Na rede
IMDB: tt0014358 Allocine: 126378 Rottentomatoes: m/the_pilgrim_1923 Allmovie: v74482 TCM: 442069 Editar o valor em Wikidata

The Pilgrim é unha película muda estadounidense de 1923 realizada por Charlie Chaplin para a First National Film Company, protagonizada por Chaplin e Edna Purviance.

A película supón a última vez que Edna Purviance coprotagonizou con Chaplin e a última película que fixo para First National.[1] Purviance tamén protagonizou A Woman of Paris (1923), de Chaplin, na que Chaplin tivo un breve cameo. Foi a segunda longametraxe máis curta de Chaplin, construída máis como unha das curtametraxes anteriores na súa carreira. Tamén se sinala como a primeira película de Charles Reisner, que despois se converteu nun director de éxito.[2]

En 1959, Chaplin incluíu The Pilgrim como unha das tres películas que compoñen The Chaplin Revue.[3] Lixeiramente reeditada e totalmente remusicalizada, a película contiña a canción "I'm Bound For Texas", escrita e composta por Chaplin, e cantada por Matt Monro.

The Pilgrim é unha das moitas obras de 1923 que entraron no dominio público nos Estados Unidos en 2019.[4]

Argumento[editar | editar a fonte]

"O Peregrino" ('The Pilgrim'), un preso fuxido, colle a roupa dun cura para substituír o seu uniforme da prisión. Nunha estación de tren, atopa unha parella en fuga que quere que os case. O pai da muller aparece e lévaa.

O condenado escolle un destino ao azar e acaba en Devil's Gulch, Texas, un domingo. Unha delegación está á espera de dar a benvida ao seu novo párroco. Co xerife preto, o Peregrino ten que seguir facendo o seu papel. Un gran diácono lévao á igrexa, onde improvisa un sermón sobre David e Goliat.

Dispúxose que o cura embarcase coa Sra. Brown e a súa atractiva filla. Esta última e o Peregrino séntense atraídos un polo outro. Cando aparece o ladrón, compañeiro de cela do Peregrino, descúbreo e finxe ser un vello amigo universitario. A Sra. Brown convídao a té. A pesar dos mellores esforzos do Peregrino, o ladrón rouba máis tarde o diñeiro e foxe. O Pilgrim promete á Sra. Brown que lle devolverá o diñeiro. Despois de que se vai, o sheriff móstralle á moza un cartel de busca coa imaxe do seu convidado.

O bandido diríxese a un casino e, cun roubo en curso, o Peregrino consegue recuperar o diñeiro e devolvelo. Cando é apresado polo sheriff, a señorita Brown vai na súa defensa, revelando o que fixo. Como resultado, o sheriff leva o seu prisioneiro á fronteira e ordénalle que lle colla unhas flores en terras mexicanas. Non tomando a pista, o Peregrino volve. O sheriff ten que expulsalo literalmente da xurisdición estadounidense antes de que recoñeza o acto de bondade do axente da lei. Porén, o seu goce da paz dunha nova terra resulta de curta duración; varios pistoleiros saen da maleza e comezan a dispararse. O Peregrino, asustado, vaise apresurando, a cabalo pola fronteira mentres reflexiona sobre as súas opcións.

Elenco[editar | editar a fonte]

O filme completo.

Recepción[editar | editar a fonte]

O biógrafo de Chaplin, Jeffrey Vance, considera que The Pilgrim é unha obra importante e considera a película coidadosamente no seu libro de 2003 Chaplin: Genius of the Cinema en contraste con outros biógrafos de Chaplin.[5]

Vance escribe: "The Pilgrim é unha das películas máis ricas- e desatendidas- de Chaplin".[6] Vance eloxia a economía de acción da película, as raíces teatrais clásicas (incluíndo Molière e o music-hall británico), o límite afiado da comedia e o final irónico co personaxe de Chaplin a cabalo da liña internacional entre Estados Unidos e México.[7]

A estudosa de cinema Donna Kornhaber cualifica o "famoso sermón en pantomima" da película (da historia de David e Goliat) como un dos "maiores actos de narración física de Chaplin".[8]

Na súa crítica xeralmente positiva do 26 de febreiro de 1923, The New York Times dixo: "Non, esta imaxe non é igual a The Kid. Carece das sutilezas desa comedia, non é tan nítida para a humanidade, non está tan finamente caracterizada, pero é un auténtico Chaplin, con todo."[9]

Na enquisa Sight & Sound de 1952, o crítico de cine francés Andre Bazin elixiu The Pilgrim como unha das 10 mellores películas de todos os tempos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Edna Purviance, la compañera de Chaplin antes de que fuera famoso". El Universal (en castelán). 2020-09-11. Consultado o 2023-02-06. 
  2. ↑ "Charles Reisner". IMDb (en inglés). Consultado o 2023-02-06. 
  3. ↑ "Reviews: The Chaplin Revue: The Chaplin Collection". The DVD Journal; www.dvdjournal.com. Consultado o 2023-02-06. 
  4. ↑ "These 1923 Copyrighted Works Enter the Public Domain in 2019". Lifehacker (en inglés). 2018-04-13. Consultado o 2023-02-06. 
  5. ↑ Vance, Jeffrey (2003). Chaplin: Genius of the Cinema. New York: Harry N. Abrams, páxs. 128-133. ISBN 0-8109-4532-0
  6. ↑ Vance, Jeffrey (2003). Chaplin: Genius of the Cinema. New York: Harry N. Abrams, páx. 128. ISBN 0-8109-4532-0.
  7. ↑ Vance, Jeffrey (2003). Chaplin: Genius of the Cinema. New York: Harry N. Abrams, pg. 130-133. ISBN 0-8109-4532-0
  8. ↑ Kornhaber, Donna (2014). Charlie Chaplin, Director. Evanston, Illinois: Northwestern University Press, páx. 219. ISBN 978-0810129528
  9. ↑ "From Sing Sing to Psalm Singing.". The New York Times (en inglés). 1923-02-26. ISSN 0362-4331. Consultado o 2023-02-06. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Pilgrim&oldid=6471641»