Monesterio

Monesterio
	Vista de Monesterio dende a autovía da Prata
Localización
	; Monesterio ; Monesterio
País	España
Comunidade Autónoma	Estremadura
Provincia	Badaxoz
Comarca	Tentudía
Xeografía
Altitude	765 msnm
Superficie	322 km²
Demografía
Poboación	4 292 hab. (2016)
Densidade	13,49 hab./km²
Xentilicio	Monesteriense
Outros datos
Código postal	06260
Alcalde	Antonio Garrote Ledesma (PSOE)
	www.monesterio.es

Coordenadas: 38°05′15″N 6°16′28″O / 38.08750, -6.27444

Monesterio é un concello español situado no sur da provincia de Badaxoz, en Estremadura, moi preto da fronteira con Andalucía. Pertence á comarca de Tentudía e ao partido xudicial de Zafra. Tiña en 2016 unha poboación de 4.292 habitantes.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Está situado na Serra de Tentudía, dominando o Porto das Marismas. Atópase nos contrafortes de Serra Morena, a unha altitude de entre 740 e 770 msnm, que establecen a división entre Estremadura e Andalucía, dominando o Porto das Marismas (760 m), porta de entrada desde Sevilla e paso natural da Vía da Prata.

Neste punto, onde culminan as chamadas Costas de Culebrín, cobrouse dereito de portazgo ata mediados do século XIX. Durante varios séculos foi unha Encomenda da Orde de Santiago.

Historia[editar | editar a fonte]

Nos seus arredores significativos vestixios da cultura megalítica, tales como dólmenes e restos de antigos asentamentos. Posteriormente, o núcleo monesteriense debeu formar parte do que hoxe se denomina a Beturia Céltica, un amplo territorio ao sur de Badaxoz. Atópase xunto ao Porto das Marismas, punto crítico das comunicacións entre o norte e o sur da Península polo que se canaliza un dos máis importantes itinerarios históricos da antigüidade: a Vía da Prata, e no que aínda o século pasado cobrábase dereito de portazgo.

Con antecedente no enclave romano de Curiga constitúe, pois, a porta de entrada en Estremadura polo sur desde as épocas máis remotas. A orixe da poboación actual atópase nunha fundación templaria, ata que no século XVI foi proclamada por Filipe II como Aldea de Señorío.

Á caída do Antigo Réxime a localidade, entón coñecida como Monasterio, constitúese en municipio constitucional na rexión de Estremadura. Desde 1834 quedou integrado no Partido xudicial de Fuente de Cantos.^[1]No censo de 1842 tiña 324 fogares e 1260 veciños.^[2] O seu cemiterio, situado na parte máis alta da vila, construíuse cara a 1814. Ata 1873 pertenceu á diocese do Priorado de San Marcos de León, data a partir da cal pasou á xurisdición da diocese de Badaxoz.

A súa vantaxosa situación a metade de camiño entre Sevilla, Badaxoz e Mérida, impulsou de maneira extraordinaria o exercicio da arriería por parte dos seus habitantes, sendo esta actividade sobresaínte na economía local, ademais da agricultura e a gandería.

Lugares de interese[editar | editar a fonte]

Igrexa parroquial de San Pedro, do século XVIII aínda que reconstruída na década de 1940. Posúe unha cruz procesional do século XVIII.
Ermida da Virxe de Tentudía, construída a mediados do século XX.
Castelo das Torres, casa forte da baixa Idade Media situada nas aforas do concello.