Ismael Ramos
| Ismael Ramos | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 8 de abril de 1994 |
| Mazaricos | |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | escritor |
| Lingua | galego |
| Xéneros | poesía |
| Na rede | |
| https://otristestephen.tumblr.com/ | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Ismael Ramos Castelo, nado na Picota (Mazaricos) o 8 de abril de 1994, é un poeta e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Dende 2021 é profesor de Lingua Castelá e Literatura no ensino público.[1]
É autor da plaquette Hábitat/Interferencias[2] (XVI Premio Francisco Añón, 2013), do diálogo A ferida (2013, con María do Cebreiro), e tres poemarios Os fillos da fame (XVIII Premio Johán Carballeira,[3] 2016), Lumes (2017) e Lixeiro (2021).
Textos seus viron a luz en páxinas web e revistas como A Bacana, Clarín, Grial, Luzes, Oculta Lit, PlayGround, tr3sreinos, Waxwing ou Dorna, de cuxo consello de redacción fai parte; e foron traducidos ao español, inglés, francés e portugués. Na rede, mantivo o blog Interferencias[4] e actualmente escribe en O triste Stephen.[5]
Dende agosto do 2021 escribe artigos de opinión no xornal en liña eldiario.es [6].
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Hábitat/Interferencias (Concello de Outes, 2013, edición non venal). Plaquette.
- Os fillos da fame (2016). Xerais.
- Lumes (2017).[7][8]
- Lixeiro (2021). Xerais. 60 páxs. ISBN 978-84-9121-893-7. ePub: ISBN 978-84-9121-897-5.[9][10]
Traducións ao castelán[editar | editar a fonte]
- Fuegos (2019). Madrid: La Bella Varsovia.
- Ligero (2021). Madrid: La Bella Varsovia.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Sentimentalismo. Antoloxía de referencia. Etapa de expansión (Editorial Bubela, 2013). Poesía.
- 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca (Biblos Clube de Lectores, 2015). Poesía.
- No seu despregar (Apiario, 2016). Poesía.
- 13. Antoloxía da poesía galega próxima (ed. bilingüe, Chan da Pólvora / papeles mínimos, 2017). Poesía.
- Poetízate. Antoloxía da poesía galega (Xerais, 2018, 15ª edición). Poesía.
- Piel fina. Joven poesía española (Ediciones Maremagnum, 2019). Poesía.
Premios[editar | editar a fonte]
- XVI Premio Francisco Añón (2012).
- Premio Xuventude Crea de poesía (2014).
- XVIII Premio Johán Carballeira (2015).
- Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de poesía de 2016 por Os fillos da fame (2017).
- Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de poesía de 2017 por Lumes (2018).
- Premio Fervenzas Literarias ao Autor do ano 2017 (2018).
- Premio ao mellor libro editado en 2017 na Gala do Libro Galego por Lumes (2018).
- Premio Javier Morote 2020 pola tradución do seu libro Lumes (2018), Fuegos (2020).[11]
- Premio de Xornalismo Manuel Lueiro Rey 2022 polo artigo de opinión “Mentres tanto, dáme a man”.[12]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "oposicions". www.edu.xunta.gal. Consultado o 2021-07-20.
- ↑ El Correo Gallego. "Hábitat/Interferencias". Consultado o 06/05/2015.
- ↑ Ismael Ramos gaña o Johán Carballeira de poesía
- ↑ In-ter-ferencias
- ↑ O triste Stephen
- ↑ "Ismael Ramos". www.eldiario.es. Consultado o 2021-11-12.
- ↑ fuegos.
- ↑ "Fuegos". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-10.
- ↑ "Ficha do libro | Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2021-11-12.
- ↑ Varsovia, La Bella. "Novedad: Ligero, de Ismael Ramos". Consultado o 2021-11-12.
- ↑ "Fallados los Premios Las Librerías Recomiendan 2020". Las Librerías Recomiendan (en castelán). Consultado o 2021-11-12.
- ↑ Diario, Nós (2022-05-25). "Mentres tanto dáme a man". Nós Diario. Consultado o 2022-05-26.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ismael Ramos  |
