Lingua de sinais

1000 12/16
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Lingua de signos»)

Preservation of the Sign Language (1913)

A lingua de sinais[1] ou lingua de signos é un sistema de comunicación utilizado sobre todo entre as persoas con xordeira e problemas auditivos.

É un tipo de linguaxe que utiliza xestos e signos naturais para a expresión de ideas e sentimentos. O máis estudado e utilizado é o ASL ou AMESLAN (American Sign Language). Esta linguaxe está constituída por un código de sinais que se efectúan de acordo con tres parámetros: configuración da man, movemento desta e lugar onde se realiza o signo. As frases prodúcense nun espazo determinado: verticalmente, dende a cintura ata a parte alta da cabeza e, en sentido horizontal, esténdese algúns centímetros a cada lado do corpo. Ao final da frase indícase cunha pausa e as mans en posición de repouso (cerca da parte baixa onde se producen os sinais). A interrogación indícase ó final da frase, mantendo as mans en posición final e dirixíndoas cara ó destinatario, antes de volver á súa posición de repouso; pola súa vez, o rostro adopta unha actitude interrogante. A expresión facial non é exclusiva das informacións interrogativas, senón que esta, xunto co movemento e a expresión do corpo, son de suma importancia para comprender a frase, de tal xeito que a combinación da cabeza e a expresión facial poden indicar unha relación gramatical de subordinación e unha oración de relativo. A adquisición temperá desta linguaxe é positiva para o desenvolvemento cognitivo e lingüístico dos nenos xordos profundos, pero sobre todo se é acompañada da falada, é dicir, se se leva a cabo unha educación e comunicación bimodal.

Artigos na Galipedia relativos a linguas de sinais no mundo[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]