Loretta Martin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Loretta Martin
concerto en Compostela, 03-04-2008
OrixeA Coruña, Galicia
Período2002 - actualidade
Xénero(s)Rock, Funk
Selo(s) discográfico(s)Falcatruada
MembrosBrais Morán, Fran Sanz, Miguel Cabana
Antigos membrosAlberto López, Raquel de Ana, Pablo Nistal, Ion Rivero, Iago Otero
Na rede
www.lorettamartin.net
MySpace: lorettamartin Musicbrainz: 80ba48a9-09a5-46dd-8e74-e245d307039d Songkick: 438869 Editar o valor em Wikidata

Loretta Martin é un grupo de música coruñés formado no ano 2002, como un proxecto musical que pretendía desenvolver un estilo próximo ao rock e ao blues, tendo como principais influencias a bandas anglófonas dos sesenta e setenta como os Rolling Stones, Steve Miller Band ou os Beatles. Toma o seu nome dun personaxe da canción "Get Back" deste último grupo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

No ano 2003, coa incorporación de novos membros, a banda vai abrindo o abano das súas referencias e comeza a experimentar sons máis próximos ao funk e ás músicas do Brasil, sendo Lenine, Zuco 103, Jamiroquai, -123min, Fundación Tony Manero ou Seu Jorge algúns dos referentes máis recoñecibles.

No ano 2004 gravan dúas cancións para o recompilatorio "Campus Sons" despois de ser os segundos clasificados do concurso co mesmo nome no 2003. A finais dese ano, a banda sofre importantes cambios, coa saída dalgúns membros e a incorporación do batería Iago Otero. A partir dese momento, a actividade do grupo aumenta notablemente e antes de rematar o ano gravan e autoeditan a súa segunda maqueta (a primeira, gravada no 2003, non chegou a ser editada nunca) que inclúe tres cancións; as 500 unidades fabricadas remátanse en tan so tres meses.

No ano 2006, despois dun 2005 moi intenso no tocante ao directo, gravan e dan á luz o seu primeiro traballo: Paraiso distante, autoproducido por eles mesmos e editado posteriormente por Falcatruada a comezos de 2007. Despois da gravación, coincidindo coa edición do disco, Ion Rivero, sae da banda, co que a formación reducirase a Brais Morán (voz e guitarra), Fran Sanz (baixo) e Iago Otero (batería).

Nos meses entre a gravación e a saída do disco a actividade de directo, xestionada pola propia banda, aumentou notablemente, marcando unha tendencia ascendente e constante que se manterá durante os dous anos seguintes. Pronto superan os cen concertos, tendo percorrido toda Galiza e facendo incursións en Cataluña e Portugal. Tamén foron o abreconcertos da Fundación Tony Manero na súa xira galega de celebración do seu décimo aniversario (e quinto de Loretta Martin) e compartiron palco con bandas como Ruxe Ruxe, Lamatumbá, Super Furry Animals, The Homens, Terrakota, Narf, Marful, Los Suaves ou Safari Orquestra.

A finais de 2008 Iago Otero abandona a banda e pouco tempo despois fai o mesmo Fran Sanz, membro fundador xunto con Brais Morán, co que levaba tocando desde o ano 1999.

A comezos de 2010 o grupo reúnese de novo, desta volta con Miguel Cabana á batería. Un ano despois, en febreiro de 2011, gravan nos estudios Abrigueiro de Arturo Vaquero en Friol o que será o seu novo disco, "Despois da Mandinga" e que verá a luz en marzo de 2012.

Discografía[editar | editar a fonte]

  1. "As cores do solpor"
  2. "Experiencias"
  3. "De repente"
  4. "Paraíso distante"
  5. "Waikiki"
  6. "Modus vivendi"
  7. "Diva"
  8. "Sombras"
  9. "Non somos nada"
  10. "Agora"
  11. "Todo o que nos fai pensar"
  12. "Dende as terras do leste"
  • Despois da Mandinga (Autoedita,2012).
  1. "Formas"
  2. "Saio só"
  3. "Déixate levar"
  4. "Apple Tea"
  5. "Vida"
  6. "Quen"

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]