Vimieiro (árbore)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Salix viminalis»)
Flores femininas nuns exemplares en Alemaña
Flores masculinas nun exemplar en Alemaña

O vimieiro ou vimbieira[1] (Salix viminalis) é unha arboriña ou arbusto do xénero Salix (salgueiros), da familia das salicáceas da que se tiran os vimes.

Descrición[editar | editar a fonte]

É un arbusto grande, ocasionalmente árbore de até 10 m de altura, con pólas magras e longas, erectas; bota gromos tenros a miúdo con densa pilosidade tomentosa; poliñas de cor verde amarelenta ou pardo cincento a avermellado, mates, con pilosidade cincenta cando son novas. As follas son pecioladas, de 5 a 15 cm de longo e aproximadamente 1,5 cm de ancho, entre 6 e 20 veces máis longas ca anchas, lanceoladas estreitiñas ou con bordos paralelos; a face foliar de cor verde sucia, mate, con pilosidade dispersa e curta; envés foliar con brillo prateado, cuberto con densos pelos curtos, orientado na dirección dos nervios laterais; bordo foliar enrolado cara a abaixo; pecíolo foliar de até 1 cm de longo, con curta pilosidade cincenta; estípulas só nos macroblastos, lanceoladas estreitas, longamente apuntadas. As escamas das xemas son pardas, con pilosidade cincenta. As inflorescencias aparecen antes que as follas, e antes da floración presentan unha vistosa pilosidade mesta e sedosa. Os amentos masculinos son erectos, cilíndricos, de até 3,5 cm de longo e 1 cm de ancho, mestos nas axilas de follas moi pequenas e estreitas, longamente pilosas. Ten Brácteas tectrices elípticas ou ovadas alongadas, con pilosidade longa cincenta; estames dúas veces máis longos cá bráctea tectriz; ten filamentos estaminais libres, glabros; anteras elípticas alongadas, amarelas, trala floración de cor vermella acastañada. Os amentos femininos son erectos, cilíndricos, de até 3 cm de longo e 1 cm de ancho. O ovario case sentado, ovado, de até 6 mm de longo. O estilo é case tan longo coma o ovario, fino amarelo; os estigmas lineais, divididos en 2 ou 4 partes até a metade. Florece na primavera. Hibrídase doadamente con outros salgueiros. A reprodución vexetativa é moi eficaz. En Galicia é común cortar unhas varas e deixalas nun balde ou nun bocoi con auga até botaren raíces para despois plantalas. Adoitan agromar sen problema.

Hábitat[editar | editar a fonte]

Adóitase atopar nas ribeiras dos regueiros e outros lugares húmidos, xeralmente chairas baixas, sobre solos húmidos. En Galicia cultívase preto dos ríos e regueiros, ás veces formando sebes ou ringleiras. Está naturalizada en moitas zonas.

Distribución[editar | editar a fonte]

A orixe exacta da especie é descoñecida por mor de que se vén cultivando dende hai séculos. Crese que é orixinaria do centro de Europa e o oeste de Asia. Crese que na Península Ibérica foi introducida. É moi común en Galicia e toda a Europa atlántica, onde foi cultivada e naturalizada nos terreos baixos.

Usos[editar | editar a fonte]

Fornece o mellor vime ou vimbio empregado para a cestaría. Moitas especies de salgueiros teñen tamén pólas utilizábeis na cestería. Despois de podar a árbore, mergúllanse as pólas na auga durante un tempo até viraren flexíbeis.

Tradicionalmente adoitan empregarse os vimes máis finos para atar as viñas.

No eido forestal é unha das especies coñecidas como hiperacumuladora de metais pesados para a restauración de solos contaminados, pois acumula cadmio, cromo, chumbo, mercurio, zinc, petróleo, hidrocarburos, disolventes orgánicos, MTBE, TCE e subprodutos, selenio, prata, uranio etc.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Salix viminalis foi descrita por Charles Linneo e publicado en Species Plantarum 2: 1021, no ano 1753.

Sinonimia
  • Salix pseudolinearis Nas.
  • Salix rossica Nas.
  • Salix rufescens Nas.
  • Salix semiviminalis E.Wolf
  • Salix serotina Pall.
  • Salix splendens Nas.
  • Salix strobilacea Nas.
  • Salix veriviminalis Nas.
  • Salix viminalis var. semiviminalis Poljakov
  • Salix viminalis subsp. veriviminalis

Nome común[editar | editar a fonte]

Vrimieiro, vrimieira, vrimeiro, vrimeira, vrimbero, vrimbeiro, vincalleiro, vimieiro, vimieira, vimia, vimeiro, vimbreiro, vimbo, vimbio, vimbieiro, vimbieira, vimbia, vimbeiro, vimbeira, vimbeeira, vemieira, veeira, vareiro, trogalleiro, sangubiño, salce, pé do vimbio, paleiro, mimbreiro, mimbreira, lagomeiro, correiro, correeiro, cepeira de vimes, cepa de vimbio e bringueiro[2].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Nomes vulgares galegos preferidos en Termos esenciais de botánica, Universidade de Santiago de Compostela, Universidade, 2004; Vocabulario de ciencias naturais Santiago de Compostela, Xunta, 1991; e Gran dicionario Xerais da lingua galega Vigo, Xerais, 2009
  2. "Vimbieira (Salix viminalis L.)". Atlas Lingüístico Galego. Consultado o 9 de setembro de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]