Coprofilia: Diferenzas entre revisións
m Bot: Cambio o modelo: Referencias; cambios estética |
|||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''coprofilia''' é unha [[parafilia]] considerada como unha clase de [[fetichismo]], consistente na [[excitación]] sexual producida polas [[feces]], e adoita combinarse con [[sadomasoquismo]] ou [[infantilismo]]. |
A '''coprofilia''' é unha [[parafilia]] considerada como unha clase de [[fetichismo]], consistente na [[excitación]] sexual producida polas [[feces]], e adoita combinarse con [[sadomasoquismo]] ou [[infantilismo]]. |
||
==Características== |
== Características == |
||
A coprofilia consiste na atracción por ulir, saborear ou ollar o acto de [[defecación]] como fonte de excitación sexual e [[pracer]]. Esta actividade [[Erotismo|erótica]] pódese practicar solitariamente ou en parella. Algúns coprófilos practican a [[coprofaxia]], é dicir, inxiren feces, o que pode afectar a [[saúde]] debido aos riscos de [[infección]] de [[enfermidade]]s. |
A coprofilia consiste na atracción por ulir, saborear ou ollar o acto de [[defecación]] como fonte de excitación sexual e [[pracer]]. Esta actividade [[Erotismo|erótica]] pódese practicar solitariamente ou en parella. Algúns coprófilos practican a [[coprofaxia]], é dicir, inxiren feces, o que pode afectar a [[saúde]] debido aos riscos de [[infección]] de [[enfermidade]]s. |
||
Segundo [[Sigmund Freud]], as tendencias coprofílicas son normais no [[neno]], que, sobre todo na [[fase anal]], non manifesta ningún desgusto polos excrementos e ata se sente orgulloso deles e os emprega como medio de autoafirmación en relación cos adultos. Sostén que o interese polos excrementos do neno non está divorciado do interese sexual, a separación entre ambos sobrevén despois pero permanece sempre incompleta, permanecendo eficaz durante a vida adulta unha parte das inclinacións coprófilas en forma de [[neurose]]s ou perversións.<ref>{{cita libro| autor =GALLIMBERTI, U.| título =[http://books.google.com/books?id=AE0ncv9XJV8C&printsec=frontcover&hl=es&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Diccionario de psicología]| ano =| publicación =Siglo XXI| id = ISBN |
Segundo [[Sigmund Freud]], as tendencias coprofílicas son normais no [[neno]], que, sobre todo na [[fase anal]], non manifesta ningún desgusto polos excrementos e ata se sente orgulloso deles e os emprega como medio de autoafirmación en relación cos adultos. Sostén que o interese polos excrementos do neno non está divorciado do interese sexual, a separación entre ambos sobrevén despois pero permanece sempre incompleta, permanecendo eficaz durante a vida adulta unha parte das inclinacións coprófilas en forma de [[neurose]]s ou perversións.<ref>{{cita libro| autor =GALLIMBERTI, U.| título =[http://books.google.com/books?id=AE0ncv9XJV8C&printsec=frontcover&hl=es&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Diccionario de psicología]| ano =| publicación =Siglo XXI| id = ISBN 968-23-2618-4}}{{es}}</ref> |
||
==Notas== |
== Notas == |
||
{{ |
{{Listaref}} |
||
==Véxase tamén== |
== Véxase tamén == |
||
===Outros artigos=== |
=== Outros artigos === |
||
* [[Parafilia]] |
* [[Parafilia]] |
||
| Liña 17: | Liña 17: | ||
[[Categoría:Parafilias]] |
[[Categoría:Parafilias]] |
||
[[sv:Parafili#Exempel på parafilier]] |
[[sv:Parafili#Exempel på parafilier]] |
||
Revisión como estaba o 22 de marzo de 2015 ás 06:47
A coprofilia é unha parafilia considerada como unha clase de fetichismo, consistente na excitación sexual producida polas feces, e adoita combinarse con sadomasoquismo ou infantilismo.
Características
A coprofilia consiste na atracción por ulir, saborear ou ollar o acto de defecación como fonte de excitación sexual e pracer. Esta actividade erótica pódese practicar solitariamente ou en parella. Algúns coprófilos practican a coprofaxia, é dicir, inxiren feces, o que pode afectar a saúde debido aos riscos de infección de enfermidades.
Segundo Sigmund Freud, as tendencias coprofílicas son normais no neno, que, sobre todo na fase anal, non manifesta ningún desgusto polos excrementos e ata se sente orgulloso deles e os emprega como medio de autoafirmación en relación cos adultos. Sostén que o interese polos excrementos do neno non está divorciado do interese sexual, a separación entre ambos sobrevén despois pero permanece sempre incompleta, permanecendo eficaz durante a vida adulta unha parte das inclinacións coprófilas en forma de neuroses ou perversións.[1]
Notas
- ↑ GALLIMBERTI, U. Diccionario de psicología. Siglo XXI. ISBN 968-23-2618-4. Ligazón externa en
|title=(Axuda)(en castelán)