Luis Cortés Vázquez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Luis Cortés Vázquez
Nacemento13 de febreiro de 1924
Lugar de nacementoCaravaca de la Cruz
Falecemento14 de febreiro de 1990
Lugar de falecementoSalamanca
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Salamanca
Ocupaciónhistoriador da arte e filólogo
CónxuxePaulette Gabaudan
FillosFrancisco Cortés Gabaudan e Helena Cortés Gabaudan
editar datos en Wikidata ]

Luis Cortés Vázquez, nado en Caravaca de la Cruz (Murcia) o 13 de febreiro de 1924 e finado en Salamanca o 14 de febreiro de 1990, foi un filólogo, etnógrafo e historiador da arte, que exerceu como profesor da Universidade de Salamanca entre a década de 1950 e 1980. En 1954 realizou un amplo estudo dunha fala do galego de Zamora.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Caravaca de la Cruz, onde estaba destinado o seu pai, inspector de aduanas, mais a súa nai era de Fermoselle, e pasou a maior parte da infancia e a mocidade en Zamora, de onde sempre se considerou. Pasou tamén algún tempo de infancia en Lumbrales e La Fregeneda (provincia de Salamanca).

Estudou o bacharelato no Instituto de Zamora, e en 1942 comezou carreira na Facultade de Filosofía e Letras na Universidade de Salamanca, especializándose en Filoloxía Románica.

En 1946 licenciouse e en 1949 leu a súa tese doutoral na Universidade Complutense de Madrid. A partir de 1948 traballa na docencia no Ensino Medio e na Universidade de Salamanca. Gañou a cátedra de francés no Instituto Lucía de Medrano.

En 1965 obtivo a cátedra de Filoloxía Francesa na Universidade de Salamanca.

O seu inxente labor literario, filolóxico e etnográfico principiou con colaboracións na revista Trabajos y Días, fundada en 1946 na universidade salmantina. Foi membro correspondente da Real Academia Galega.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

En 1949 casou coa hispanista Paulette Gabaudan (París, 1924)[1], orixinaria de Sète, no departamento de Hérault. Foron pais do helenista Francisco Cortés Gabaudan e da xermanista e tradutora Helena Cortés Gabaudan.

Obras[editar | editar a fonte]

Lingüística[editar | editar a fonte]

  • El dialecto galaico-portugués hablado en Lubián (Zamora): toponimia, textos e vocabulario. Universidade de Salamanca. Salamanca. 1954; reimpresión 2001, 196 páxs - ISBN 847800867
  • Cinco estudios sobre el habla popular en la literatura francesa: Molière, Balzac, Maupassant, Giono, Sartre. Universidade de Salamanca. Salamanca. 1964, 132 páxs.
  • El nombre de Zamora: un problema de toponimia española. Inst. Est. Zamoranos "Florián de Ocampo". 2002 - ISBN 84-86873-98-3

Literatura popular[editar | editar a fonte]

  • Cuentos populares en la Ribera del Duero. Centro de Estudios Salmantinos. Salamanca. 1955, 156 páxs.
  • Leyendas, cuentos y romances de Sanabria: textos leoneses y gallegos. S.n. Salamanca. 1976 (reimpreso en 1992), 168 páxs - ISBN 84-400-2060-0
  • Cuentos populares salmantinos. I, Humanos, varios, ejemplares y religiosos. II, De encantamientos y de animales. 2 tomos, 297 + 307 páxs. Librería Cervantes. Salamanca. 1979 - ISBN 84 85664019
  • Refranero geográfico zamorano. Deputación Provincial de Zamora. Zamora. 1995, 215 páxs - ISBN 84-86873-48-7

Etnografía[editar | editar a fonte]

  • La alfarería popular salmantina. Centro de Estudios Salmantinos. Salamanca. 1953, 61 páxs.
  • Dictionnaire de la poterie populaire de la province de Salamanque (Espagne). Centre International de la Dialectologie Générale. Louvain. 1954 (separata de "Orbis").
  • Las ovejas y la lana en Lumbrales: pastoreo e industria primitiva en un pueblo salmantino. Centro de Estudios Salmantinos. Salamanca. 1957, 77 páx + 36 láminas.
  • Alfarería popular del Reino de León. Librería Cervantes. Salamanca. D.L. 1987, 268 páxs - ISBN 848 566 428.
  • Obra dispersa de Etnografía: selección de escritos de Luis Cortés Vázquez (ed. de Paulette Gabaudan). Deputación Provincial de Salamanca. Salamanca. 1996, LXX + 714 páxs - ISBN 84-87339-40-9

Estudos literarios[editar | editar a fonte]

  • Ronsard y Machado: del "aubépin verdissant" al "olomo seco". Universidade de Salamanca. Salamanca. 1962 (separata de "Strenae. Filosofía y Letras"), 10 páxs.
  • Salamanca en la Literatura. Librería Cervantes. Salamanca. 1973, 316 páxs - ISBN 84-400-5925-6
  • Viaje literrario al norte cacereño. Colegio Universitario de Cáceres. Cáceres. 1973, 49 páxs.

Arte[editar | editar a fonte]

  • 50 medallones salmantinos. Ayuntamiento de Salamanca. Salamanca. D.L. 1971.
  • Un enigma salmantino: la rana universitaria. Facultad de Filosofía y Letras. Salamanca. 1971 (1978, 2ª ed.), 70 páxs - ISBN 84300003258
  • Con Santiago Sebastián: Simbolismo de los programas humanísticos de la Universidad de Salamanca. Universidad de Salamanca. Salamanca. 1973, 84 páxs.
  • Ad summun caeli: El programa alegórico-humanista de la escalera de la Universidad de Salamanca. Universidad de Salamanca. Salamanca. 1999, 102 páxs - ISBN 84-7481-325-5
  • Arte popular salmantino. Centro de Estudios Salmantinos. salamanca. 1992, 226 páxs - ISBN 84-86820-12-X
  • Con Paulette Gabaudan: La fachada de San Esteban. Deputación Provincial de Salamanca. Salamanca. 1995, 128 páxs - ISBN 84-7797-100-5

Libros de viaxes[editar | editar a fonte]

Varia[editar | editar a fonte]

  • Añoranzas e antigüedades de Zamora. Edic. do Autor. Salamanca. 1980, 80 páxs.
  • La vida estudiantil en la Salamanca clásica. Universidad de Salamanca. Salamanca. 1989 (reimpresións 1996, 2005), 196 páxs ISBN 84-7481-539-8
  • Del papiro a la imprenta: pequeña historia del libro. CEGAL. Madrid. 1989, 145 páxs - ISBN 84440418914

Edicións e traducións[editar | editar a fonte]

  • San Francisco de Sales: Cartas a religiosas. Traduc. Cortés Vázquez, elección e presentación Lamberto de Echevarría. Edit. Católica, Madrid. 1988, 221 páxs.
  • El cantar de Roldán: edición del manuscrito de Oxford. Versión española, notas e apéndice con texto paralelo francés. Gráficas Cervantes. Salamanca. 1975, 469 páxs.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "La 'salmantina' que se convierte en superventas a los 94 años". La Gaceta de Salamanca. 3 de xuño de 2018.