Lista de illas de Tuvalu

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Tuvalu consta de nove illas separadas: seis atois e tres illas arrecife.[1] Un atol consta normalmente de varios illotess: Tuvalu ten un total de 124 illas e illotes. Cada illa está rodeada por un arrecife de coral. Os atois pequenos e amplamente espallados de Tuvalu teñen un solo pobre e unha superficie total de só 26 kilometros cadrados (10 millas cadradas) facendo de Tuvalu o cuarto país máis pequeno do mundo. O nivel do mar no mareógrafo de Funafuti foi aumentando a un ritmo de 3,9 mm por ano, e determinouse que o o aumento do nivel do mar está a facer que se transfira máis enerxía das ondas polas superficies dos arrecifes , que tendeu a empuxar máis area nas costas das illas, aumentando a superficie terrestre das illas.[2] Durante un período de catro décadas, houbo un aumento neto da superficie terrestre dos illotes do 2,9% (73,5 ha), aínda que os cambios non foron uniformes: preto de 74% deles aumentou de tamaño e preto do 27% diminuíu de tamaño.

A illa máis pequena, Niulakita, estaba desabitada ata que foi colonizada por habitantes de Niutao en 1949.

Illas de Tuvalu[editar | editar a fonte]

As illas de Tuvalu están espalladas entre a latitude do ata o 10° sur e a lonxitude do 176° ao 180°, ao oeste da Liña internacional de cambio de data.[3]

O nome, Tuvalu, significa "oito xuntos" en tuvaluano.

Os Arrecifes de coral de Tuvalu consisten en tres illas arrecifes e seis atois, que conteñen aproximadamente de 710 km2 (270 sq mi) de plataformas de arrecifes.[4] As illas dos arrecifes teñen unha estrutura diferente á dos atois, e quizais descríbanse mellor como "plataformas de arrecife", xa que son pequenas plataformas tabulares que carecen da lagoa de auga salgada que normalmente se atopa nas illas dos arrecifes.[5] As plataformas dos arrecifes teñen un bordo completamente pechado de terra seca e o bordo rodea os restos dunha lagoa, pero estes restos da lagoa non teñen conexión co mar aberto e tenden secar a medida que os restos de coral se acumulan neles ao longo do tempo.[6] Por exemplo, Niutao ten dous lagos salobres e salinos que son os restos degradados dunha antiga lagoa.

A illa máis pequena, Niulakita, que é a novena illa do arquipélago de Tuvalu, non estivo habitada continuamente. É de propiedade privada desde 1944, cando a administración da colonia de Illas Gilbert e Ellice comprou a illa e concedeu a xente de Vaitpupu permiso para establecerse alí. Porén, en 1949, unha administración sucesora tomou a controvertida decisión de expulsar aos vaitupuanos de Niulakita e facer que os residentes de Niutao se asentasen alí, porque se consideraba que Niutao estaba superpoboada.[7] Niulakita é un distrito do goberno local independente, pero está administrado como parte de Niutao e está representado no Parlamento de Tuvalu por membros da circunscrición electoral de Niutao.

Islands of Tuvalu Islands of Tuvalu represented on the flag
Atol/Illa Vila
principal
Area
terrestre
(km²)
Area
total
(km²)
Pob.
(c. 2017)
Número mín.
de illotes
Número de
vilas
Localización
Atois
Funafuti Vaiaku 2.40 277 6,320 30 9 8°31′S 179°13′E
Nanumea Nanumea 3.87 22 512 5 2 05°41′S 176°09′E
Nui Tanrake 2.83 17 610 21 4 07°13′29″S 177°09′37″E
Nukufetau Savave 2.99 145 597 33 2 08°00′S 178°22′E
Nukulaelae Fangaua 1.82 43 300 15 2 09°22′52″S 179°51′08″E
Vaitupu Asau 5.60 10 1,061 9 7 07°28′S 178°41′E
Illas
Nanumanga Tonga 3.00 3.00 491 51) 2 06°20′S 176°25′L / -6.333, -176.417
Niulakita Niulakita 0.40 0.40 34 1 1 10°45′S 179°30′L / -10.750, -179.500
Niutao Kulia 2.53 2.53 582 41) 2 06°06′S 177°16′L / -6.100, -177.267
Total
Tuvalu 25.44 520 10,507 124 34  
1) illa principal máis os illotes na lagoa litoral

Polo menos 11 illas están habitadas, as illas maiores dos nove atóis, máis dúas illas de Funafuti. Tuvalu ten códigos ISO 3166-2 definidos para 1 concello (Funafuti) e 7 consellos insulares. Niulakita, que agora ten o seu propio consello insular, non figura na lista xa que se administra como parte de Niutao.

Notas[editar | editar a fonte]

Referencias
  1. "EU-SOPAC Project Report 50: TUVALU TECHNICAL REPORT High-Resolution Bathymetric Survey Fieldwork undertaken from 19 de setembro ao 24 de outubro de 2004" (PDF). Pacific Islands Applied Geoscience Commission c/o SOPAC Secretariat. outubro de 2018. Consultado o 21 de outubro de 2019. 
  2. Paul S. Kench, Murray R. Ford & Susan D. Owen (9 de febreiro de 2018). "Patterns of island change and persistence offer alternate adaptation pathways for atoll nations". Nature Communications. Consultado o 11 de febreiro de 2018. 
  3. "Maps of Tuvalu". Consultado o 15 de xaneiro de 2021. 
  4. Morris, C., & Mackay, K. (2008). Status of coral reefs in the Southwest Pacific: Fiji, Nauru, New Caledonia, Samoa, Solomon Islands, Tuvalu and Vanuatu (Informe). Status of coral reefs of the world (Townsville: Australian Institute of Marine Science). pp. 177–188. 
  5. Paul S. Kench, Murray R. Ford & Susan D. Owen (9 de febreiro de 2018). "Patterns of island change and persistence offer alternate adaptation pathways for atoll nations (Supplementary Note 1)". Nature Communications. Consultado o 11 de febreiro de 2018. 
  6. Hedley, Charles (1896). "General account of the Atoll of Funafuti" (PDF). Australian Museum Memoir 3 (2): 1–72. doi:10.3853/j.0067-1967.3.1896.487. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de outubro de 2013. Consultado o 09 de agosto de 2022. 
  7. "Foua Tofiga". tighar.org. Arquivado dende o orixinal o 2 de febreiro de 2017. Consultado o 26 April 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]