Saltar ao contido

Ferrari 159 S

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ferrari 159 S

Produción 1947, 1 unidade
Dimensións
Peso 750 kg.
Características técnicas
Motor V 12 de 1.913 cc, 125 hp a 7.000 rpm
Modelos relacionados
Antecesor Ferrari 125
Sucesor Ferrari 166 S


O Ferrari 159 S é un modelo de coche deseñado para ser o sucesor do primeiro vehículo Ferrari, o 125. A diferenza do seu predecesor, que gañou seis das 14 carreiras anteriores en 1947, o 159 tivo unha vida curta nas carreiras e foi rapidamente substituído polo 166 SC para as seguintes carreiras.

Características

[editar | editar a fonte]

Do mesmo xeito que o 125, o 159 utiliza un bastidor do chasis de tubo de aceiro con longueiros lonxitudinais e transversais, e tiña unha suspensión dobre wishbone con bésta transversal diante e un eixo ríxido na parte traseira. Pero o motor Gioacchino Colombo V12 ampliouse de 1,5 L (1497 cc) no 125 a 1,9 L (1903 cc) para o 159. Este motor producía 125 CV (93 kW) a 7.000 rpm, mantendo os tres carburadores Weber 30DCF do seu predecesor. O coche tiña tracción traseira e caixa de cambios de cinco velocidades de transmisión manual, e conservaban a tradición de Fiat de montar o motor en bloque coa caixa de cambios, freos de tambor nas catro rodas, suspensión dianteira independente e traseira de ponte ríxida.

Construíuse un só Ferrari 159, con número de chasis 002C. O coche máis vello de Ferrari aínda en existencia cun pedigree indiscutible é un 166 Spyder Corsa número 002C, que orixinalmente era un 159 e hoxe en día é propiedade de James Glickenhaus, que o pilota.

Competición

[editar | editar a fonte]

O 159 S debutou o 15 de agosto de 1947 no Circuíto de Pescara co piloto da compañía, Franco Cortese. Malia que en xeral liderou por un tempo, a clase ganadora do 159 S finalmente caeu detrás do Stanguellini de Vincenzo Auricchio. Do mesmo xeito que o 125, o 159 S foi incapaz de vencer ao Maserati 6CS 1500 durante gran parte do resto da tempada de 1947. Pero, no Gran Premio de Turín o 12 de outubro, o coche foi capaz de brillar, con piloto francés Raymond Sommer logrando a única vitoria xeral do 159 S.

Rendemento

[editar | editar a fonte]

Liña temporal

[editar | editar a fonte]
Modelos de turismo de Ferrari, 1947–1968
Tipo Anos 1940 Anos 1950 Anos 1960
7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8
Deportivos 125 S 166 S 195 S 212 Exp 225 S 250 MM 250 Monza 250 GT Tour de France 250 GT SWB 250 GTO 250 LM
159 S 250 S 250 Export
GT 166 Inter 195 Inter 212 Inter 250 Europa 250 GT Europa 250 GT Boano 250 GT Ellena 250 GT Coupe PF 250 GT Lusso 330 GTC 365 GTC
275 GTB 275 GTB/4
Cabriolés 250 GT 275 GTS 330 GTS 365 GTS
2+2 250 GT/E 330 GT 365 GT
America 340 America 375 America/MM 410 Superamerica 400 Superamerica 500 Superfast 365 California
Modelos de turismo de Ferrari, desde 1960
Tipo Anos 1960 Anos 1970 Anos 1980 Anos 1990 Anos 2000 Anos 2010
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0
FR/FMR GT 250 275 365 GTB/4 Daytona 550 575M 599
America 330 365
2+2 250GT 330GT 365GT GTC/4 GT4 400 400i 412 456 456 M 612
V8 California
RMR V6/V8 Dino 206 Dino 246 GT 308GTB 308i 308 QV 328 348 360
246 GTS 308 GTS 208 208 Turbo GTB/GTS Turbo F355 F430 F458 Italia
2+2 Dino GT4 Mondial 8 Mondial QV 3.2 Mondial Mondial t
bóxer-12 365BB 512 BB 512i BB Testarossa 512TR F512M
Modelo halo 250 GTO 250 LM 288 GTO F40 F50 Ferrari Enzo FXX FXX Evolution
F50 GT

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]