Rexión Indomalaia
A rexión indomalaia é unha das oito ecozonas en que se dividiu o planeta. Abrangue a maior parte do Asia do sur e do sueste.
Anteriormente coñecíase en bioxeografía como rexión Oriental. A ecozona indomalaia esténdese desde Afganistán e Paquistán ao subcontinente Indio, o sueste de Asia e as provincias chinesas tropicais e subtropicais de Guangxi, Yunnan e Hainan. Cobre as maiores illas de Indonesia ata as illas de Balí ao sur, e Borneo ao norte, ao leste das cales se encontra a liña de Wallace, que delimita a fronteira desta ecozona coa de Australasia. A rexión indomalaia tamén inclúe as Filipinas, as terras baixas de Taiwán e as illas xaponesas de Ryukyu.
Principais subrexións ecolóxicas[editar | editar a fonte]
O World Wildlife Fund (WWF) divide a rexión indomalaia en 3 subrexiónxás que define como "reagrupacións xeográficas de ecorrexións que poden representar varios tipos de hábitats, pero que teñen fortes afinidades bioxeográficas especialmente a nivel taxonómico, por encima do de especie (xéneros, familias)".
- Subcontinente indio
- Indochina
- Rexión da Sonda e as Filipinas
A rexión indomalaia está historicamente definida desde o século XIX, no que Wallace a chamou rexión Oriental e subdividiuna en 4 subrexións zoolóxicas: India, Ceilanesa (Ceilán e sur da India), Indochina e Indomalaia (Sonda e Filipinas).[1]
Biomas[editar | editar a fonte]
A rexión comprende á súa vez os biomas seguintes:[2]
- Selva tropical e subtropical: Constitúe a vexetación predominante en toda a rexión.
- Selva seca
- Bosque tropical de coníferas
- Bosque temperado de frondosas
- Bosque temperado de coníferas
- Pradería
- Pradería inundada
- Praderías e matogueiras de montaña
- Deserto
- Mangleiral
Características xerais[editar | editar a fonte]
A biorrexión Oriental ou Indomalaia ten unha superficie total de 7 500 000 km2, o seu clima é cálido ou moi cálido, ten moitas especies representativas tales como os rinocerontes, os orangutáns, pavo real, tigre, faisán e oso panda. Tamén ten flora representativa, como o rododendro.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Wallace, A.R. (1876): Die geographische Verbreitung der Thiere. - Deutsche Ausgabe von A.B. Meyer; Dresden: Verlag R. von Zahn.
- ↑ List of Ecoregions, TERRESTRIAL ECOREGIONS Arquivado 29 de outubro de 2010 en Wayback Machine. WWF
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Wikramanayake, Eric; Eric Dinerstein; Colby J. Loucks; et al. (2002). Terrestrial Ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Island Press; Washington, D.C..
