Plasmodium ovale

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Plasmodium ovale

Trofozoíto de Plasmodium ovale con tinguidura Giemsa.
Clasificación científica
Dominio: Eukarya
Reino: Protista
Filo: Apicomplexa
Clase: Aconoidasida
Orde: Haemosporida
Familia: Plasmodiidae
Xénero: Plasmodium
Especie: P. ovale
Nome binomial
Plasmodium ovale
Stephens 1922

Plasmodium ovale é unha especie de protozoos parasitos que causa a malaria terzá en humanos. Está moi emparentado con Plasmodium falciparum e Plasmodium vivax, os cales son responsables da maioría dos casos de malaria. É menos común que eses parasitos e bastante menos perigoso que P. falciparum.

Os estudos xenéticos recentes da especie P. ovale indicaron que consta de dúas subespecies, que son: P. ovale curtisi e P. ovale wallikeri.[1]

Historia[editar | editar a fonte]

Esta especie foi descrita por primeira vez por J. W. Stephens nun paciente de África oriental en 1922.[2]

Epidemioloxía[editar | editar a fonte]

Tradicionalmente se consideraba que P. ovale estaba moi limitado xeograficamente a África occidental,[3][4] Filipinas, leste de Indonesia, e Papúa Nova Guinea,[5] pero informouse tamén da súa presenza en Bangladesh ,[6] Camboxa,[7] India,[8] Tailandia[9] e Vietnam[10]

A prevalencia é baixa (<5%) con excepción de África occidental, onde chega ao 10%.

A epidemioloxía deste parasito necesita ser posta ao día porque o último mapa global da súa distribución fíxose en 1969.[11]

Estimouse que hai uns 15 millóns de casos de infección por este parasito cada ano.[12]

Características clínicas[editar | editar a fonte]

O período de latencia en humanos é de 12 a 20 días. Algunhas formas hepáticas atrasan o seu desenvolvemento e a súa reaparición pode ocorrer despois de períodos de ata 4 anos despois da infección.

O ciclo de desenvolvemento no sangue dura unhas 49 horas. Un exame dos rexistros de infeccións inducidas indica que houbo unha media de 10,3 episodios de febre de ≥ 38,3 °C e 4,5 episodios febrís de ≥ 40 °C. Os niveis máximos medios do parasito eran 6.944/microlitro en infeccións inducidas por esporozoítos e 7.310/microlitro en infeccións inducidas por trofozoítos.

Diagnose[editar | editar a fonte]

O aspecto microscópico de P. ovale é moi similar ao de P. vivax e se se examinan só un pequeno número de parasitos, pode ser imposible de distinguir as dúas especies baseándose só na morfoloxía. Non hai diferenza entre o tratamento médico que se aplica ás infeccións por P. ovale e por P. vivax, e os resultados algunhas diagnoses de laboratorio indican ambiguamente que se trata de "P. vivax/ovale", o cal non afecta ao tratamento. Poden verse puntos ou gránulos de Schüffner na superficie dos glóbulos vermellos parasitados, pero estes son meirandes e máis escuros que en P. vivax e algunhas veces denomínanse puntos de James ou punteado de James. Aproximadamente o 20% das células parasitadas son de forma oval (de onde vén o nome da especie) e algunhas das células ovais teñen ademais beiras fimbriadas (que son as denominadas "células cometa"). Os esquizontes maduros de P. ovale nunca teñen máis de doce núcleos e este é o único xeito fiable de distinguir as dúas especies.

P. vivax e P. ovale que estiveron en EDTA durante máis de media hora antes de que se faga o frotis sanguíneo parecen ter unha aparencia moi similar á de P. malariae, o cal é unha importante razón para que o laboratorio procese a mostra en canto chegue.

Tratamento[editar | editar a fonte]

O tratamento estándar é administrar á vez cloroquina e primaquina. A combinación atovaquone-proguanil pode tamén usarse naqueles pacientes que non poden tomar cloroquina.[13]

Filoxenia[editar | editar a fonte]

Entre as especies que infectan aos grandes simios, a especie Plasmodium schwetzi morfoloxicamente parece ser a máis relacionada con P.ovale, pero isto non foi confirmado (en 2013) por estudos xenómicos.

A especie orixinal ten dúas formas morfoloxicamente idénticas denominadas Plasmodium ovale curtisi e Plasmodium ovale wallikeri, que poden diferenciarse só por medios xenéticos.[12] Identificáronse ambas as subespecies en Ghana, Myanmar, Nixeria, Santo Tomé, Serra Leoa e Uganda. Segundo unha estimación a separación entre estas liñaxes crese que ocorreu hai entre 1,0 e 3,5 millóns de anos en hóspedes homínidos. Unha segunda análise suxire que estas especies se separaron hai 4,5 millóns de anos (95% de intervalo de confianza 0,5 – 7,7 millóns de anos).[14]

Estas especies parecen ser máis próximas a Plasmodium malariae que a Plasmodium vixax.[14] O período de latencia da subespecie P. ovale wallikeri é de 40,6 días e a da subespecie P. ovale curtisi de 85,7 días.[15]

Infección[editar | editar a fonte]

Aínda que é similar a P. vivax, a especie P. ovale pode infectar a individuos que son negativos para o grupo sanguíneo Duffy, como é o caso en moitos dos habitantes da África subsahariana. Isto explica a grande prevalencia de P. ovale (en lugar de P. vivax) na maior parte de África. [16] [17]

Vectores[editar | editar a fonte]

Os vectores son mosquitos do xénero Anopheles das seguintes especies:

Outros hóspedes[editar | editar a fonte]

Os chimpancés e os monos Saimiri poden tamén ser infectados por este parasito.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Sutherland CJ, Tanomsing N, Nolder D, Oguike M, Jennison C, Pukrittayakamee S, Dolecek C, Hien TT, do Rosário VE, Arez AP, Pinto J, Michon P, Escalante AA, Nosten F, Burke M, Lee R, Blaze M, Otto TD, Barnwell JW, Pain A, Williams J, White NJ, Day NP, Snounou G, Lockhart PJ, Chiodini PL, Imwong M, Polley SD (2010). "Two nonrecombining sympatric forms of the human malaria parasite Plasmodium ovale occur globally". J Infect Dis 201 (10): 1544–50. PMID 20380562. doi:10.1086/652240. 
  2. Stephens JWW (1922) A new malaria parasite of man. Ann Trop Med Parasitol 16: 383–388. doi: 10.1098/rspb.1914.0024
  3. Cornu M, Combe A, Couprie B; et al. (1986). "[Epidemiological aspects of malaria in 2 villages of the Manyemen forest region (Cameroon, southwest province)]". Med Trop (Mars) (en French) 46 (2): 131–40. PMID 3523108. 
  4. Faye FB, Konaté L, Rogier C, Trape JF (1998). "Plasmodium ovale in a highly malaria endemic area of Senegal". Trans. R. Soc. Trop. Med. Hyg. 92 (5): 522–5. PMID 9861368. doi:10.1016/S0035-9203(98)90900-2. 
  5. Baird JK, Hoffman SL (2004). "Primaquine therapy for malaria". Clin. Infect. Dis. 39 (9): 1336–45. PMID 15494911. doi:10.1086/424663. 
  6. Fuehrer HP, Starzengruber P, Swoboda P; et al. (2010). "Indigenous Plasmodium ovale malaria in Bangladesh". Am. J. Trop. Med. Hyg. 83 (1): 75–78. PMC 2912579. PMID 20595481. doi:10.4269/ajtmh.2010.09-0796. 
  7. Incardona S, Chy S, Chiv L; et al. (2005). "Large sequence heterogeneity of the small subunit ribosomal RNA gene of Plasmodium ovale in Cambodia". Am. J. Trop. Med. Hyg. 72 (6): 719–24. PMID 15964956. 
  8. Snounou G, Viriyakosol S, Jarra W, Thaithong S, Brown KN (1993). "Identification of the four human malaria parasite species in field samples by the polymerase chain reaction and detection of a high prevalence of mixed infections". Mol. Biochem. Parasitol. 58 (2): 283–92. PMID 8479452. doi:10.1016/0166-6851(93)90050-8. 
  9. Cadigan FC, Desowitz RS (1969). "Two cases of Plasmodium ovale malaria from central Thailand". Trans. R. Soc. Trop. Med. Hyg. 63 (5): 681–2. PMID 5824291. doi:10.1016/0035-9203(69)90194-1. 
  10. Gleason NN, Fisher GU, Blumhardt R, Roth AE, Gaffney GW (1970). "Plasmodium ovale malaria acquired in Viet-Nam". Bull. World Health Organ. 42 (3): 399–403. PMC 2427544. PMID 4392940. 
  11. Lysenko AJ, Beljaev AE (1969). "An analysis of the geographical distribution of Plasmodium ovale". Bull. World Health Organ. 40 (3): 383–94. PMC 2554635. PMID 5306622. 
  12. 12,0 12,1 Sutherland CJ, Tanomsing N, Nolder D; et al. (2010). "Two nonrecombining sympatric forms of the human malaria parasite Plasmodium ovale occur globally". J. Infect. Dis. 201 (10): 1544–50. PMID 20380562. doi:10.1086/652240. 
  13. Radloff PD, Philipps J, Hutchinson D, Kremsner PG (1996). "Atovaquone plus proguanil is an effective treatment for Plasmodium ovale and P. malariae malaria". Trans R Soc Trop Med Hyg 90 (6): 682. PMID 9015517. doi:10.1016/S0035-9203(96)90435-6. 
  14. 14,0 14,1 Putaporntip C, Hughes AL, Jongwutiwes S (2013) Low level of sequence diversity at merozoite surface protein-1 locus of Plasmodium ovale curtisi and P. ovale wallikeri from Thai isolates. PLoS One 8(3):e58962. doi: 10.1371/journal.pone.0058962
  15. Nolder D, Oguike MC, Maxwell-Scott H, Niyazi HA, Smith V, Chiodini PL, Sutherland CJ (2013) An observational study of malaria in British travellers: Plasmodium ovale wallikeri and Plasmodium ovale curtisi differ significantly in the duration of latency. BMJ Open 3(5). pii: e002711. doi: 10.1136/bmjopen-2013-002711 [1]
  16. "Biology: Malaria (CDC malaria)". Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2008. 
  17. "Malaria eModule - Exo-Erythrocytic Stages". Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2008. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

  • Malaria - TDR: Investigación en enfermidades da pobreza