Instituto Galego de Información
 | Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente. |
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
| Instituto Galego de Información | |
|---|---|
| Tipo | proxecto cultural |
| Data de fundación | 1977 |
| Fundador(es) | Isaac Díaz Pardo |
| Sede | San Marcos |
| País | Galicia |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Instituto Galego de Información (IGI) foi fundado no ano 1977 polo intelectual compostelán Isaac Díaz Pardo. Nun principio o IGI xurdiu a partir da idea do xornalista Lorenzo Varela de publicar un xornal en lingua galega chamado Galicia, pero o proxecto rematou tan só un ano despois.
Coa súa sede en San Marcos (Bando, Santiago de Compostela), o IGI formou parte do proxecto do Grupo Sargadelos (1963) pola recuperación da memoria histórica, económica e cultural de Galicia dende o ano 1936, momento no que comezou a Guerra civil española.
Historia
[editar | editar a fonte]O Instituto Galego de Información foi unha das partes das que se vai compoñer o Grupo Sargadelos, coa cabeza visible no complexo Industrial Sargadelos, o Museo Galego de Arte Contemporánea Carlos Maside, Ediciós do Castro, o real Patronato de Sargadelos e o novo Seminario de Estudos Galegos. O Grupo Sargadelos nace grazas a vontade dos emigrantes galegos no exilio (maioritariamente na Arxentina), os cales buscaban a recuperación económica e cultural de Galicia. As dúas pezas fundamentais son Isaac Díaz Pardo e Luís Seoane. No ano 1963 érguese a base do proxecto: Luís Seoane crea o Laboratorio de Formas.[1]
No ano 1977, Isaac Díaz Pardo colócase a fronte do IGI, o cal instala a súa base en San Marcos (Santiago de Compostela).
Actividade cultural
[editar | editar a fonte]O IGI naceu coa idea de publicar un xornal en galego. Non obstante, isto non chegou a realizarse nunca. Ao mesmo tempo, Díaz Pardo seguiu a traballar pola memoria da cultura galega. Pódese dicir que o IGI formou parte da corrente literaria e cultural do grupo Sargadelos. Nos anos seguintes do cesamento de actividade, no edificio do IGI Díaz Pardo continuou a recompilar todo tipo de material relacionado coa cultura galega como, por exemplo, os arquivos do Goberno Galego no exilio ou o patrimonio artístico do seu pai, Camilo Díaz Baliño.
Peche
[editar | editar a fonte]Isaac Díaz Pardo fixou a súa residencia persoal no propio edificio do IGI.[2] Anos máis tarde[cando?], debido a unha profunda crise económica e institucional pola que pasa o Grupo Sargadelos, comezan medidas xudiciais para proceder a destitución do director compostelán, último representante galeguista. Finalmente é apartado do seu cargo en Sargadelos no ano 2006.[3] Non obstante, continuou ligado ao IGI ata a disolución definitiva deste no ano 2011. No ano 2014 e despois da morte de Díaz Pardo, o antigo edificio do IGI esperaba para ser posto á venda e probablemente ser transformado nun complexo hostaleiro.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Paola Obelleiro. "40 años de un hito industrial y cultural". El País (en castelán). Consultado o 18/04/2015.
- ↑ "Manifiesto de apoyo a Díaz Pardo al dejar el IGI". El País (en castelán). Consultado o 10 abril 2015.
- ↑ Maré. "Isaac Díaz Pardo e os seus fillos perden o control de Sargadelos". Galicia Hoxe. Arquivado dende o orixinal o 24/09/2015. Consultado o 17/04/2015.