Fermín Fernández Armesto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFermín Fernández Armesto
Biografía
Nacemento11 de novembro de 1907 Editar o valor em Wikidata
A Mezquita, España Editar o valor em Wikidata
Morte7 de maio de 1979 Editar o valor em Wikidata (71 anos)
A Coruña, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor , médico , tradutor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsAugusto Assía e Antonina Fernández García Editar o valor em Wikidata

Fermín Fernández García-Armesto, nado na Mezquita o 11 de novembro de 1907 e finado na Coruña o 7 de maio de 1979,[1] foi un médico, tradutor e lexicógrafo galego. Era irmán do xornalista Felipe Fernández Armesto (Augusto Assía).

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Ricarda García Armesto e Fermín Fernández Gómez. Fixo os seus estudos primarios en Ourense e Vigo, e os secundarios en Santiago de Compostela. En 1932 licenciouse en medicina na Universidade de Santiago de Compostela. Ao finalizar a licenciatura, ampliou estudos en Alemaña, durante os anos 1932 e 1933, cos profesores Baader e Schultze. Entre 1934 e 1936 exerceu como médico en Consuegra, provincia de Toledo.

Durante a Guerra Civil española serviu como capitán médico no exército da república, encargándose, entre outros cometidos, da organización de hospitais de sangue.

Desde 1939 a 1947 traballou co profesor Ramón Sarró no Hospital de Neuropsiquiatría Santa Ana de Barcelona, e como tradutor de alemán para a Colección Antropológica da Editorial Miracle. Entre 1948 até 1977 foi inspector médico do Instituto Social da Mariña, na Coruña.

Foi cofundador da Editorial Daimón, e mantivo na revista Destino a columna "Ciencia y Medicina". En 1946 recibiu o Premio Nacional de Tradución polo seu abondoso e cualificado traballo como tradutor do alemán, así como do inglés, francés e portugués. Desde 1950 a 1971 foi o editor da versión en castelá da revista científica vienesa Archivos de Medicina Práctica.

Faleceu sen rematar a última revisión da súa principal obra lexicográfica, o Dicionario castelán-galego, publicado postumamente en 1981 por Ediciós do Castro, con limiar de Rafael Dieste.

Principais obras[editar | editar a fonte]

  • 1968 - "Feijóo, el reformador del Arte de Curar". Homenaje al Padre Feijóo (Universidade de La Plata. Facultade de Humanidades, 1968)
  • 1981 - Dicionario castelán-galego (Ediciós do Castro, 1981)
  • 1981 - Vocabulario castelán-galego (Ediciós do Castro, 1981)

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou con Eugenia Borchardt Zirbke e foi pai de Ricardo Fernández Borchardt.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. La Voz de Galicia, 8-5-1979, p. 60.
  2. La Voz de Galicia, 17-10-1997, p. 51.