Elena Sanz: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Sen resumo de edición
m arranxos
Liña 1: Liña 1:
{{Biografía}}
{{Biografía}}
'''Elena Armanda Nicolasa Sanz y Martínez de Arizala''', nada en [[Castelló de la Plana|Castellón de la Plana]] o [[6 de decembro]] de [[1844]]<ref>Miren Urgoiti (28 de febrero de 2016). «LA FAVORITA. La verdadera historia de Elena Sanz.». ''Elena Sanz Martinez de Arizala''. Consultado el 28 de febrero de 2016.</ref>​ e finada en [[París]] o [[24 de decembro]] de [[1898]]<ref>Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». ''Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía'' (12): 329-384. <small>ISSN 1133-1240</small>. Consultado el 19 de agosto de 2019</ref>​) foi unha cantante lírica do século XIX con [[tesitura]] de [[contralto]].<ref>Peláez Malagón, José Enrique. «Elena Sanz: Contralto española del siglo XIX» Filomusica.com Archivado el 3 de noviembre de 2011 en la Wayback Machine. Consultado el 27 de septiembre de 2011.</ref>
'''Elena Armanda Nicolasa Sanz y Martínez de Arizala''' ou '''Elena Sanz Martínez d'Arrizala''', nada en [[Castelló de la Plana]] o [[6 de decembro]] de [[1844]]<ref>Miren Urgoiti (28 de febrero de 2016). «LA FAVORITA. La verdadera historia de Elena Sanz.». ''Elena Sanz Martinez de Arizala''. Consultado el 28 de febrero de 2016.</ref>​ e finada en [[París]] o [[24 de decembro]] de [[1898]]<ref>Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». ''Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía'' (12): 329-384. <small>ISSN 1133-1240</small>. Consultado el 19 de agosto de 2019</ref>​, foi unha cantante lírica do século XIX con [[tesitura]] de [[contralto]].<ref>Peláez Malagón, José Enrique. «Elena Sanz: Contralto española del siglo XIX» Filomusica.com Archivado el 3 de noviembre de 2011 en la Wayback Machine. Consultado el 27 de septiembre de 2011.</ref>


Foi unha das máis grandes voces da ópera de todos os tempos.<ref>Urgoiti, Miren (2017). ''La favorita : la verdadera historia de Elena Sanz''. [Bilbao]: M. Urgoiti. <small><nowiki>ISBN 978-84-697-6691-0</nowiki></small>.</ref> Viaxou por todo o mundo exhibindo as súas grandes dotes de cantante e presumindo de española, pero onde máis se valorou a súa arte foi nos teatros de París. A súa grande valía artística ficou eclipsada pola súa biografía.
Foi unha das máis grandes voces da ópera de todos os tempos.<ref>Urgoiti, Miren (2017). ''La favorita : la verdadera historia de Elena Sanz''. [Bilbao]: M. Urgoiti. <small><nowiki>ISBN 978-84-697-6691-0</nowiki></small>.</ref> Foi especialmente valorarada a súa arte foi nos teatros de París. A súa gran valía artística ficou eclipsada pola súa biografía.


[[Emilio Castelar|Castelar]] describiuna como "de labios vermellos, de pel cor morena, a dentadura branca, a cabeleira negra e relucente como de acibeche, o nariz remangado e aberto, o pescozo carnoso e torneado, unha marabilla, a fronte ampla como a dunha divindade exipcia, os ollos negros e insondables cal dous abismos que chaman á morte e ao amor".
[[Emilio Castelar|Castelar]] describiuna como "de labios vermellos, de pel cor morena, a dentadura branca, a cabeleira negra e relucente como de acibeche, o nariz remangado e aberto, o pescozo carnoso e torneado, unha marabilla, a fronte ampla como a dunha divindade exipcia, os ollos negros e insondables cal dous abismos que chaman á morte e ao amor".
== Traxectoria ==
== Traxectoria ==
Elena Armanda Nicolasa Sanz Martínez de Arizala Carbonell y Luna foi educada coa súa irmá Dolores no Colegio de las Niñas de [[Leganés]]. En dita institución entrou á idade de dez anos co obxecto de aprender canto, formando parte do [[Coro (grupo musical)|coro]].
Foi educada coa súa irmá Dolores no Colegio de las Niñas de [[Leganés]]. Na dita institución entrou á idade de dez anos co obxecto de aprender canto, formando parte do [[Coro (grupo musical)|coro]].


Tivo un primeiro fillo, Jorge, de pai descoñecido no ano 1875.<ref>Zavala, José María (2011). ''Bastardos y Borbones : los hijos desconocidos de la dinastía''. Plaza & Janés. <small><nowiki>ISBN 978-84-01-34767-2</nowiki></small>. Consultado el 17 de mayo de 2020.</ref> Posteriormente, tivo dous fillos varóns máis, co rei [[Afonso XII de España]], Alfonso (1880) e Fernando (1881).<ref>Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». ''Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía'' (12): 329-384. <small>ISSN 1133-1240</small>. Consultado el 19 de agosto de 2019.</ref><ref>{{Cita web|url=https://www.elmundo.es/suplementos/cronica/2006/570/1159653602.html|páxina-web=|título=«A LOS NENES, UN BESO DE TU ALFONSO»|data-acceso=27/11/2020}}</ref> Os tres fillos levaron os seus apelidos de solteira, xa que o rei Alfonso XII morreu aos 28 anos sen recoñecelos.
Tivo un primeiro fillo, Jorge, de pai descoñecido no ano 1875.<ref>Zavala, José María (2011). ''Bastardos y Borbones : los hijos desconocidos de la dinastía''. Plaza & Janés. <small><nowiki>ISBN 978-84-01-34767-2</nowiki></small>. Consultado el 17 de mayo de 2020.</ref> Posteriormente, tivo dous fillos varóns máis, co rei [[Afonso XII de España]], Alfonso (1880) e Fernando (1881).<ref>Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». ''Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía'' (12): 329-384. <small>ISSN 1133-1240</small>. Consultado el 19 de agosto de 2019.</ref><ref>{{Cita web|url=https://www.elmundo.es/suplementos/cronica/2006/570/1159653602.html|páxina-web=|título=«A LOS NENES, UN BESO DE TU ALFONSO»|data-acceso=27/11/2020}}</ref> Os tres fillos levaron os seus apelidos de solteira, xa que o rei Afonso XII morreu aos 28 anos sen recoñecelos.


== Notas ==
== Notas ==

Revisión como estaba o 27 de novembro de 2020 ás 11:59

Infotaula de personaElena Sanz

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Elena Sanz Martínez de Arizala Editar o valor em Wikidata
6 de decembro de 1844 Editar o valor em Wikidata
Castelló de la Plana, España Editar o valor em Wikidata
Morte23 de decembro de 1898 Editar o valor em Wikidata (54 anos)
Niza, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncantante de ópera Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
TesituraContralto Editar o valor em Wikidata

InstrumentoVoz Editar o valor em Wikidata
Familia
ParellaAfonso XII de España Editar o valor em Wikidata
FillosFernand Sanz, Alfonso Sanz y Martínez de Arrizala (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
NaiJosefa Martínez de Arizala y Luna (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
WikiTree: Sanz_y_Martínez_de_Arizala-1

Elena Armanda Nicolasa Sanz y Martínez de Arizala ou Elena Sanz Martínez d'Arrizala, nada en Castelló de la Plana o 6 de decembro de 1844[1]​ e finada en París o 24 de decembro de 1898[2]​, foi unha cantante lírica do século XIX con tesitura de contralto.[3]

Foi unha das máis grandes voces da ópera de todos os tempos.[4] Foi especialmente valorarada a súa arte foi nos teatros de París. A súa gran valía artística ficou eclipsada pola súa biografía.

Castelar describiuna como "de labios vermellos, de pel cor morena, a dentadura branca, a cabeleira negra e relucente como de acibeche, o nariz remangado e aberto, o pescozo carnoso e torneado, unha marabilla, a fronte ampla como a dunha divindade exipcia, os ollos negros e insondables cal dous abismos que chaman á morte e ao amor".

Traxectoria

Foi educada coa súa irmá Dolores no Colegio de las Niñas de Leganés. Na dita institución entrou á idade de dez anos co obxecto de aprender canto, formando parte do coro.

Tivo un primeiro fillo, Jorge, de pai descoñecido no ano 1875.[5] Posteriormente, tivo dous fillos varóns máis, co rei Afonso XII de España, Alfonso (1880) e Fernando (1881).[6][7] Os tres fillos levaron os seus apelidos de solteira, xa que o rei Afonso XII morreu aos 28 anos sen recoñecelos.

Notas

  1. ↑ Miren Urgoiti (28 de febrero de 2016). «LA FAVORITA. La verdadera historia de Elena Sanz.». Elena Sanz Martinez de Arizala. Consultado el 28 de febrero de 2016.
  2. ↑ Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía (12): 329-384. ISSN 1133-1240. Consultado el 19 de agosto de 2019
  3. ↑ Peláez Malagón, José Enrique. «Elena Sanz: Contralto española del siglo XIX» Filomusica.com Archivado el 3 de noviembre de 2011 en la Wayback Machine. Consultado el 27 de septiembre de 2011.
  4. ↑ Urgoiti, Miren (2017). La favorita : la verdadera historia de Elena Sanz. [Bilbao]: M. Urgoiti. ISBN 978-84-697-6691-0.
  5. ↑ Zavala, José María (2011). Bastardos y Borbones : los hijos desconocidos de la dinastía. Plaza & Janés. ISBN 978-84-01-34767-2. Consultado el 17 de mayo de 2020.
  6. ↑ Campo, Carlos Robles do (2009). «Los Infantes de España tras la derogación de la Ley Sálica (1830)». Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía (12): 329-384. ISSN 1133-1240. Consultado el 19 de agosto de 2019.
  7. ↑ "«A LOS NENES, UN BESO DE TU ALFONSO»". Consultado o 27/11/2020. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elena_Sanz&oldid=5629869»