Interpretación (comunicación)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Intérpretes simultáneos nos Xuízos de Nuremberg

A interpretación é a actividade de mediación lingüística oral ou intersemiótica (mediante lingua de signos) que permite a comunicación entre persoas que falan linguas diferentes.[1]

Esta modalidade de comunicación consiste en trasladar un discurso dunha lingua de partida a unha lingua meta, de xeito que a mensaxe sexa equivalente á orixinal. A diferenza da tradución, que traballa sobre a lingua escrita, na interpretación trabállase coa lingua oral. Na interpretación, amais, cómpre tamén ter en conta os elementos emocionais ou o rexistro de voz e o ton empregados, polo xeral con pouco tempo para a reflexión e a procura de estilo. O estudo sistemático da teoría, descrición e aplicacións da interpretación e da tradución coñécese como tradutoloxía.

Variantes da interpretación[editar | editar a fonte]

No eido da interpretación cómpre distinguir entre técnicas e modalidades:

  • As técnicas son as diferentes actividades implicadas no proceso
  • As modalidades céntranse no contexto comunicativo e na situación social da interpretación

Técnicas de interpretación[editar | editar a fonte]

Interpretación simultánea[editar | editar a fonte]

Interpretación simultánea nunha conferencia de prensa.
Interpretación simultánea mediante lingua de signos.

Consiste en traducir a mensaxe á lingua meta o máis rápido posíbel, mentres o orador continúa a falar. A interpretación realízase nunha cabina insonorizada desde onde se pode ver o orador, a quen se escoita mediante auriculares. A mensaxe na lingua meta transmítese a través dun micrófono, e recíbese tamén mediante auriculares. A IS é a técnica comunmente empregada na interpretación de lingua de signos.

Agás na lingua de signos, na IS adoita traballarse por parellas da mesma combinación lingüística e por quendas.

Ás veces non é posíbel utilizar cabinas. Isto pode deberse, por exemplo, a cuestións de espazo ou á necesidade de desprazamento. Unha alternativa son os Infoports, un sistema de interpretación portátil e inalámbrico. A IS realízase mediante un emisor cun micrófono e a mensaxe escóitase a través duns receptores. [1]

Adoita usarse incorrectamente o termo tradución simultánea. Porén, a tradución é a mediación lingüística por escrito.

Interpretación murmurada[editar | editar a fonte]

Tamén é coñecida co galicismo chuchotage. É común cando a maioría do público fala a lingua de partida, agás unha pequena audiencia. Esta minoría recibe a mensaxe mediante unha interpretación simultánea murmurada na lingua de chegada.

Interpretación consecutiva[editar | editar a fonte]

A intérprete de IC Patricia Stöcklin transmítelle a Garri Kasparov o discurso de Klaus Bednarz.
A intérprete de IC Patricia Stöcklin toma notas do discurso de Garri Kasparov.
A intérprete de IC Patricia Stöcklin transmite o discurso de Garri Kasparov para o público.
Intérpretes facilitando unha conversa a tres entre Vladímir Putin (ruso), Muamar al-Qadafi (árabe) e Mireille Mathieu (francés) en 2008.

O discurso, neste caso, divídese en partes. A técnica consiste en escoitar o discurso na lingua de partida e tomar notas deste. Nunha pausa ou ao remate, transmítese a mensaxe completa na lingua meta. A IC adoita empregarse en discursos curtos, como declaracións, comunicados gravados, testemuños nun tribunal ou entrevistas médicas ou de traballo.

Interpretación de enlace ou bilateral[editar | editar a fonte]

Consiste en transmitir as mensaxes entre dúas ou máis persoas, que son emisoras e receptoras ao mesmo tempo. Pode realizarse tras un breve discurso, de forma consecutiva o por chuchotage, con ou sen toma de notas.

Interpretación por relé (relay interpreting)[editar | editar a fonte]

Esta técnica pode empregarse cando non é posíbel traballar nunha combinación lingüística concreta, mais pódense enlazar as linguas cunha terceira. É común que esta lingua relé sexa o inglés ou outra lingua franca.

Tradución á vista[editar | editar a fonte]

Trátase, en realidade, dunha técnica de interpretación. Neste caso, lese en voz alta un documento escrito na lingua de partida como se estivese escrito na lingua meta. É frecuente nos ámbitos sanitario e xudicial.

Modalidades de interpretación[editar | editar a fonte]

Interpretación de conferencias[editar | editar a fonte]

A interpretación de conferencias realízase en xuntanzas entre profesionais dun mesmo sector, como congresos, reunións políticas internacionais ou outras situacións.

Divídese en dous ámbitos: o institucional e o privado. As institucións internacionais, como a Unión Europea ou a ONU, que celebran encontros multilingües, adoitan favorecer a interpretación de varias linguas estranxeiras. O mercado privado local tende a concentrarse en reunións bilingües. Estes dous ámbitos non se exclúen un ao outro.

A Asociación Internacional de Intérpretes de Conferencias (AIIC) é a única entidade mundial desta modalidade. Fundada en 1953, reúne máis de 2800 profesionais procedentes de máis de 90 países.

Interpretación no ámbito xudicial[editar | editar a fonte]

Mentres que a interpretación xurídica se refire simplemente ao contido do discurso e a interpretación xurada implica unha responsabilidade regulada por lei, a interpretación judicial dáse necesariamente en tribunales de xustiza ou administrativos. Ás veces utilízase a técnica de interpretación consecutiva, se se presenta ante un tribunal unha única persoa de fala estranxeira. Pola súa parte, emprégase a interpretación simultánea en procesos xudiciais cun maior número de participantes de fala estranxeira. Foi o caso dos Xuízos de Núremberg e nos xuízos polos Atentados do 11M.

Considérase fundamental na xustiza o dereito a contar cunha mediación lingüística competente para as persoas que non entendan a lingua empregada no tribunal. Este dereito garántese acotío nas constitucións nacionais, declaracións de dereitos, leis fundamentais que estabelecen un sistema xudicial ou a través de xurisprudencia.

Amás dun dominio práctico das linguas, requírese un amplo coñecemento das lexislacións. A interpretación adoita ser considerada unha parte esencial do testemuño. De feito, unha interpretación incompetente pode provocar que o xuízo sexa declarado nulo.

Interpretación para sesións de grupo[editar | editar a fonte]

Realízase dende unha cabina insonorizada. Adóitase utilizar un espello unidireccional que permite observar os membros do grupo, mentres que estes só poden ver o seu propio reflexo. Escóitase a conversa na lingua de partida a través de auriculares e interprétase de forma simultánea na lingua meta.

Interpretación de acompañamento[editar | editar a fonte]

Nesta modalidade realízase unha interpretación de enlace mentres se acompaña a unha persoa ou un grupo durante unha visita, unha reunión ou unha entrevista.

Interpretación comunitaria[editar | editar a fonte]

Dáse en ámbitos como os servizos sociais, a vivenda, a saúde ambiental e a educación. Existen varios factores que condicionan a comunicación. Algúns deles son o contido emocional do discurso, a contorna social ou o grao de responsabilidade que pode chegar a adquirir a mediación.

Interpretación sanitaria[editar | editar a fonte]

Constitúe un subtipo da interpretación comunitaria. Normalmente, a situación comunicativa reúne unhas condicións e requirimentos concretos. Nalgunhas situacións, o persoal sanitario multilingüe pode colaborar en bancos lingüísticos internos. Cómpren amplos coñecementos de medicina: as prácticas médicas máis comúns, o recoñecemento médico e as tarefas diarias do hospital ou centro médico. Amais, a interpretación sanitaria acotío implica un enlace cultural.

Interpretación de lingua de signos[editar | editar a fonte]

Intérpretes de lingua de signos traballando nunha escola.

Cando unha persoa cun grao de audición normal está a falar, transmítese a súa mensaxe en lingua de signos para as persoas con xordeira ou con certo nivel de hipoacusia. Cando unha persoa se comunica en lingua de signos, transmítese a mensaxe en lingua oral para as persoas oíntes. Esta comunicación pode realizarse como unha interpretación simultánea ou consecutiva.

Interpretación nos medios de comunicación[editar | editar a fonte]

Por natureza, esta interpretación ten que ser simultánea. Emprégase en particular nas coberturas televisivas en directo, como conferencias de prensa ou entrevistas gravadas ou en directo. A interpretación faise dende unha cabina insonorizada, de ser posíbel cunha pantalla.

Asociacións de profesionais en Galiza[editar | editar a fonte]

  • AGPTI, Asociación Galega de Profesionais da Tradución e a Interpretación, fundada en 2001.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Pöchhacker; Shlesinger, Franz; Miriam (2002). The Interpreting Studies Reader. Londres/ Nova York: Routledge. pp. 2–3. ISBN 0-415-22478-0. 

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.