Saltar ao contido

Scolopax minor

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Scolopax minor

Scolopax minor no niño
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Aves
Orde: Charadriiformes
Familia: Scolopacidae
Subfamilia: Scolopaci
Xénero: Scolopax
Especie: S. minor
Nome binomial
Scolopax minor
Gmelin, 1789
Área de distribución de Scolopax minor Alaranxado: área de reprodución Violeta: residente todo o ano Azul: zona na que non se reproduce
Área de distribución de Scolopax minor
Alaranxado: área de reprodución
Violeta: residente todo o ano
Azul: zona na que non se reproduce

Área de distribución de Scolopax minor
Alaranxado: área de reprodución
Violeta: residente todo o ano
Azul: zona na que non se reproduce
Sinonimia
Véxase o texto

Scolopax minor é unha especie de ave da orde dos caradriformes, suborde dos escolopacios, e subfamilia dos escolopacios, unha das integradas no xénero Scolopax.

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

A especie foi descrita en 1789 polo naturalista alemán Johann Friedrich Gmelin.[2][3][4]

Etimoloxías

[editar | editar a fonte]

Para a do xénero, ver Scolopax.

O epíteto específico, minor, esta tirado do adxectivo latino minor, -ōris, "menor", "máis pequeno".

Sinónimos

[editar | editar a fonte]

Ademais de polo seu nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[2][3]

  • Philohela minor (Gmelin, 1789)
  • Rusticola minor

Hábitat e distribución

[editar | editar a fonte]

Scolopax minor habita en áreas boscosas e mixtas forestal-agrícola-urbanas ao leste do Meridiano 98. Véronse espécimes até, polo norte, en Manitoba, e polo leste até o Labrador e Terra Nova.

No inverno migran cara ao sur, até os Estados da costa do golfo de México.

Características

[editar | editar a fonte]
Dous espécimes en Rhode Island

Esta especie norteamericana ten un corpo repoludo, as patas curtas, a cabeza grande e arredondada e un pico prénsil, longo e recto. Os adultos miden de 25 a 30 cm de longo e pesan de 140 a 230 g.[5]

As femias son considerabelmente máis grandes que os machos.[6]

O pico ten unha lonxitude de 6,4 a 7,0 cm.[7]

A envergadura alar oscila entre os 42 e os 48 cm.[8]

Estado de conservación

[editar | editar a fonte]

Esta especie ten unha área de distribución extremadamente grande e, polo tanto, non se aproxima aos limiares de vulnerábel baixo o criterio de tamaño da área de distribución. A pesar de que a tendencia da poboación parece ser decrecente, non se cre que o descenso sexa o suficientemente rápido como para achegarse aos limiares de vulnerábel baixo o criterio de tendencia da poboación (descenso > 30 % en dez anos ou tres xeracións). O tamaño da poboación é moi grande e, polo tanto, non se aproxima aos limiares de vulnerábel segundo o criterio de tamaño da poboación (<10.000 individuos maduros cun descenso continuo estimado en >10% en dez anos ou tres xeracións) . Por estes motivos a especie é avaliada pola Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais como LC (pouco preocupante).[1]

  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2019): Scolopax minor na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 15 de setembro de 2022.
  2. 2,0 2,1 Scolopax minor Gmelin, 1789 no WoRMS. Consultado o 15 de setembro de 2022.
  3. 3,0 3,1 Scolopax minor Gmelin, 1789 no GBIF. Consultado o 15 de setembro de 2022.
  4. Scolopax minor J. F. Gmelin, 1789 na BioLib. Consultada o 15 de setembro de 2022.
  5. Smith, Christopher (2000): Field Guide to Upland Birds and Waterfowl. Wilderness Adventures Press. ISBN 1-8851-0620-3, pp. 28–29.
  6. Keppie, D. M. & R. M. Whiting, Jr. (1994): "American Woodcock (Scolopax minor)" en The Birds of North America. Nº 100. A. Poole and F. Gill, Eds. Philadelphia: The Academy of Natural Sciences; Washington, D.C.: The American Ornithologists' Union.
  7. Sheldon, William G. (1971): Book of the American Woodcock. University of Massachusetts.
  8. "American Woodcock Identification, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology". En allaboutbirds.org.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]