Germán Coppini: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
traducindo de es:Germán Coppini
 
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
{{entradución}}
'''Germán Coppini López-Tormos''', coñecido artisticamente cono '''Germán Coppini''', é un cantante nacido en 1961 en [[Santander]], pero que desarrollou a súa carreira en [[Vigo]].
'''Germán Coppini López-Tormos''', coñecido artisticamente cono '''Germán Coppini''', é un cantante nacido en 1961 en [[Santander]], pero que desarrollou a súa carreira en [[Vigo]].


Liña 24: Liña 23:
Así pois, xa sen compromisos, Germán decide entón tomar uns meses de descanso durante o resto do ano, ata que en marzo de 1986 volve á escena musical en forma de reunión con [[Nacho Cano]], col que grava o maxisinxelo "Edición limitada", presentado oficialmente en [[La 2]] de Televisión Española o 12 de marzo de 1986, e mercede ó cal recibe o premio ó mellor solista do programa de [[Rafael Abitbol]] en [[Radio 3]]. Este maxisinxelo vén acompañado polos sinxelos promocionais "Dame un chupito de amor" e "Pepito el Grillo".
Así pois, xa sen compromisos, Germán decide entón tomar uns meses de descanso durante o resto do ano, ata que en marzo de 1986 volve á escena musical en forma de reunión con [[Nacho Cano]], col que grava o maxisinxelo "Edición limitada", presentado oficialmente en [[La 2]] de Televisión Española o 12 de marzo de 1986, e mercede ó cal recibe o premio ó mellor solista do programa de [[Rafael Abitbol]] en [[Radio 3]]. Este maxisinxelo vén acompañado polos sinxelos promocionais "Dame un chupito de amor" e "Pepito el Grillo".


Finalmente, en [[1987]] se decide a grabar un disco en solitario, ''El ladrón de Bagdad'', esta vez en [[Hispavox]], producido por [[Luis Fernández Soria]], que aparece junto con un single ("Alien divino") y un maxisingle con los temas "Por una caperuza" y "Despierta, escuela". Este primer álbum en solitario es presentado en directo en las fiestas de San Isidro en Madrid, en las cuales interpreta también el tema inédito "Mi chiquitito".
Finalmente en 1987 decídese a gravar un disco en solitario, ''El ladrón de Bagdad'', esta vez en [[Hispavox]], producido por [[Luis Fernández Soria]], que aparece xunto co sinxelo "Alien divino" e un maxisinxelo cos temas "Por una caperuza" e "Despierta, escuela". O álbum foi presentado en directo nas festas de San Isidro en Madrid, onde tamén interpretou o tema inédito "Mi chiquitito".


En [[1988]] colabora con Alaska y Dinarama en un rap para la revisión del tema "Bailando" y ya en [[1989]] graba su segundo álbum en solitario, otra vez en Hispavox: ''Flechas negras'', consistente en versiones de clásicos del [[soul]] de los [[años 1970|setenta]] actualizadas por Germán y producidas por el grupo [[Rebeldes sin Pausa]], junto con temas propios; todas las letras están firmadas por Germán Coppini, [[Pablo Sycet]] y [[Luis Carlos Esteban]]. Como single promocional del nuevo disco se edita la canción "Mujer".
En 1988 colabora con Alaska y Dinarama nun rap para a revisión do tema "Bailando", e xa en 1989 grava o seu segundo álbum en solitario, outra vez con Hispavox: ''Flechas negras'', consistente en versións de clásicos do [[soul]] dos anos 70 actualizadas por Germán e producidas polo grupo [[Rebeldes sin Pausa]], xunto con temas propios. Tódalas letras están firmadas por Germán Coppini, [[Pablo Sycet]] e [[Luis Carlos Esteban]]. Como sinxelo promocional do novo disco editouse a canción "Mujer".


Durante la primera mitad de la década de los [[años 1990|noventa]] Germán se mantiene algo alejado del mercado musical, aunque participa esporádicamente en discos de otros artistas, como ''Salud y pesetas'' de [[Las manos de Orlac]] (en el que están su hermano [[Ernesto Coppini]] y [[Nacho Mastretta]]), en [[1990]]. En [[1994]] colabora en el disco homenaje a [[Antonio Vega]] ''Ese chico triste y solitario'' con una versión de la canción de [[Nacha Pop]] "Chica de ayer" interpretada por Los Cuatro Fantásticos de Germán Coppini, que incluyen a [[Pedro Andrea]], [[Billy Villegas]] y [[Javier Marsán]]. En este mismo año colabora con [[Paco Clavel]] en su disco ''Duets'', cantando el tema "Contrabando y traición". Un poco más tarde canta las canciones "El astronauta de tu corazón" y "Vuela, vuela, pajarito" en el primer disco de [[Tino di Geraldo]]: ''Burlerías''. Durante todo este tiempo escribe canciones para series de dibujos animados y, por último, colabora en la revista musical santanderina ''Bag Culture''.
Durante a primeira metade da década dos 90 Germán mantívose algo alonxado do mercado musical, aínda que participou esporadicamente en discos doutros artistas, como ''Salud y pesetas'' de [[Las manos de Orlac]] (onde están o seu irmán [[Ernesto Coppini]] e [[Nacho Mastretta]]) en 1990. En 1994 colabora no disco homenaxe a [[Antonio Vega]] ''Ese chico triste y solitario'' cunha versión da canción de [[Nacha Pop]] "Chica de ayer" interpretada por "Los Cuatro Fantásticos de Germán Coppini", que incluía a [[Pedro Andrea]], [[Billy Villegas]] e [[Javier Marsán]]. Nese mesmo ano colabora con [[Paco Clavel]] no seu disco ''Duets'', cantando o tema "Contrabando y traición". Pouco despois canta as cancións "El astronauta de tu corazón" e "Vuela, vuela, pajarito" no primeiro disco de [[Tino di Geraldo]]: ''Burlerías''. Durante todo este tempo escribe cancións para series de debuxos animados e, por último, colabora na revista musical santanderina ''Bag Culture''.


Además, en marzo de [[1991]] Nuevos Medios edita un [[CD]] doble con todos los temas grabados por Golpes Bajos durante su carrera, incluidos los contenidos en los maxisingles promocionales, que tiene una muy buena acogida y se venden muy bien.
Ademais en marzo de 1991 Nuevos Medios edita un [[CD]] doble con tódolos temas gravados por Golpes Bajos durante a súa carreira, incluídos os contidos nos maxisinxelos promocionais, que ten unha acollida moi boa no mercado.


Por fin, tras casi siete años de silencio, a principios de [[1996]] vuelve a grabar un disco en solitario, de nuevo en Nuevos Medios, que sale en mayo con el título de ''Carabás'', esta vez plagado de ritmos latinos y muy alejado del [[pop]] que ha estado grabando durante toda su carrera.
Por fin, tras case sete anos de silencio, a principios de 1996 volve gravar un disco en solitario, de novo en Nuevos Medios, que sae en maio co título de ''Carabás'', esta vez plagado de ritmos latinos e moi alonxado do [[pop]] que gravara durante toda a súa carreira.


===En solitario: desde ''Carabás''===
===En solitario: desde ''Carabás''===
Tralo novo álbum, en 1997 interviu nos coros da canción "Juncal" no disco ''Carbono catorce'' do grupo [[Vainica Doble]], e a finais dese mesmo ano Teo Cardalda e el volven reunirse ó ver os esperanzadores resultados do doble CD publicado seis anos antes, de modo que inician unha xira a nivel estatal que comeza o 17 de marzo de 1998 no Teatro Cervantes de [[Málaga]] coa presentación do novo disco en falso directo ''Vivo''; pero ó finalizar a xira e comprobar os discretos resultados comerciais do álbum, deciden abandonar o proxecto.


Así pois, en xaneiro de 1999 Germán volve á súa actividade normal de colaboración en discos doutros artistas e intervén na canción "Coplillas de la mitómana" de Vainica Doble, no seu EP "Miss Labores", que é editado na primavera dese ano. E xusto antes de comezar o verán pon letra á canción "Amor garantizado" do disco ''Castaña'' de [[Tomasito]].
Tras el nuevo álbum, en [[1997]] interviene en los coros de la canción "Juncal" en el disco ''Carbono catorce'' del grupo [[Vainica Doble]] y a finales de ese mismo año Teo Cardalda y él vuelven a reunirse, al ver los esperanzadores resultados del doble CD publicado seis años antes, de modo que inician una gira a nivel nacional que comienza el [[17 de marzo]] de [[1998]] en el Teatro Cervantes de [[Málaga]] con la presentación del nuevo disco en falso directo ''Vivo''; pero al finalizar la gira y comprobar los discretos resultados comerciales del álbum, deciden abandonar el proyecto.


Tras dous anos de inactividade, o 15 de novembro de 2001 participa na festa organizada por [[Jesús Ordovás]] para celebrar o aniversario da Sala Pentagrama, onde canta, xunto con Julián Hernández, compañeiro seu nos primeiros tempos de Siniestro, á guitarra, o tema "Ayatolah!", do primeiro EP de dito grupo, que máis tarde foi publicado no disco do aniversario da Sala Pentagrama.
Así pues, en enero de [[1999]] Germán vuelve a su actividad normal de colaboración en discos de otros artistas e interviene en la canción "Coplillas de la mitómana" de Vainica Doble, en su EP "Miss Labores", que es editado en la primavera de este año. Y justo antes de comenzar el verano pone letra a la canción "Amor garantizado" del disco ''Castaña'' de [[Tomasito]].


En 2002, e para celebrar o seu vixésimo aniversario, Nuevos Medios reedita en formato [[Digipack]] o único LP de Golpes Bajos, ''A Santa Compaña'', totalmente remasterizado e en edición de coleccionista, con material gráfico inédito. En 2003 Germán colabora con Tino di Geraldo na canción "Ojalá" do seu último disco, titulado ''Tino''. Entre 2003 e 2004 [[Televisión Española]] publica unha serie de DVDs con emisións do programa ''La bola de cristal'', entre as que se encontran videoclips tanto de Golpes Bajos como de Germán Coppini en solitario. Neste último ano tamén se adica á pintura, e algúns dos seus cadros poden ser vistos na exposición ''Los colores de la música'', no que diversos músicos amosan os seus deseños.
Tras dos años de inactividad, el [[15 de noviembre]] de [[2001]] participa en la fiesta organizada por [[Jesús Ordovás]] para celebrar el aniversario de la Sala Pentagrama, donde canta, junto con Julián Hernández, compañero suyo en los primeros tiempos de Siniestro, a la guitarra, el tema
"Ayatolah!", del primer EP de dicho grupo, que más tarde es publicado en el disco del aniversario de la Sala Pentagrama.


Ademais, a finais de verán de 2003 forma un novo grupo, co nome de ''Anónimos'', xunto con [[Patacho Recio]], [[Juan Jaren]], [[Carlos Rodríguez]] e [[Ñete]]; participa nos actos de conmemoración do vixésimo aniversario da revista Rockdelux o 23 de novembro, e colabora escribindo as letras e prestando a súa voz no primeiro disco de [[Carmen Cancer]], ''Ynolose''.
En [[2002]], y para celebrar su vigésimo aniversario, Nuevos Medios reedita en formato [[Digipack]] el único LP de Golpes Bajos, ''A Santa Compaña'', totalmente remasterizado y en edición de coleccionista, con material gráfico inédito. En [[2003]] Germán colabora con Tino di Geraldo en la canción "Ojalá" de su último disco, titulado ''Tino''. Entre los años 2003 y [[2004]] [[Televisión Española]] publica una serie de DVDs con emisiones del programa ''La bola de cristal'', entre las que se encuentran videoclips tanto de Golpes Bajos como de Germán Coppini en solitario. En este último año también se dedica a la pintura, y algunos de sus cuadros pueden ser vistos en la exposición ''Los colores de la música'', en el que diversos músicos muestran sus dibujos.


En xuño de 2006 edita un novo álbum, nesta ocasión de rarezas, chamado "Las Canciones Del Limbo". Son temas gravados entre 1999 e 2004 que non viron a luz por diversos motivos. Destacan as colaboracións con [[Andrés del Val]] -[[Qun Qún]]-, [[Danny Van Der Lay]], [[Jorge Mira]] e [[Susana Cáncer]], coa que colaborou en tres temas do seu último álbum e algúns temas dun proxecto chamado "Glub" con [[Raúl Marín]], [[Billy Villegas]] e [[Ludovico Vagnone]]. Inclúe cancións con [[Justo Bagüeste]] ou [[Tino Di Geraldo]], así como unha versión de [[Franco Battiato]] "Centro De Gravedad".
Además, a finales de verano de 2003 forma un nuevo grupo, con el nombre de Anónimos, junto con [[Patacho Recio]], [[Juan Jaren]], [[Carlos Rodríguez]] y [[Ñete]]; participa en los actos de conmemoración del vigésimo aniversario de la revista Rockdelux el [[23 de noviembre]], y colabora escribiendo las letras y prestando su voz en el primer disco de [[Carmen Cancer]], ''Ynolose''.


En 2004 retoma a formación [[Anónimos]] xunto a [[Patacho Recio]] e o batería [[Carlos Hens]] de [[Los Elegantes]], irmán da cantante de [[Objetivo Birmania]], [[Yolanda Hens]].
En [[2006]], en el mes de [[junio]], edita un nuevo álbum, en esta ocasión de rarezas, llamado "Las Canciones Del Limbo", son temas grabados desde [[1999]] hasta [[2004]] inclusive y que no vieron la luz por diversos motivos, a destacar las colaboraciones con [[Andrés del Val]] -[[Qun Qún]]-, [[Danny Van Der Lay]], [[Jorge Mira]], [[Susana Cáncer]], con la que colaboró en tres temas de su último álbum y algunos temas de un proyecto desconocido llamado "Glub" con [[Raúl Marín]], [[Billy Villegas]] y [[Ludovico Vagnone]]. Incluye canciones con [[Justo Bagüeste]] ó [[Tino Di Geraldo]], así como una versión de [[Franco Battiato]] "Centro De Gravedad".


En abril de 2006 colabora no terceiro disco homónimo do trío sevillano [[Maga]], no tema "Trampa En La Boca". Durante 2007 deu unha serie de concertos con [[Maga]] como banda de acompañamento, baixo o nome común de [[Cocoma]], cun repertorio baseado fundamentalmente no repertorio de Golpes Bajos e algúns temas de Siniestro Total.
En 2004 retoma la formación [[Anónimos]] junto a [[Patacho Recio]] y el batería [[Carlos Hens]] de [[Los Elegantes]], hermano de la cantante de [[Objetivo Birmania]], Yolanda Hens.


Paralelamente Germán Coppini preparou durante 2007 un novo proxecto, [[Lemuripop]], xunto ó artista multimedia [[Alex Brujas]], programador e dj do "New Order Club" e compoñente doutros proxectos como o grupo dark "Stereoskop" (xunto a Susana Egea), e Mask.
En abril de 2006 colabora en el tercer disco homónimo del trío sevillano [[Maga]], en el tema "Trampa En La Boca". Durante 2007, Coppini da una serie de conciertos con [[Maga]] como banda de acompañamiento, bajo el nombre común de [[Cocoma]], con un repertorio basado fundamentalmente en el repertorio de [[Golpes Bajos]] y algunos temas de [[Siniestro Total]].

Paralelamente, Germán Coppini prepara durante 2007 un nuevo proyecto, [[Lemuripop]], junto al artista multimedia Alex Brujas (Programador y Dj del New Order Club) y componente de otros proyectos como el grupo dark "Stereoskop" (junto a Susana Egea), y Mask.


==Discografía==
==Discografía==

===Con Siniestro Total===
===Con Siniestro Total===

*"Ayudando a los enfermos" (EP) (DRO, 1981)
*"Ayudando a los enfermos" (EP) (DRO, 1981)
*''¿Cuándo se come aquí?'' (DRO, 1982)
*''¿Cuándo se come aquí?'' (DRO, 1982)
*"Sexo Chungo/Me pica un huevo" (single) (DRO, 1983)
*"Sexo Chungo/Me pica un huevo" (sinxelo) (DRO, 1983)


===Con Golpes Bajos===
===Con Golpes Bajos===

*"Golpes Bajos" (maxisingle) (Nuevos Medios, 1983)
*"Golpes Bajos" (maxisingle) (Nuevos Medios, 1983)
*"Fiesta de los maniquies + Hansel y Gretel" (single) (Nuevos Medios)
*"Fiesta de los maniquies + Hansel y Gretel" (sinxelo) (Nuevos Medios)
*"Escenas olvidadas + Cena recalentada" (single) (Nuevos Medios)
*"Escenas olvidadas + Cena recalentada" (sinxelo) (Nuevos Medios)
*"A Santa Compaña'' (Nuevos Medios, 1984)
*"A Santa Compaña'' (Nuevos Medios, 1984)
*"Colecciono moscas" (Maxisingle)(Nuevos Medios)
*"Colecciono moscas" (Maxisinxelo)(Nuevos Medios)
*"Devocionario'' (mini-LP) (Nuevos Medios, 1985)
*"Devocionario'' (mini-LP) (Nuevos Medios, 1985)
*"La virgen loca + Las travesuras de Till")(single) (Nuevos Medios)
*"La virgen loca + Las travesuras de Till") (sinxelo) (Nuevos Medios)
*"Desconocido + Ayes)(single) (Nuevos Medios)
*"Desconocido + Ayes)(single) (Nuevos Medios)
*"Todas sus grabaciones 1983/1985'' (recopilación de todos sus temas en CD) (Nuevos Medios, 1991)
*"Todas sus grabaciones 1983/1985'' (recompilación de tódolos seus temas en CD) (Nuevos Medios, 1991)
*''Vivo'' (Nuevos Medios, 1998)
*''Vivo'' (Nuevos Medios, 1998)


===Con Nacho Cano===
===Con Nacho Cano===

*"Edición limitada" (EP) (1986)
*"Edición limitada" (EP) (1986)


===Con Anónimos===
===Con Anónimos===

*"Anónimos" (CD) (2005)
*"Anónimos" (CD) (2005)


===En solitario===
===En solitario===

*''El ladrón de Bagdad'' (Hispavox, 1987)
*''El ladrón de Bagdad'' (Hispavox, 1987)
*''Flechas negras'' (Hispavox, 1989)
*''Flechas negras'' (Hispavox, 1989)
*''Carabás'' (Nuevos Medios, 1996)
*''Carabás'' (Nuevos Medios, 1996)
*''Las Canciones Del Limbo'' (La Ecléctica Madrileña / Nuevos Medios, 2006)
*''Las Canciones Del Limbo'' (La Ecléctica Madrileña / Nuevos Medios, 2006)
[[Categoría:Cantantes de España|Coppini]]
[[Categoría:Cantantes en español|Coppini]]
[[Categoría:Cántabros|C]]
[[Categoría:Nacidos en 1961|C]]


== Fuentes ==
== Ligazóns externas ==
*[http://es.geocities.com/likhan2000/ Página dedicada a Germán Coppini]
*[http://es.geocities.com/likhan2000/ Página dedicada a Germán Coppini]


[[Categoría:Movida viguesa|German Coppini]]
[[Categoría:Música galega|Coppini]]
[[Categoría:Cantantes|Coppini]]


[[es:Germán Coppini]]
[[es:Germán Coppini]]

Revisión como estaba o 20 de decembro de 2007 ás 17:39

Germán Coppini López-Tormos, coñecido artisticamente cono Germán Coppini, é un cantante nacido en 1961 en Santander, pero que desarrollou a súa carreira en Vigo.

Biografía

Siniestro Total

A principios de 1980 forma xunto con Miguel Costas á guitarra e Julián Hernández á batería o grupo amateur Coco y los del 1.500, no que fai de vocalista. Entre finais de agosto e principios de setembro de 1981 os seus compañeiros cambian o nome do seu outro grupo, que comparten con Alberto Torrado, Mari Cruz Soriano y los que Afinan su Piano, por Siniestro Total, e ante a necesidade dun vocalista, disolven Coco y los del 1.500 e incorporan a voz de Germán ó novo grupo.

Entre outono de 1981 e primavera de 1983 forma parte de Siniestro Total, cos que edita en xuño de 1982 o EP Ayudando a los enfermos, en novembro o LP ¿Cuándo se come aquí? e en febreiro de 1983 o sinxelo Sexo chungo/Me pica un huevo.

En febreiro de 1983 recibe un botellazo na perna mentras está actuando con Siniestro na Sala Zeleste en Barcelona, o que o obriga a ingresar por unhas semanas no hospital, durante as que se prantexa seriamente a súa continuidade no grupo. Tras saír do hospital contacta co seu compañeiro de instituto Teo Cardalda, co que forma un dúo, en principio tan só un pequeno proxecto paralelo a Siniestro Total, co nome de Golpes Bajos; de modo que compaxina a súa actividad nos dous grupos tocando de luns a vernes en Siniestro e as fins de semana en Golpes, que en principio só se adicaban a gravar versións de Who.

Pero o momento decisivo chega cando con este último grupo envía algunhas cancións para participar no concurso de maquetas da revista Rock Espezial (actualmente Rockdelux) e gañan o primeiro premio. Pouco despois e debido a este éxito, Golpes aparece no programa La edad de oro de Televisión Española, presentado por Paloma Chamorro; Germán non comenta que tamén pertence a Siniestro Total, o que fai que o resto de compoñentes do grupo se ofendan.

Así pois, Germán e Teo buscan a dous instrumentistas máis para o seu grupo; encontran a Pablo Novoa e Luis García, e en abril de 1983 Germán abandona definitivamente Siniestro Total.

Golpes Bajos

Xa como vocalista de Golpes Bajos, a mediados de 1983 edita coa discográfica Nuevos Medios un maxisinxelo homónimo, do que consiguen vender máis de 20.000 copias, o que fai que chegue a intervir na película musical A tope interpretando o tema dese maxisinxelo "Malos tiempos para la lírica" na Sala RockOla de Madrid. O 28 de xuño dese mesmo ano aparecen de novo no programa La edad de oro, no que conceden unha entrevista, ademais de tocar dous temas do maxisinxelo e un terceiro aínda inédito, "Fiesta de los maniquíes".

Mercede ó éxito deste primeiro traballo, o grupo pode permitirse continuar con Nuevos Medios e editar un LP completo en 1984 co nome de A Santa Compaña, acompañado dos sinxelos coas cancións "Escenas olvidadas" e "Fiesta de los maniquíes" e do maxi "Colecciono moscas". Ademais, realizan un videoclip para o programa La Bola de Cristal do tema "Cena recalentada", e Germán colabora no disco de Alaska y Dinarama Deseo Carnal. En canto ós galardóns, reciben o premio Ícaro ó mellor grupo revelación de Diario 16 e o premio ó mellor grupo de 1984 otorgado pola sala RockOla.

Xa a principios de 1985 Golpes saca o seu terceiro e último traballo, de novo con Nuevos Medios, un mini-LP titulado Devocionario, acompañado polos sinxelos dos temas "La virgen loca" e "Desconocido". A xira deste disco finaliza na primavera dese aon cun concerto en Tarragona na que o grupo anuncia publicamente a súa disolución.

En solitario: ata Carabás

Así pois, xa sen compromisos, Germán decide entón tomar uns meses de descanso durante o resto do ano, ata que en marzo de 1986 volve á escena musical en forma de reunión con Nacho Cano, col que grava o maxisinxelo "Edición limitada", presentado oficialmente en La 2 de Televisión Española o 12 de marzo de 1986, e mercede ó cal recibe o premio ó mellor solista do programa de Rafael Abitbol en Radio 3. Este maxisinxelo vén acompañado polos sinxelos promocionais "Dame un chupito de amor" e "Pepito el Grillo".

Finalmente en 1987 decídese a gravar un disco en solitario, El ladrón de Bagdad, esta vez en Hispavox, producido por Luis Fernández Soria, que aparece xunto co sinxelo "Alien divino" e un maxisinxelo cos temas "Por una caperuza" e "Despierta, escuela". O álbum foi presentado en directo nas festas de San Isidro en Madrid, onde tamén interpretou o tema inédito "Mi chiquitito".

En 1988 colabora con Alaska y Dinarama nun rap para a revisión do tema "Bailando", e xa en 1989 grava o seu segundo álbum en solitario, outra vez con Hispavox: Flechas negras, consistente en versións de clásicos do soul dos anos 70 actualizadas por Germán e producidas polo grupo Rebeldes sin Pausa, xunto con temas propios. Tódalas letras están firmadas por Germán Coppini, Pablo Sycet e Luis Carlos Esteban. Como sinxelo promocional do novo disco editouse a canción "Mujer".

Durante a primeira metade da década dos 90 Germán mantívose algo alonxado do mercado musical, aínda que participou esporadicamente en discos doutros artistas, como Salud y pesetas de Las manos de Orlac (onde están o seu irmán Ernesto Coppini e Nacho Mastretta) en 1990. En 1994 colabora no disco homenaxe a Antonio Vega Ese chico triste y solitario cunha versión da canción de Nacha Pop "Chica de ayer" interpretada por "Los Cuatro Fantásticos de Germán Coppini", que incluía a Pedro Andrea, Billy Villegas e Javier Marsán. Nese mesmo ano colabora con Paco Clavel no seu disco Duets, cantando o tema "Contrabando y traición". Pouco despois canta as cancións "El astronauta de tu corazón" e "Vuela, vuela, pajarito" no primeiro disco de Tino di Geraldo: Burlerías. Durante todo este tempo escribe cancións para series de debuxos animados e, por último, colabora na revista musical santanderina Bag Culture.

Ademais en marzo de 1991 Nuevos Medios edita un CD doble con tódolos temas gravados por Golpes Bajos durante a súa carreira, incluídos os contidos nos maxisinxelos promocionais, que ten unha acollida moi boa no mercado.

Por fin, tras case sete anos de silencio, a principios de 1996 volve gravar un disco en solitario, de novo en Nuevos Medios, que sae en maio co título de Carabás, esta vez plagado de ritmos latinos e moi alonxado do pop que gravara durante toda a súa carreira.

En solitario: desde Carabás

Tralo novo álbum, en 1997 interviu nos coros da canción "Juncal" no disco Carbono catorce do grupo Vainica Doble, e a finais dese mesmo ano Teo Cardalda e el volven reunirse ó ver os esperanzadores resultados do doble CD publicado seis anos antes, de modo que inician unha xira a nivel estatal que comeza o 17 de marzo de 1998 no Teatro Cervantes de Málaga coa presentación do novo disco en falso directo Vivo; pero ó finalizar a xira e comprobar os discretos resultados comerciais do álbum, deciden abandonar o proxecto.

Así pois, en xaneiro de 1999 Germán volve á súa actividade normal de colaboración en discos doutros artistas e intervén na canción "Coplillas de la mitómana" de Vainica Doble, no seu EP "Miss Labores", que é editado na primavera dese ano. E xusto antes de comezar o verán pon letra á canción "Amor garantizado" do disco Castaña de Tomasito.

Tras dous anos de inactividade, o 15 de novembro de 2001 participa na festa organizada por Jesús Ordovás para celebrar o aniversario da Sala Pentagrama, onde canta, xunto con Julián Hernández, compañeiro seu nos primeiros tempos de Siniestro, á guitarra, o tema "Ayatolah!", do primeiro EP de dito grupo, que máis tarde foi publicado no disco do aniversario da Sala Pentagrama.

En 2002, e para celebrar o seu vixésimo aniversario, Nuevos Medios reedita en formato Digipack o único LP de Golpes Bajos, A Santa Compaña, totalmente remasterizado e en edición de coleccionista, con material gráfico inédito. En 2003 Germán colabora con Tino di Geraldo na canción "Ojalá" do seu último disco, titulado Tino. Entre 2003 e 2004 Televisión Española publica unha serie de DVDs con emisións do programa La bola de cristal, entre as que se encontran videoclips tanto de Golpes Bajos como de Germán Coppini en solitario. Neste último ano tamén se adica á pintura, e algúns dos seus cadros poden ser vistos na exposición Los colores de la música, no que diversos músicos amosan os seus deseños.

Ademais, a finais de verán de 2003 forma un novo grupo, co nome de Anónimos, xunto con Patacho Recio, Juan Jaren, Carlos Rodríguez e Ñete; participa nos actos de conmemoración do vixésimo aniversario da revista Rockdelux o 23 de novembro, e colabora escribindo as letras e prestando a súa voz no primeiro disco de Carmen Cancer, Ynolose.

En xuño de 2006 edita un novo álbum, nesta ocasión de rarezas, chamado "Las Canciones Del Limbo". Son temas gravados entre 1999 e 2004 que non viron a luz por diversos motivos. Destacan as colaboracións con Andrés del Val -Qun Qún-, Danny Van Der Lay, Jorge Mira e Susana Cáncer, coa que colaborou en tres temas do seu último álbum e algúns temas dun proxecto chamado "Glub" con Raúl Marín, Billy Villegas e Ludovico Vagnone. Inclúe cancións con Justo Bagüeste ou Tino Di Geraldo, así como unha versión de Franco Battiato "Centro De Gravedad".

En 2004 retoma a formación Anónimos xunto a Patacho Recio e o batería Carlos Hens de Los Elegantes, irmán da cantante de Objetivo Birmania, Yolanda Hens.

En abril de 2006 colabora no terceiro disco homónimo do trío sevillano Maga, no tema "Trampa En La Boca". Durante 2007 deu unha serie de concertos con Maga como banda de acompañamento, baixo o nome común de Cocoma, cun repertorio baseado fundamentalmente no repertorio de Golpes Bajos e algúns temas de Siniestro Total.

Paralelamente Germán Coppini preparou durante 2007 un novo proxecto, Lemuripop, xunto ó artista multimedia Alex Brujas, programador e dj do "New Order Club" e compoñente doutros proxectos como o grupo dark "Stereoskop" (xunto a Susana Egea), e Mask.

Discografía

Con Siniestro Total

  • "Ayudando a los enfermos" (EP) (DRO, 1981)
  • ¿Cuándo se come aquí? (DRO, 1982)
  • "Sexo Chungo/Me pica un huevo" (sinxelo) (DRO, 1983)

Con Golpes Bajos

  • "Golpes Bajos" (maxisingle) (Nuevos Medios, 1983)
  • "Fiesta de los maniquies + Hansel y Gretel" (sinxelo) (Nuevos Medios)
  • "Escenas olvidadas + Cena recalentada" (sinxelo) (Nuevos Medios)
  • "A Santa Compaña (Nuevos Medios, 1984)
  • "Colecciono moscas" (Maxisinxelo)(Nuevos Medios)
  • "Devocionario (mini-LP) (Nuevos Medios, 1985)
  • "La virgen loca + Las travesuras de Till") (sinxelo) (Nuevos Medios)
  • "Desconocido + Ayes)(single) (Nuevos Medios)
  • "Todas sus grabaciones 1983/1985 (recompilación de tódolos seus temas en CD) (Nuevos Medios, 1991)
  • Vivo (Nuevos Medios, 1998)

Con Nacho Cano

  • "Edición limitada" (EP) (1986)

Con Anónimos

  • "Anónimos" (CD) (2005)

En solitario

  • El ladrón de Bagdad (Hispavox, 1987)
  • Flechas negras (Hispavox, 1989)
  • Carabás (Nuevos Medios, 1996)
  • Las Canciones Del Limbo (La Ecléctica Madrileña / Nuevos Medios, 2006)

Ligazóns externas