Pradairo azucreiro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O pradairo azucreiro [1] (Acer saccharum), é unha especie de árbore caducifolia pertencente ao xénero dos pradairos, á familia das sapindáceas. Moitas veces a especie considérase a mesma que a chamada Acer nigrum (pradairo negro) mais algúns autores consideran que é unha especie de pradairo diferente moi achegdo a Acer saccharum; moitos tránana de subespecie: Acer saccharum subsp. nigrum.[2][3].

O xarope de pradairo obtense do zume deste pradairo norteamericano. En Galiza non aparece.

Descrición[editar | editar a fonte]

É unha árbore ancha e columnar, con follas palmatilobadas, de 13 cm de lonxitude e 13,5 de diámetro, base acorazonada, con cinco lóbulos, tres maiores rematados en varios dentes, envés piloso e face verde escura, polo outono amarelas, arroibadas ou encarnadas. Casca pardo cinsenta e lisa, gretada e escamosa coa idade. As flores son miúdas e verde amarelas, penduradas. Froito con ás paralelas.

Cultivo e usos[editar | editar a fonte]

O xarope de pradairo, de tradición milenaria, obtense do zume deste pradairo. Este zume concéntrase e fíltrase para obter o xarope. A súa transparencia indica a súa calidade (Graos AA, A, B, C e D) e en ningún caso o máis escuro contén máis elementos minerais ca o máis claro, sendo este de mellor sabor e de superior calidade.

O pradairo azucreiro é unha boa árbore de rúa e xardín, xa que é doado de propagar e transplantar, é de rápido crecemento e ten unha follaxe de bonita cor outoniza.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Acer saccharum foi descrita por Humphry Marshall e publicada en Arbustrum Americanum 4, no ano 1785.[4]

Variedades aceptadas
Sinonimia
  • Acer barbatum f. commune Ashe
  • Acer hispidum Schwer.
  • Acer nigrum var. glaucum (Schmidt) Fosberg
  • Acer nigrum subsp. saccharophorum (K.Koch) R.T.Clausen
  • Acer palmifolium Borkh.
  • Acer palmifolium var. concolor Schwer.
  • Acer palmifolium f. euconcolor Schwer.
  • Acer palmifolium f. glabratum Schwer.
  • Acer palmifolium f. glaucum (Pax) Schwer.
  • Acer palmifolium var. glaucum Sarg.
  • Acer palmifolium f. integrilobum Schwer.
  • Acer saccharinum var. glaucum Pax
  • Acer saccharinum var. viride Schmidt
  • Acer saccharophorum K.Koch
  • Acer saccharophorum f. angustilobatum Vict. & J.Rousseau
  • Acer saccharophorum f. conicum (Fernald) J.Rousseau
  • Acer saccharophorum f. glaucum (Schmidt) J.Rousseau
  • Acer saccharophorum var. rugelii (Pax) J.Rousseau
  • Acer saccharophorum var. subvestitum Vict. & Roll.-Germ.
  • Acer saccharum f. angustilobatum (Vict. & J.Rousseau) A.E.Murray
  • Acer saccharum f. conicum Fernald
  • Acer saccharum f. euconcolor Pax
  • Acer saccharum f. glabratum Pax
  • Acer saccharum f. glaucum (Schmidt) Pax
  • Acer saccharum var. glaucum (Schmidt) Sarg.
  • Acer saccharum var. glaucum Pax
  • Acer saccharum f. hispidum (Schwer.) A.E.Murray
  • Acer saccharum f. integrilobum Pax
  • Acer saccharum f. pubescens Pax
  • Acer saccharum var. quinquelobulatum A.E.Murray
  • Acer saccharum f. rubrocarpum A.E.Murray
  • Acer saccharum f. subvestitum (Vict. & Roll.-Germ.) A.E.Murray
  • Acer saccharum f. truncatum Pax
  • Acer saccharum f. villipes (Rehder) A.E.Murray
  • Acer saccharum f. villosum Pax
  • Acer saccharum var. viride (Schmidt) A.E.Murray
  • Acer subglaucum Bush
  • Acer subglaucum var. sinuosum Bush
  • Acer treleaseanum Bush
  • Saccharodendron saccharum (Marshall) Moldenke[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Nome vulgar galego recomendado polo Servizo de Normalización Lingüística da USC. En inglés: sugar maple; en portugués bordo-açucareiro; en castelán arce azucarero
  2. USDA Plants Profile: Acer nigrum
  3. Germplasm Resources Information Network: Acer saccharum subsp. nigrum Arquivado 12 de xaneiro de 2012 en Wayback Machine.
  4. Pradairo azucreiro en Trópicos
  5. Pradairo azucreiro en PlantList

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  1. Anonymous. 1986. List-Based Rec., Soil Conserv. Serv., U.S.D.A. Database of the U.S.D.A., Beltsville.
  2. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, Nova York.
  3. Correll, D. S. & M. C. Johnston. 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i–xv, 1–1881. The University of Texas at Dallas, Richardson.
  4. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., Nova York.
  5. Gleason, H. A. 1968. The Choripetalous Dicotyledoneae. vol. 2. 655 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, Nova York.
  6. Gleason, H. A. & A. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–lxxv, 1–910. New York Botanical Garden, Bronx.
  7. Great Plains Flora Association. 1986. Fl. Great Plains i–vii, 1–1392. University Press of Kansas, Lawrence.
  8. Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
  9. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
  10. Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
  11. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1–806. University Press of Florida, Gainseville.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]