Colexio dos xesuítas de Camposancos: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios
Liña 11: Liña 11:
{{Artigo principal|Campo de concentración de Camposancos}}
{{Artigo principal|Campo de concentración de Camposancos}}


O recinto, convertido en [[hospital]], empregouse, entre [[1938]] e [[1941]], durante a [[Guerra Civil Española]] e a posguerra, como [[campo de concentración]] e acolleu [[Preso político|prisioneiros políticos]] e combatentes do exército republicano.<ref name="CPSM">Alonso, Sara [http://ccaa.elpais.com/ccaa/2012/09/04/galicia/1346782528_276077.html "Camposancos pierde su memoria"] ''[[El País]]'', 4/9/2012 {{Es}}.</ref>. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1&nbsp;066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime [[Franquismo|franquista]]) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2&nbsp;000 e os 3&nbsp;000 presos.
O recinto, convertido en [[hospital]], empregouse, entre [[1938]] e [[1941]], durante a [[Guerra Civil Española]] e a posguerra, como [[campo de concentración]] e acolleu [[Preso político|prisioneiros políticos]] e combatentes do exército republicano.<ref name="CPSM">Alonso, Sara [http://ccaa.elpais.com/ccaa/2012/09/04/galicia/1346782528_276077.html "Camposancos pierde su memoria"] ''[[El País]]'', 4/9/2012 {{Es}}.</ref>. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1&nbsp;066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime [[Franquismo|franquista]]) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2&nbsp;000 e os 3&nbsp;000 presos.


En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.
En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.
Liña 31: Liña 31:
* {{Versaleta|Uris Guisantes, José Antonio}}: [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas.htm "Xesuítas"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/alumnos.htm "Alumnos"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas1.htm "Xesuítas-1"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas2.htm "Xesuítas-2"] e [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas3.htm "Xesuítas-3"]
* {{Versaleta|Uris Guisantes, José Antonio}}: [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas.htm "Xesuítas"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/alumnos.htm "Alumnos"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas1.htm "Xesuítas-1"], [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas2.htm "Xesuítas-2"] e [http://www.galiciasuroeste.info/varios/xesuitas3.htm "Xesuítas-3"]
* [http://rojoynegro.info/articulo/sections/3000-asturianos-vivieron-confinados-camposancos-1937-1939-0 "3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939"] 10/8/2006 {{Es}}
* [http://rojoynegro.info/articulo/sections/3000-asturianos-vivieron-confinados-camposancos-1937-1939-0 "3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939"] 10/8/2006 {{Es}}

<!--- GALICIA ---->


[[Categoría:A Guarda]]
[[Categoría:A Guarda]]
[[Categoría:Institucións de ensino de Galicia]]
[[Categoría:Institucións de ensino de Galicia]]
[[Categoría:Compañía de Xesús]]
[[Categoría:Compañía de Xesús]]
<!--- GALICIA ---->

Revisión como estaba o 10 de outubro de 2016 ás 21:29

Coordenadas: 41°53′19.1″N 8°51′3.48″O / 41.888639, -8.8509667

O Colexio Apóstolo Santiago dos Padres Xesuítas, na Pasaxe (Camposancos, A Guarda) hoxe en ruínas, foi xermolo das universidades de Deusto e Comillas.

Historia

Situado á beira do Río Miño, preto da desembocadura, foi fundado en 1875. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha universidade privada. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a Universidade de Deusto e a Universidade Pontificia de Comillas. Entre os profesores máis destacados estivo Baltasar Merino e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio están o político pontevedrés Manuel Portela Valladares, que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; José María Montenegro Soto; Ramón María Aller; Xosé Franco Montes; Antón Losada Diéguez, Alejo Diz Jurado, Javier Bugallal Pérez de Castro; Manoel de Oliveira ou Javier Ozores Pedrosa.

En 1916 os ocupantes trasládanse a Vigo e ceden as instalacións a xesuítas portugueses, procedentes dun colexio de Lisboa, porén baixo o mandato da Segunda República a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.

Campo de concentración

O recinto, convertido en hospital, empregouse, entre 1938 e 1941, durante a Guerra Civil Española e a posguerra, como campo de concentración e acolleu prisioneiros políticos e combatentes do exército republicano.[1]. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1 066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime franquista) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2 000 e os 3 000 presos.

En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.

Colexio en ruínas, en 2011.

Tralo abandono

No ano 2007 estreouse o documental Memorial de Camposancos, de José Ballesta de Diego (Vigo, 1964), que conta a historia do centro.[2][3]

Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do ex-futbolista Valery Karpin, para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.[1]

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas