Saltar ao contido

Rinaldo Fioramonte Martino

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaRinaldo Fioramonte Martino

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento6 de outubro de 1921 Editar o valor en Wikidata
Rosario, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Morte15 de novembro de 2000 Editar o valor en Wikidata (79 anos)
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de La Chacarita Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista (–1953) Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1937 Editar o valor en Wikidata - 1953 Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaArxentina
Italia Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1941–1948   CA San Lorenzo 223(142)
1949–1950 Juventus FC 33(18)
1950–1950 Club Nacional de Football 18(10)
1951–1951   CA Boca Juniors 15(3)
1951–1953 Club Nacional de Football 15(3)
1953–1953   Club Atlético Cerro 15(3)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1942–1948   Arxentina 20(15)
1949–1949   Italia 1(0)
Participou en
1946Campeonato Sul-Americano de Futebol de 1946 (pt) Traducir
1945Campeonato Sul-Americano de Futebol de 1945 (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata

Find a Grave: 14590872 Editar o valor en Wikidata

Rinaldo Fioramonte Martino tamén coñecido como Mamucho Martino, nado o 6 de outubro de 1921 en Rosario (Provincia de Santa Fe e finado o 15 de novembro de 2000 en Buenos Aires foi un futbolista arxentino que xogaba na demarcación de centrocampista.

A Asociación do Fútbol Arxentino (AFA) incluíuno entre os 24 futbolistas arxentinos que integran o Salón da Fama.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Comezou xogando en equipos do seu Rosario natal, primeiro o Club Peñarol e despois o Club Belgrano. En 1941 fichou polo San Lorenzo de Almagro. Pese a non xogar como home máis adiantado tiña unha gran capacidade goleadora, sendo o máximo anotador do campionato arxentino de 1942.

Co equipo de Almagro gañou o título de liga en 1946 e realizou unha xira por Europa ese mesmo ano.

A finais dos anos 40 fichou polo Juventus FC italiano, co que acadou o título da Serie A, e incluso chegou a xogar coa Selección de fútbol de Italia[1]. De volta en América xogou no Club Nacional de Football, co que tamén gañou o título. Tras un breve paso por Boca Juniors volveu a Nacional para ser campión outra vez.

En 1953 fichou polo CA Cerro, onde se retirou.

Formou parte da Selección de fútbol da Arxentina entre 1942 e 1947 sendo campión da Copa América en dúas ocasións, 1945 e 1946. Na primeira delas anotou un gol histórico ante Uruguai ante o porteiro Roque Máspoli, que se considera como un dos máis notábeis da historia do fútbol suramericano, e que foi bautizado no seu momento coma o gol de América.

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Campionatos nacionais

[editar | editar a fonte]
Título Club País Ano
Primeira División da Arxentina San Lorenzo Arxentina 1946
Serie A Italia Juventus FC Italia 1949/50
Primeira División do Uruguai Nacional Uruguai Uruguai 1950
Primeira División do Uruguai Nacional Uruguai Uruguai 1952

Copas internacionais

[editar | editar a fonte]
Título Sede Equipo Ano
Copa América Chile Chile Selección de fútbol da Arxentina 1945
Copa América Arxentina Selección de fútbol da Arxentina 1946

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]