Paul Barras

Paul Barras.

Paul François Jean Nicolas, vizconde de Barras, nado en Fox-Amphoux en 1755 e finado en 1829, foi un político revolucionario francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu no seo dunha familia da pequena nobreza provenzal. Aos dezaseis anos entrou como cadete no rexemento de Languedoc, destinado á India. En 1776 participou na defensa de Pondicherry diante os británicos, ata a capitulación francesa o 18 de outubro de 1778, cando co resto da gornición volta a Francia. En 1782 participa nunha expedición ao sueste asiático, e tras o Tratado de París (1783) deixa o exército.

Tras a Revolución Francesa inscríbese na francmasonería e no club dos xacobinos. Entra como delegado na Convención Nacional polo departamento de Var. Únese ao deputados da Montagne e vota a favor da pena de morte para Luís XVI (1793). A Convención envíao aos departamentos do sueste, fai fronte ás insurreccións que se organizan en Toulon e Marsella e confía a un descoñecido capitán de artillería, Napoleón Bonaparte, a defensa das costas de Provenza.

Barras foi un dos principais responsables, con Jean-Lambert Tallien e Joseph Fouché, da caída de Robespierre o 9 de termidor (27 de xullo de 1794). Barras convértese en membro do Directorio que se encarga do poder executivo. O nomeamento de Bonaparte como xefe do exército de Italia posibilitou o mantemento do Directorio.

Tras o golpe de estado do 18-19 de brumario, Barras dimite e marcha ao exilio en Bruxelas e Roma.