Luís González Blasco
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 18 de agosto de 1941 (83 anos) Foz, España |
Actividade | |
Ocupación | político, profesor de ensino secundario |
Luís González Blasco ou Luís Gonçales Blasco, tamén coñecido como Foz[1], nado en Foz o 18 de agosto de 1941, é un profesor e político galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Formou parte do Consello da Mocedade (1962-1963) do que foi expulsado xunto cun grupo de mozos acusados de comunistas, que fundan ao ano seguinte a Unión do Pobo Galego (UPG). A estadía en Madrid e o contacto co grupo Brais Pinto déronlle á súa personalidade os trazos nacionalistas e marxistas. En 1968 tivo que exiliarse en Francia onde se licenciou e Lingüística Xeral na Universidade de París VIII. Ata 1974 foi o promotor principal da organización de núcleos da UPG en Francia, Holanda, Reino Unido, Italia, Suíza e Alemaña e participou na redacción da Carta de Brest.[2] Viaxou a Portugal en 1975 para conectar coas forzas revolucionarias, os refuxiados galegos e a súa familia. Abandonou a UPG en 1978 integrándose no Partido Galego do Proletariado; despois militou noutras organizacións independentistas como Galiza Ceive, a primeira Frente Popular Galega (1987) e a Assembleia do Povo Unido. Despois integrouse en Cerna.[3][4]
A comezos dos anos oitenta, adoptou o reintegracionismo lingüístico. É membro da AGAL e académico da AGLP.
Traballou como copropietario en Livraria Páxina, como Auxiliar administrativo en Éditions Ruedo iberico. Tamén como profesor de lingua e literatura galegas no ensino secundario ata a súa xubilación no IES Arcebispo Xelmírez de Santiago.
Publicou en revistas e obras colectivas algúns traballos sobre lingua e literatura galegas e sobre a historia do nacionalismo galego contemporáneo.[5]
Obra escrita
[editar | editar a fonte]Ensaio
[editar | editar a fonte]- A política e a organizaçom exterior da UPG (1964-1986) (2012). Santiago: Laiovento. 922 páxs. ISBN 978-84-8487-224-5.
- A UPG em Portugal e alguma coisa mais (2022). Através Editora. 144 páxs. ISBN 978-84-16545-75-9.[6]
- Celso Emilio Ferreiro, nacionalista galego (2023). Vigo: Xerais. 192 páxs. ISBN 978-84-1110-262-9.[7] ePub: ISBN 978-84-1110-275-9.[8]
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- Estudo crítico das "Normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego (ILG-RAG) 1982 (1983). AGAL. 2ª edición en 1989.
- Prontuário ortográfico galego (1985). AGAL.
- Actas do I Congresso Internacional da Língua Galego-Portuguesa na Galiza, 1984 (1986). AGAL.
- A semente da nación soñada. Homenaxe a Xosé Luís Méndez Ferrín (2008). Sotelo Blanco/Xerais.
- Por um galego extenso e útil (2010). Através Editora.
- A ollada exterior do nacionalismo galego (2011). Fundación Galiza Sempre.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Pseudónimos galegos en ogalego.eu:f". www.ogalego.eu. Consultado o 2022-09-13.
- ↑ "archive.ph". archive.ph. Archived from the original on 29 de xuño de 2013. Consultado o 2022-09-13.
- ↑ "Luís Gonçales Blasco Através Editora área editorial da AGAL" (en portugués). Consultado o 2022-09-13.
- ↑ Galego, Partido Comunista Do Povo. "Nacional: HOMENAXE A UN PATRIOTA E COMUNISTA GALEGO: LUIS BLASCO "FOZ"". Nacional. Consultado o 2022-09-13.
- ↑ "Vieiros: Galiza Hoxe - Luís Gonçales Blasco (Foz)". www.vieiros.com. Consultado o 2022-09-13.
- ↑ "A UPG em Portugal e alguma coisa mais". Através Editora área editorial da AGAL. Consultado o 2022-09-13.
- ↑ "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-01-26.
- ↑ da Silva, Xosé Manuel (outubro, novembro, decembro, 2023). "As militancias de Celso Emilio". Grial LXI (240): 83–84. ISSN 0017-4181.