Partido Agrario Español
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2016.) |
| Partido Agrario Español | |
|---|---|
| Tipo | partido político |
| Ideoloxía | agrarianismo, conservadorismo e Democracia cristiá |
| Data de fundación | 11 de xaneiro de 1934 |
| Data de disolución | 1936 |
| País | España |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Partido Agrario Español (PAE) foi un partido político español da Segunda República Española.
Historia e características
[editar | editar a fonte]Fundado en 1931 por José Martínez de Velasco co nome de Partido Agrario, mudou o seu nome en 1934 polo de Partido Agrario Español. Ideoloxicamente da dereita posibilista, representaba os intereses da gran burguesía terratenente española e dos pequenos e medianos propietarios casteláns. Oposto á reforma agraria do ministro Marcelino Domingo (Partido Radical-Socialista) participou nos gobernos radical-cedistas da Segunda República, que duraron dous anos, ocupando a carteira de agricultura Nicasio Velayos.
Integrou un gran número de representantes da vella clase política característica da monarquía de Afonso XIII que iniciara en 1886 Antonio Cánovas del Castillo coa Constitución española de 1876, en vigor desde ese ano até 1923 e de 1930 até 1931.
Presenza en Galicia
[editar | editar a fonte]En Galicia apenas tivo influencia fóra da Coruña e Pontevedra. Especialmente nesta cidade contaba coas figuras de Prudencio Landín Tobío, avogado agrarista de longa tradición que servira ao Directorio Antiforista de Teis e Isidro Buceta. Tamén chegou a constituír un Consello comarcal en Vigo, presidido por Alfredo Pérez Viondi.[1] En 1935 o PAE comezou unha campaña de expansión en Galicia na que participou Tomás Abeigón Pazos, médico e político pontevedrés,[2] establecendo agrupacións locais nos concellos rurais; pero na súa maioría non pasaron de xuntanzas de notables. Grazas ás coalicións electorais o PAE conseguiu tres deputados en 1933 e dous en 1936 (Antonio Taboada Tundidor).