Judith Love Cohen
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de agosto de 1933  Brooklyn (Estados Unidos de América) |
| Morte | 25 de xullo de 2016 (82 anos) Culver City, Estados Unidos de América (pt)  |
| Causa da morte | Morte natural (Cancro ) |
| Lugar de sepultura | Eden Memorial Park Cemetery (en) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade do Sur de California - enxeñaría eléctrica (–1962) Universidade do Sur de California - enxeñaría eléctrica (–1957) Brooklyn College |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Enxeñaría aeroespacial |
| Ocupación | Enxeñeiro de aviación , escritora , editora |
| Empregador | Metropolitan Opera |
| Familia | |
| Fillos | Jack Black, Neil Siegel (pt) |
| Pais | Morris Cohen (en) e Sarah Cohen (en) |
   | |
Judith Love Cohen, nada en Brooklyn o 16 de agosto de 1933 e finada o 25 de xullo de 2016, foi unha enxeñeira aeroespacial e escritora estadounidense. Traballou como enxeñeira eléctrica no mísil Minuteman, na estación científica terrestre do telescopio espacial Hubble, no satélite de seguimento e transmisión de datos e no Programa Apolo.[1] Despois da súa xubilación como enxeñeira, fundou unha editorial de publicacións multimedia para nenos, e que publicou máis de 20 títulos antes da súa morte en 2016.[2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu en 1933 en Brooklyn, Nova York, filla de Sarah (Roisman) e Morris Bernard Cohen.[3] Xa no quinto grao, os compañeiros de clase pagábanlle por facer a súa tarefa de matemáticas. Cohen adoitaba ser a única muller nas súas clases de matemáticas, e decidiu que quería ser profesora de matemáticas.[4] Aos 19 anos, estudaba enxeñaría na universidade e á vez bailaba ballet na compañía do Metropolitan Opera Ballet de Nova York.[5]
Educación[editar | editar a fonte]
Judith recibiu unha bolsa para especializarse en matemáticas no College Brooklyn da Universidade da Cidade de Nova York, pero deuse conta de que prefería a enxeñaría. Despois de dous anos no Brooklyn College, Cohen casou e mudouse a California, onde traballou como enxeñeira júnior para North American Aviation, asistindo á Universidade do Sur de California pola noite; dixo que pasou polos seus programas de licenciatura e de mestría sen coñecer a ningunha outra muller estudante de enxeñaría.[5] Recibiu a súa licenciatura e mestría da Escola de Enxeñaría USC Viterbi, e continuou a súa asociación coa universidade, como membro da xunta asesora de enxeñaría astronáutica.[6][2]
En 1982 tamén se graduó do Programa Executivo de Enxeñaría de UCLA.[2]
Vida profesional[editar | editar a fonte]
A carreira de enxeñaría de Cohen comezou en 1952, cando traballou como enxeñeira júnior en North American Aviation.[5] Despois de graduarse pola Escola de Enxeñaría de USC Viterbi en 1957, pasou a traballar en Space Technology Laboratories, que finalmente se converteu en TRW (adquirida por Northrop Grumman en 2002). Alí traballou até a súa xubilación en 1990.
O seu labor de enxeñaría incluíu traballos no computador de guiado do mísil LGM-30 Minuteman e no sistema de guiado de abortos (AGS) do módulo lunar Apolo. O AGS desempeñou un papel importante no regreso seguro do Apollo 13 despois de que a explosión dun tanque de osíxeno deixase inutilizado o Módulo de Servizo e obrigase aos astronautas a utilizar o Módulo Lunar como "bote salvavidas", o AGS utilizouse para a maior parte do regreso, incluíndo dúas correccións de rumbo.[7]
En 1990, despois de retirarse da práctica como enxeñeira, Cohen creou unha compañía editorial chamada Cascade Pass co seu terceiro esposo, David Katz.[5] Publicaron dúas series de libros: a serie «You Can be a Woman ...» ("Vostede pode ser unha muller...") que foi creada para alentar ás nenas moi pequenas a seguir carreiras en ciencia e enxeñaría; e a serie «Green» ("Verde") que se centrou na promoción prácticas ambientais positivas, dirixidas a nenos e nenas pequenos. Cascade Pass vendeu máis de 100 000 dos seus libros infantís destas dúas series.[5]
Cascade Pass tamén publicou o libro The Women of Apollo, escrito por Robyn Friend, que presenta breves biografías de catro mulleres que axudaron a pór ao primeiro home na lúa, Judith entre elas.[1][6][2]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Cohen foi nai de catro fillos, incluíndo o coñecido enxeñeiro e científico Neil Siegel e o actor Jack Black.[8] Tivo os seus primeiros tres fillos (Neil, Howard e Rachel) con Bernard Siegel, con quen se coñeceu na universidade e casou uns meses despois.[5]
Cohen e Siegel divorciáronse na década de 1960, e logo casou outra vez con Thomas William Black. O seu cuarto fillo, Jack, naceu en 1969. Cohen e Black divorciáronse a fins da década de 1970. O seu terceiro esposo foi David Katz. Aínda estaban casados cando Cohen morreu de cancro en 2016. [5]
Premios[editar | editar a fonte]
En maio de 2014, Cohen recibiu o Premio de Contribucións Literarias Distinguidas IEEE-USA polo seu traballo en STEM.[9]
Obras[editar | editar a fonte]
- Serie A Clean
- A Cleaner Port. A Brighter Future. The Greening of the Port of Os Angeles (en coautoría con Robyn Friend)
- A Clean Planet: The Solar Power Story (en coautoría con Robyn Friend)
- A Clean City: The Green Construction Story (en coautoría con Robyn Friend)
- A Clean Sky: The Global Warming Story (en coautoría con Robyn Friend) - Versión en español: Friend, Robyn C.; Cohen, Judith Love; Katz, David A. (illustrations); Yáñez, Juan (tradución ao español) (2007). Un ceo limpo: a historia do quecemento global. Mariña Do Rei, CA: Cascade Pass. ISBN 978-1-880-59983-9.
- Future Engineering: The Clean Water Challenge (en coautoría con Robyn Friend)
- Os Angeles Clean Energy Future (en coautoría con Robyn Friend)
- Os Angeles Water Future (en coautoría con Robyn Friend)
- A Clean Sexa: The Rachel Carson Story
- Serie You Can Be
- 1992: You Can Be a Woman Architect ISBN 978-1880599044
- 1992: You Can Be a Woman Zoologist ISBN 9781880599563
- 1993: You Can Be a Woman Paleontologist ISBN 9781880599433
- 1994: You Can Be a Woman Oceanographer (con Sharon E. Franks, Sharon Roth Franks) ISBN 9781880599662
- 1995: You Can Be a Woman Astronomer ISBN 9781880599174
- 1995: You Can Be a Woman Engineer ISBN 9781880599198
- 1996: You Can Be a Woman Cardiologist ISBN 9781880599181
- 1999: You Can Be a Woman Basketball Player ISBN 9781880599402
- 1999: You Can Be a Woman Botanist ISBN 978-1880599310
- 1999: You Can Be a Woman Egyptologist ISBN 9781880599457
- 2000: You Can Be a Woman Soccer Player (con Tisha Lea Venturini) ISBN 9781880599495
- 2000: You Can Be a Woman Softball Player ISBN 9781880599471
- 2001: You Can Be a Woman Marine Biologist ISBN 9781880599532
- 2002: You Can Be a Woman Entomologist ISBN 978-1880599600
- 2002: You Can Be a Woman Meteorologist ISBN 9781880599587
- 2003: You Can Be a Woman Movie Maker
- 2004: You Can Be a Woman Animator (con Vicky Jenson) ISBN 9781880599709
- 2005: You Can Be a Woman Makeup Artist or Costume Designer (con Robyn Friend) ISBN 9781880599761
- 2005: You Can Be a Woman Chemist ISBN 9781880599723
- 2005: You Can Be a Woman Vídeo Game Producer ISBN 978-1880599730
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Friend, Robyn (2006). The Women of Apollo. Cascade Pass, Inc. ISBN 1-880599-79-1.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Judith Love Cohen, BSEE '57, MSEE '62". Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2017. Consultado o 2 de agosto de 2014.
- ↑ Who's who in the West. 1982. ISBN 9780837909189.
- ↑ "Women in the Workplace / Judith Love Cohen: Engineering a Change: A Hubble telescope designer aims to rewrite the book on careers for girls with a series of stories about women in math and science.". LA Times. 6 de septiembre de 1999. Consultado o 1 de agosto de 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Siegel, Neil (29 de julio de 2016). "In Memory of Judith Love Cohen: Mother, Wife, Friend, Author, Engineer". USC Viterbi School of Engineering. Consultado o 9 de enero de 2019.
- ↑ 6,0 6,1 Tawa, Renee (6 de septiembre de 1999). "Women in the Workplace / Judith Love Cohen: Engineering a Change: A Hubble telescope designer aims to rewrite the book on careers for girls with a series of stories about women in math and science". LA Times. Consultado o 1 de agosto de 2014.
- ↑ "Apollo 13 Mission Operations Report, April 28, 1970" (PDF) (en inglés). Consultado o 28 de julio de 2021.
- ↑ "Jack Black". Consultado o 12 de agosto de 2014.
- ↑ Coopersmith, Sandra (29 May 2014). "Guiding Girls to Lofty Goals". Culver City Observer. Consultado o 6 de agosto de 2014.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Judith Love Cohen, la ingeniera que ayudó a traer de vuelta sanos y salvos a los astronautas de la misión Apolo 13 no blog Mujeres con Ciencia.
