Colexio dos xesuítas de Camposancos: Diferenzas entre revisións
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Coordenadas|41|53|19.1|N|8|51|3.48|W|display=title}} |
{{Coordenadas|41|53|19.1|N|8|51|3.48|W|display=title}} |
||
[[Ficheiro:Colegio del Apóstol Santiago en Camposancos.jpg|miniatura|300px|O colexio nun gravado publicado en ''[[La Ilustración Gallega y Asturiana]]'' o 28/2/1881.]] |
|||
O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en [[ruína]]s, foi xermolo das [[universidade]]s de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]]. |
O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en [[ruína]]s, foi xermolo das [[universidade]]s de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]]. |
||
| Liña 16: | Liña 16: | ||
[[Ficheiro:Colexio dos xesuítas de Camposancos.JPG|miniatura|Colexio en ruínas, en 2011.]] |
[[Ficheiro:Colexio dos xesuítas de Camposancos.JPG|miniatura|Colexio en ruínas, en 2011.]] |
||
=== Tralo abandono === |
=== Tralo abandono === |
||
No ano 2007 estreouse o [[documental]] ''Memorial de Camposancos'', de José Ballesta de Diego ([[Vigo]], 1964), que conta a historia do centro.<ref>[ |
No ano 2007 estreouse o [[documental]] ''Memorial de Camposancos'', de José Ballesta de Diego ([[Vigo]], 1964), que conta a historia do centro.<ref>[https://www.lavozdegalicia.es/noticia/vigo/2007/05/03/mathaussen-guarda-propia-pelicula/0003_5772333.htm "El Mathaussen de A Guarda tiene su propia película"] ''[[La Voz de Galicia]]'' 3/5/2007 {{Es}}.</ref><ref>[http://culturagalega.org/noticia.php?id=9382 ''A Axencia Audiovisual Galega leva a Berlín un documental sobre a represión da Guerra Civil''] [[CCG]].</ref> |
||
Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do ex-futbolista [[Valery Karpin]], para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.<ref name="CPSM"/> |
Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do ex-futbolista [[Valery Karpin]], para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.<ref name="CPSM"/> |
||
Revisión como estaba o 27 de setembro de 2018 ás 21:39
Coordenadas: 41°53′19.1″N 8°51′3.48″O / 41.888639, -8.8509667
O Colexio Apóstolo Santiago dos Padres Xesuítas, na Pasaxe (Camposancos, A Guarda) hoxe en ruínas, foi xermolo das universidades de Deusto e Comillas.
Historia
Situado á beira do Río Miño, preto da desembocadura, foi fundado en 1875. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha universidade privada. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a Universidade de Deusto e a Universidade Pontificia de Comillas. Entre os profesores máis destacados estivo Baltasar Merino e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio están o político pontevedrés Manuel Portela Valladares, que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; José María Montenegro Soto; Ramón María Aller; Xosé Franco Montes; Antón Losada Diéguez, Alejo Diz Jurado, Javier Bugallal Pérez de Castro; Manoel de Oliveira ou Javier Ozores Pedrosa.
En 1916 os ocupantes trasládanse a Vigo e ceden as instalacións a xesuítas portugueses, procedentes dun colexio de Lisboa, porén baixo o mandato da Segunda República a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.
Campo de concentración
- Artigo principal: Campo de concentración de Camposancos.
O recinto, convertido en hospital, empregouse, entre 1938 e 1941, durante a Guerra Civil Española e a posguerra, como campo de concentración e acolleu prisioneiros políticos e combatentes do exército republicano.[1] Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1 066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime franquista) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2 000 e os 3 000 presos.
En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.
Tralo abandono
No ano 2007 estreouse o documental Memorial de Camposancos, de José Ballesta de Diego (Vigo, 1964), que conta a historia do centro.[2][3]
Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do ex-futbolista Valery Karpin, para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.[1]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 Alonso, Sara "Camposancos pierde su memoria" El País, 4/9/2012 (en castelán).
- ↑ "El Mathaussen de A Guarda tiene su propia película" La Voz de Galicia 3/5/2007 (en castelán).
- ↑ A Axencia Audiovisual Galega leva a Berlín un documental sobre a represión da Guerra Civil CCG.
Véxase tamén
Bibliografía
- García Lago, Antonio (1998) "Colegio de los Jesuitas en O Pasaxe" en Crónica biográfica de Camposancos y su entorno. ISBN 84-605-6675-7 (en castelán).
- Laurelo Roa, M. (1999). "Campo de concentración de Camposancos" en La libertad es un bien muy preciado ISBN 978-84-931175-0-4 (en castelán).
Ligazóns externas
- Uris Guisantes, José Antonio: "Xesuítas", "Alumnos", "Xesuítas-1", "Xesuítas-2" e "Xesuítas-3"
- "3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939" 10/8/2006 (en castelán)