Tricholoma

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O xénero Tricholoma, as tricolomas, contén un gran número de cogomelos da orde Agaricales. Os seus corpos frutíferos adoitan ser carnosos e de esporada branca, e a súa distribución mundial, medrando xeralmente en áreas boscosas. Son fungos ectomicorrizos, que se desenvolven en simbiose con varias especies de coníferas e outras árbores. O nome xenérico deriva do grego τριχος "pelo" e λομα "flocos", aínda que só unhas poucas especies (como T. vaccinum) teñen chapeus vilosos que se axusten a esa descrición.

Algunhas especies ben coñecidas son do leste de Asia (Tricholoma matsutake, o matsutake), e de América do Norte (Tricholoma magnivelare, o matsutake americano). Algunhas son bos comestíbeis, mais outras son velenosas (T. pardinum, T. tigrinum, T. equestre).

En Galiza son comúns o tortullo, o ratiño e o cogomelo dos cabaleiros.

Moitas especies orixinalmente descritas dentro de Tricholoma foron trasladadas a outros xéneros. Isto inclúe o pé azul (Lepista nuda) (antes Tricholoma nudum), Lepista personata (antes Tricholoma personatum) ou Calocybe gambosa (antes Tricholoma gambosum).

Lista de especies[editar | editar a fonte]

T. fulvum
T. lascivum
T. scalpuratum
T. sulphureum
Ratiño (T. terreum ou T. myomyces)
  • Tricholoma albobrunneum
  • Tricholoma argyraceum
  • Tricholoma auratum - Tricholoma dourada.
  • Tricholoma colossus
  • Tricholoma columbetta - Tricholoma pomba.
  • Tricholoma equestre (antes T. flavovirens) - Cogomelo dos cabaleiros, tortullo dos cabaleiros[1].
  • Tricholoma eucalypticum
  • Tricholoma fulvum
  • Tricholoma imbricatum
  • Tricholoma magnivelare - fungo de piñeiros, matsutake americano.
  • Tricholoma matsutake - matsutake.
  • Tricholoma orirubens
  • Tricholoma pardinum
  • Tricholoma pessundatum
  • Tricholoma populinum
  • Tricholoma portentosum
  • Tricholoma saponaceum
  • Tricholoma scalpturatum
  • Tricholoma sejunctum
  • Tricholoma squarrulosum
  • Tricholoma sulphureum - Tricholoma xofre.
  • Tricholoma terreum (= T. myomyces) - Ratiño
  • Tricholoma tigrinum
  • Tricholoma ustale
  • Tricholoma vaccinum - Tricholoma escamosa.
  • Tricholoma virgatum

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Marcel Bon : The Mushrooms and Toadstools of Britain and North-western Europe (Hodder & Stoughton 1987). ISBN 0-340-39935-X
  • Régis Courtecuisse, Bernard Duhem : Guide des champignons de France et d'Europe (Delachaux & Niestlé, 1994-2000). ISBN 2-603-00953-2