Kuupik Kleist

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaKuupik Kleist

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento31 de marzo de 1958 Editar o valor em Wikidata (66 anos)
Groenlandia, Dinamarca Editar o valor em Wikidata
Primeiro ministro de Groenlandia
2 de xuño de 2009 – 4 de abril de 2013
← Hans EnoksenAleqa Hammond →
Deputado do Parlamento de Groenlandia
8 de febreiro de 2002 – abril de 2013
Deputado do Parlamento de Dinamarca
20 de novembro de 2001 –
Lexislatura: Folketing 2001–2005 (en) Traducir

Circunscrición electoral: Groenlandia
Deputado do Parlamento de Dinamarca

Lexislatura: Folketing 2005–2007 (en) Traducir

Circunscrición electoral: Groenlandia
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeGroenlandia
Dinamarca Editar o valor em Wikidata
RelixiónCatolicismo Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Roskilde (pt) Traducir
escola intermedia
escola primaria Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor em Wikidata
Partido políticoInuit Ataqatigiit Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua dinamarquesa Editar o valor em Wikidata
Premios

Musicbrainz: 883c04f7-0670-4950-ab88-5695bc137212 Editar o valor em Wikidata

Jakob Edvard Kuupik Kleist, nado o 31 de marzo de 1958, é un político groenlandés que exerceu como o cuarto primeiro ministro de Groenlandia entre 2009 e 2013. É membro do partido Inuit Ataqatigiit, converténdose no primeiro primeiro ministro non afiliado con Siumut.

Dende 2018, serviu como o primeiro presidente do Fondo de Cinema Indíxena do Ártico.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Kleist naceu o 31 de marzo de 1958, fillo dun telegrafista dinamarqués e unha nai groenlandesa de Qullissat, e foi criado polos seus tíos.[2][3] Asistiu á escola primaria en Qullissat dende 1966 até 1972 cando a cidade mineira foi abandonada e logo asistiu ao ensino secundario en Sisimiut até 1975. Cando tiña 17 anos, foi enviado a Dinamarca, só e sen coñecementos previos da lingua dinamarquesa.[3] Asistiu á Escola Estatal de Birkerød en Dinamarca de 1975 a 1978. Kleist graduouse na Universidade de Roskilde en 1983 cun mestrado en traballo social. Ensinou xornalismo en Nuuk de 1988 a 1991.

Carreira política[editar | editar a fonte]

En 1996, Kleist foi nomeado director do Ministerio de Asuntos Exteriores do Goberno de Autonomía de Groenlandia (Direktør for hjemmestyrets udenrigskontor). Foi membro do Parlamento dinamarqués dende o 20 de novembro de 2001 até o 13 de novembro de 2007, representando o partido Inuit Ataqatigiit (IA). IA será o primeiro partido en gobernar o territorio autónomo dinamarqués en virtude dun acordo de autonomía ampliado coñecido como "autogoberno" (selvstyre). Aínda que o acordo de autogoberno foi referido a un paso cara á eventual independencia total de Dinamarca, preveuse que a administración de Kleist poñería "calquera impulso pola independencia [...] en segundo plano", dada a súa promesa de centrarse en cuestións sociais como o alcoholismo, a violencia doméstica e unha alta taxa de suicidios.[4]

Kleist subiu ao poder cunha axenda que incluía a limpeza tras os escándalos gobernamentais.[5]

Como primeiro ministro[editar | editar a fonte]

Dende 2007, foi o líder de Inuit Ataqatigiit, un partido político de esquerda que traballou para lograr a eventual autonomía total de Groenlandia respecto de Dinamarca. O partido foi o que recibiu máis votos nas eleccións de 2009. En xuño de 2009, o parlamento groenlandés elixiu a Kleist como quinto primeiro ministro de Groenlandia. Kleist tamén tivo unha elección moi exitosa e gañou 5.461 votos persoais en comparanza cos só 1.413 votos para o primeiro ministro en funcións Hans Enoksen.[6][7]

A finais de agosto de 2009, Kleist reuniuse co almirante Tim Sloth Jørgensen e co xeneral Walter Natynczyk, os xefes do persoal de defensa de Dinamarca e o Canadá, respectivamente.[8] O almirante Jørgensen e o xeneral Natynczyk estaban realizando un percorrido polas bases militares dinamarquesas e canadenses no Ártico.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Mitchell, Wendy (2018-03-09). "First board for Arctic Indigenous Film Fund revealed (exclusive)". Screen International. Consultado o 2024-01-26. 
  2. The Necessary Voice of Greenland - Information.dk. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
  3. 3,0 3,1 Thomas Borchert: "Troubled Greenland looks inward amid greater autonomy" Arquivado 10 de decembro de 2012 en Archive.is - Deutsche Presse Agentur. 18 de xuño de 2009
  4. Self-rule introduced in Greenland - BBC News. Publicado o 21 de xuño de 2009. Consultado o 21 de xuño de 2009.
  5. Greenland Votes to Get Tough on Investors; New Ruling Party Campaigned to Backtrack on Country's Recent Opening to Investment From Foreign Mining Ventures 13 de marzo de 2013 WSJ
  6. Landsstyreformand Enoksen træder tilbage - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
  7. IA vandt stort i Grønland - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
  8. "The Danish Chief of Defence, Admiral Jørgensen, pays a visit to Nunavut and Greenland to plan for future defence of the region". Canadian American Strategic Review. 2009-08-20. Arquivado dende o orixinal o 2009-10-07. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]