Ildefons Cerdà

Ildefons Cerdà i Sunyer
	Retrato de Cerdà, realizado por Ramón Martí Alsina en 1878.
Nacemento	23 de decembro de 1815
	Centelles (Barcelona) Cataluña
Falecemento	21 de agosto de 1876 (60 anos)
	Las Caldas del Besaya (Cantabria)
Estilo	Racionalista
Obras destacadas	Ensanche de Barcelona
Cónxuxe(s)	Clotilde Bosch i Carbonell
Fillo(s)	Esmeralda Cervantes
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Ildefons Cerdà i Sunyer, nado en Centelles (Barcelona) o 23 de decembro de 1815 e finado en Las Caldas del Besaya (Cantabria) o 21 de agosto de 1876, foi un enxeñeiro, urbanista, xurista, economista e político español.

Home polifacético, escribiu a Teoría xeral da urbanización, obra pioneira da especialidade, pola cal considéraselle un dos fundadores do urbanismo moderno. O seu proxecto máis importante foi a reforma urbanística da Barcelona do século XIX mediante o Plan Cerdà, co que creou o actual barrio do Eixample.^[1] Cerdà non foi un triunfador; concentrado meticulosamente no seu traballo, tivo problemas familiares, o seu proxecto do ensanche nunca foi ben visto polos estamentos locais e acabou arruinado, pois o Estado español e o Concello de Barcelona non lle pagaban os honorarios que lle debían. Houbo de pasar un século para que se recoñecese o seu legado.

Principais obras[editar | editar a fonte]

Plano do proxecto do eixample de Barcelona (1859)

1859 – Teoría de la construcción de las ciudades, vol. 1. Barcelona, 1859. Reeditado en 1991 polo Ministerio para as Administracións Públicas, Concello de Barcelona e Concello de Madrid. ISBN 84-7088-583-9.
1861 – Teoría de la construcción de las ciudades, vol. 2. Madrid, 1861. Reeditado en 1991 polo Ministerio para as Administracións Públicas, Concello de Barcelona e Concello de Madrid. ISBN 84-7088-586-3.
1863 – Teoría del enlace del movimiento de las vías marítimas y terrestres.
1867 – Teoría general de la urbanización y aplicación de sus principios y doctrinas a la reforma y ensanche de Barcelona. Madrid: Imprenta Española, 1867. Reeditado polo Instituto de Estudios Fiscales, 1968-1971.
1867 – Monografía estadística de la clase obrera en Barcelona, en 1856: Espécimen de una estadística funcional de la vida urbana, con aplicación concreta a dicha clase. Publicado cun apéndice de la Teoría general de la urbanización.^[2]
? – Teoría general de la rurización.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Institut Cerdà. "Biografia" (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2009. Consultado o 30 de outubro de 2009.
↑ Carrasco, Cristina: Tiempos, trabajos y género. Barcelona: Universitat de Barcelona, 2001. ISBN 84-475-2646-1

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Sitio web do Ano Cerdà(2009-2010) (en castelán)

[ICerda-1] Institut Cerdà. "Biografia" (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2009. Consultado o 30 de outubro de 2009.

[2] Carrasco, Cristina: Tiempos, trabajos y género. Barcelona: Universitat de Barcelona, 2001. ISBN 84-475-2646-1

[1]

[2]