Eustaquio Ilundáin
Eustaquio Ilundáin y Esteban, nado en Pamplona o 20 de setembro de 1862[1] e falecido en Sevilla o 10 de agosto de 1937,[2] foi bispo de Ourense entre os anos 1904 e 1920 e posteriormente arcebispo de Sevilla ata a súa morte.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Recibiu formación en Teoloxía nos seminarios de Pamplona e Cidade Real. Na capital navarra foi ordenado sacerdote no ano 1886 e alí serviu ata 1891. Entre 1901 e 1904 foi reitor do Seminario de Segovia.
Durante o seu período na diocese de Ourense prestou especial atención á formación dos seminaristas e promoveu os seus coñecementos científicos. Realizou importantes investimentos para subministrar aparellos ao gabinete de Física e Historia Natural que el mesmo fundou.
En 1914 suspendeu a divinis ao crego e líder agrarista Basilio Álvarez pola campaña xornalística e política que este emprendera en defensa do campesiñado e contra os poderes conservadores. Eustaquio Ilundáin viviu tamén mentres foi bispo de Ourense a aceptación por parte da poboación de novas formas de ocio, entre elas o cinematógrafo, que foi visto como unha ameaza á doutrina da Igrexa e aos seus valores morais[Cómpre referencia], visión esta que retratou Carlos Casares na novela Ilustrísima.
| Dignidades da Igrexa Católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Pascual Carrascosa |
 1904 - 1920 |
Sucesor: Florencio Cerviño González |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Luis Aguirre Prado (1964). SIE, ed. La Iglesia y la Guerra Española (en castelán). p. 54.
- ↑ José Sánchez Herrero (2003). Silex Ediciones, ed. La Semana Santa de Sevilla. p. 262. ISBN 9788477371205.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
|
