Léon-Paul Fargue

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Léon-Paul Fargue
Léon-Paul Fargue (primeiro pola esquerda)
Nacemento4 de marzo de 1876 e 4 de marzo de 1878
Lugar de nacemento1.º arrondissement de Paris
Falecemento24 de novembro de 1947 e 25 de novembro de 1947
Lugar de falecementoParís
SoterradoCemiterio de Montparnasse
NacionalidadeFrancia
Alma máterLiceu Henrique IV
Ocupaciónpoeta, escritor e pintor
CónxuxeChérie-Anne Chériane
Premiospremio de La Renaissance
Na rede
Musicbrainz: 287e6129-5f88-494c-9b66-12854613a1f8 Discogs: 826510 IMSLP: Category:Fargue,_Léon-Paul Find a Grave: 7349 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Léon-Paul Fargue, nado en París o 4 de marzo de 1876 e finado na mesma cidade o 24 de novembro de 1947, foi un poeta e ensaísta francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como poeta destacou pola súa poesía atmosférica e detallista. A súa obra inscríbese en nuumerosos movementos literarios. Antes de facer os 19 anos, Fargue xa publicara en L'Art littéraire en 1894; cabe ademais sinalar que o seu poema "Tancrède" apareceu na revista Pan en 1895. Como opositor aos surrealistas, fíxose membro do círculo de poesía simbolista, grupo vinculado a Le Mercure de France.

Na súa carreira publicou dous libros con París como tema: D'après París (1931) e Le piéton de París (1939). Publicou tamén un libro de memorias sobre o seu amigo Maurice Ravel (un dos seus poemas, "Rêves", foi musicalizado por Ravel en 1927).

Morreu en 1947 en París e está soterrado no Cimetière du Montparnasse.

Obra[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

  • Poèmes (Premier cahier). Nancy, Royer, 1907.
  • Tancrède. Saint-Pourçain-sur-Soule, 1911.
  • Poëmes. París, NRF-Marcel Rivière & Cie, [1912].
  • Pour la musique. París, NRF, 1914.
  • Poëmes, seguidos de Pour la musique. París, NRF, 1919.
  • Banalité. París, NRF, 1928.
Banalité. París, NRF, [1930], fotografías de Roger Parry
  • Vulturne. París, NRF, 1928.
  • Suite familière. París, Émile-Paul, 1928.
Suite familière. París, NRF, 1929.
  • Sur un piano bord, NRF, [1928].
  • Épaisseurs. París, NRF, 1928.
  • Sous la lampe. París, NRF, 1929.
  • Espaces. París, NRF, 1929.
  • Ludions. París, J.-O. Fourcade, 1930.
  • D'après Paris. París, Librairie de France, 1931.
D'après Paris. París, NRF, 1932.
  • Haute solitude. París, Émile-Paul, [1941].
  • Pour la musique, Tancrède, seguido de Ludions. París, Gallimard, [1943].
  • Poésies. París, Gallimard, 1963. Prefacio de Saint-John Perse.

Crónica, ensaio[editar | editar a fonte]

  • Le Piéton de Paris. Pariís, Gallimard, [1939].
  • Déjeuners de soleil. Gallimard, 1942.
  • Refuges. París, Émile-Paul, [1942].
  • Lanterne magique. Marseille, Robert Laffont, [1944].
  • Composite (avec André Beucler). París, O.C.I.A., 1944.
  • De la mode, ilustración a cargo de Chériane, Editions Littéraires de France, 1945
  • Méandres. Genève, Milieu du monde, 1946.
  • Poisons. París, Daragnès, 1946.
  • Portraits de famille. París, Janin, 1947, reeditado por Fata Morgana, 1987.
  • Hernando de Bengoechea ou l'âme d'un poète. París, Amiot-Dumont, 1948.
  • Etc…. Genève, Milieu du monde, 1949.
  • Maurice Ravel. París, Domat, 1949.
  • Les XX arrondissements de Paris. Lausanne, Vineta, 1951, reeditado por Fata Morgana, 2011.
  • Dîners de lune. Gallimard, 1952.
  • Pour la peinture. Gallimard, 1955.
  • Les grandes heures du Louvre. París, Les deux Sirènes, 1948.
  • Marie Pamelart ou La rue Lepic, Fata Morgana, 2003.

Correspondencia[editar | editar a fonte]

  • Valery Larbaud et Léon-Paul Fargue, Correspondance 1910-1946 (éd. Th. Alajouanine). Gallimard, 1971.
  • André Beucler et Léon-Paul Fargue, Correspondance 1927-1945 (éd. Bruno Curatolo), Presses universitaires de Paris Ouest, 2014.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]