Malaita, Illas Salomón

Malaita, Illas Salomón

Localización
9°00′S 160°59′L
Reinos da Commonwealth	Illas Salomón
Capital	Auki
Poboación
Lingua usada	Baelelea (en) Língua ontong java (pt) Baeggu (en) Wala (en) Fataleka (en) Dori'o (en) Gula'alaa (en) Língua sikaiana (pt) Lau (en) Língua kwara'ae (pt) Língua kwaio (pt) 'Are'are (en) Oroha (en) Língua sa'a (pt) Língua toqabaqita (pt)
Xeografía
Superficie	4.225 km²
Creación	1981
Organización política
• Xefe do goberno	Daniel Suidani (en) (2019–)
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+11 (pt)
ISO 3166-2	SB-ML

A Provincia de Malaita é a máis poboada e unha das máis grandes das nove provincias das Illas Salomón. Leva o nome da súa illa máis grande, Malaita (tamén coñecida como "Big Malaita" ou "Maramapaina"). A provincia inclúe outras illas como Malaita Sur, (tamén chamada "Small Malaita" ou "Maramasike"), Sikaiana e o atol Ontong Java (tamén chamada illa Lord Howe). Gran Bretaña definiu a súa área de interese nas Salomón, incluíndo Malaita, e comezou o control do goberno central de Malaita. En 1893, cando o capitán Gibson R.N., do HMS Curacoa, declarou o sur das Illas Salomón como Protectorado Británico coa proclamación do Protectorado Británico das Illas Salomón .

A capital provincial e o maior centro urbano é Auki, que foi establecido como o centro administrativo da provincia de Malaita en 1909. O turismo está moi pouco desenvolvido en Malaita; Auki está preto da Lagoa Langa Langa, que ofrece oportunidades para facer snorkel, e os veciños fan demostracións de fabricación de cunchas.

A poboación da provincia era de 122.620 habitantes (1999). A superficie da provincia é 4 225 km² (1 631 sq mi). A poboación melanesia de Malaita ten tradicións culturais únicas en aspectos sociais da vida. Brideprice é unha tradición única de Malaita en comparación coas outras illas das Illas Salomón. Nesta práctica os pais do noivo entregan o diñeiro habitual de cunchas e comida aos pais da noiva.

Etnia

Os habitantes da illa principal son de etnia melanesia, pola súa situación xeográfica no arquipélago das illas Salomón. As illas de Ontong Java e Sikaiana, situadas máis ao leste e de poboamento máis tardío, pertencen á Polinesia desde un punto de vista etnolóxico.

Prácticas tradicionais

O Malaitan Diñeiro de cunchas, fabricado na Lagoa Langa Langa, é a moeda tradicional utilizada en Malaita e en todas as Illas Salomón. O diñeiro consiste en pequenos discos de casca puída que se perforan e se colocan en cordas. Pódese usar como pago para o prezo da noiva, festas fúnebres e compensación, tendo o diñeiro de cuncha un valor equivalente en efectivo. Tamén se usa como adorno e símbolo de estado. A unidade estándar, coñecida como tafuliae, son varios fíos de 1,5 m de lonxitude. Os cartos de cuncha aínda son producidos pola xente da lagoa Langa Langa, pero moito se herda, de pai a fillo, e as antigas cordas tradicionais son agora raras.

A violación de tabús e prácticas culturais, así como causar ofensas persoais, considérase unha afronta cultural. A cultura Malaita reclama o intercambio de obxectos de valor para aliviar e resolver a alienación que así poida xurdir. Isto chámase fa abua ou fa okae (compensación).

Illas do arrecife

Illas offshore.

Os habitantes de Lagoa Langa Langa e Lagoa Lau en Malaita, Illas Salomón construíron unhas 60 illas artificiais no arrecife, incluíndo Funaafou, Foueda, Sulufou, Saua , Ferasubua e Adagege.

Os habitantes destas lagoas chámanse a si mesmos wane i asi 'xente do mar' a diferenza de wane i tolo 'xente do interior' que viven no interior da illa. Houbo unha historia de conflitos entre a xente do monte e a da auga salgada. A xente da lagoa Lau construíu illas no arrecife xa que estas proporcionaban protección contra ataques. Estas illas formáronse literalmente rocha a rocha. Unha familia levaría a súa canoa ao arrecife que protexe a lagoa e despois mergullariase en busca de rochas, traíaas á superficie e despois volvía ao lugar seleccionado e deixaba caer as pedras á auga. Vivir no arrecife tamén era máis saudable xa que os mosquitos, que infestaban os pantanos costeiros, non se atopaban nas illas do arrecife. O pobo Lau segue vivindo nas illas dos arrecifes.

Divisións administrativas

A provincia de Malaita está subdividida nos seguintes barrios:

• Provincia de Malaita (137.596)
  • Auki (5,105)
  • Aimela (7,639)
  • Buma (6,223)
  • Fauabu (8,830)
  • West Baegu/Fataleka (2,477)
  • Mandalua/Folotana (2,749)
  • Fo'ondo/Gwaiau (5,532)
  • Malu'u (4,333)
  • Matakwalao (2,760)
  • Takwa (10,070)
  • East Baegu (4,781)
  • Fouenda (1,885)
  • Sulufou/Kwarande (866)
  • Sububenu/Burianiasi (5,094)
  • Nafinua (4,195)
  • Faumamanu/Kwai (3,592)
  • Gulalofou (6,031)
  • Waneagu/Taelanasina (3,478)
  • Aiaisi (3,574)
  • Areare (3,525)
  • Raroisu'u (4,988)
  • Aba/Asimeuru (4,936)
  • Asimae (3,043)
  • Mareho (2,550)
  • Tai (4,650)
  • Kwarekwareo (1,921)
  • Siesie (3,747)
  • Waneagu Silana Sina (5,121)
  • Keaimela/Radefasu (9,634)
  • Langalanga (1,922)
  • Luaniua (1,396)
  • Pelau (700)
  • Sikaiana (249)

Illas

• Adagege
• Alite
• Anuta Paina
• Faore
• Ferasubua
• Foueda
• Funaafou
• Laulasi
• Maana'omba
• Malaita
• Matuavi
• Maramasike (South Malaita)
• Mbasakana
• Ndai
• Ontong Java
• Saua
• Sikaiana
• Sulufou
• Tehaolei

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Provincial Profile of Malaita by constituency, People First Network
• Malaita photo gallery from Ministry of Commerce and Tourism
• Digital Photo Library of Malaita from the People First Network^{[Ligazón morta]}
• Arnon Atomea distance learning centre, Malaita^{[Ligazón morta]}