Paco Buyo: Diferenzas entre revisións
*gardamallas>porteiro |
|||
Liña 67: | Liña 67: | ||
==Traxectoria== |
==Traxectoria== |
||
Nos seus comezos no [[Ural Club de Fútbol|Ural CF]], Buyo xogaba tanto de porteiro como de extremo dereito, sendo no seu único ano no combinado coruñés o máximo goleador do equipo. Ó ano seguinte fichou polo [[Betanzos CF]], onde permaneceu ata a súa fichaxe polo [[Real Club Deportivo Mallorca|Mallorca]]. Non tardou en fixarse nas súas cualidades como |
Nos seus comezos no [[Ural Club de Fútbol|Ural CF]], Buyo xogaba tanto de porteiro como de extremo dereito, sendo no seu único ano no combinado coruñés o máximo goleador do equipo. Ó ano seguinte fichou polo [[Betanzos CF]], onde permaneceu ata a súa fichaxe polo [[Real Club Deportivo Mallorca|Mallorca]]. Non tardou en fixarse nas súas cualidades como porteiro o [[Deportivo de La Coruña]], que entón xogaba na [[segunda división española|Segunda División]], e que xa intentara facerse cos seus servizos. Esa tempada debutou como internacional sub-21, participando posteriormente nos [[Xogos Olímpicos de 1980]] de [[Moscova]]. |
||
Buyo permaneceu na entidade coruñesa ata 1980, cunha paréntese dunha tempada (1978-79) na que foi cedido ó [[Sociedad Deportiva Huesca|Huesca]] mentras realizaba o servizo militar en [[Jaca]]. Na tempada 1980-81 deu o salto á [[primeira división española|Primeira División]], fichando polo [[Sevilla Fútbol Club|Sevilla]], e acadando en seguida a titularidade. Militaba no equipo do hispaliense cando acadou, en 1983, a internacionalidade absoluta con [[España]], defendendo os colores da [[Selección de fútbol de España|selección]] no histórico partido España-Malta que daría o pase á escadra vermella para a [[Eurocopa]] de 1984, e encaixando un gol, o que probablemente lle pechou o camiño a seguir na Selección. |
Buyo permaneceu na entidade coruñesa ata 1980, cunha paréntese dunha tempada (1978-79) na que foi cedido ó [[Sociedad Deportiva Huesca|Huesca]] mentras realizaba o servizo militar en [[Jaca]]. Na tempada 1980-81 deu o salto á [[primeira división española|Primeira División]], fichando polo [[Sevilla Fútbol Club|Sevilla]], e acadando en seguida a titularidade. Militaba no equipo do hispaliense cando acadou, en 1983, a internacionalidade absoluta con [[España]], defendendo os colores da [[Selección de fútbol de España|selección]] no histórico partido España-Malta que daría o pase á escadra vermella para a [[Eurocopa]] de 1984, e encaixando un gol, o que probablemente lle pechou o camiño a seguir na Selección. |
Revisión como estaba o 5 de abril de 2013 ás 09:47
Modelo:InfFut2 Francisco Buyo Sánchez, nado o 13 de xaneiro de 1958 en Betanzos, é un ex futbolista galego. Xogaba de porteiro e foi internacional coa selección española.
Traxectoria
Nos seus comezos no Ural CF, Buyo xogaba tanto de porteiro como de extremo dereito, sendo no seu único ano no combinado coruñés o máximo goleador do equipo. Ó ano seguinte fichou polo Betanzos CF, onde permaneceu ata a súa fichaxe polo Mallorca. Non tardou en fixarse nas súas cualidades como porteiro o Deportivo de La Coruña, que entón xogaba na Segunda División, e que xa intentara facerse cos seus servizos. Esa tempada debutou como internacional sub-21, participando posteriormente nos Xogos Olímpicos de 1980 de Moscova.
Buyo permaneceu na entidade coruñesa ata 1980, cunha paréntese dunha tempada (1978-79) na que foi cedido ó Huesca mentras realizaba o servizo militar en Jaca. Na tempada 1980-81 deu o salto á Primeira División, fichando polo Sevilla, e acadando en seguida a titularidade. Militaba no equipo do hispaliense cando acadou, en 1983, a internacionalidade absoluta con España, defendendo os colores da selección no histórico partido España-Malta que daría o pase á escadra vermella para a Eurocopa de 1984, e encaixando un gol, o que probablemente lle pechou o camiño a seguir na Selección.
A súa indiscutible titularidade e bo facer no Sevilla fixeron que se fixase nel o Real Madrid, que se fixo cos seus servizos en 1986. Neste clube recibiu o alcume de "San Francisco de Betanzos", sendo o cancerbeiro titular ata 1996. En 1997 abandonou a plantilla merengue e colgou as botas.
Foi un dos porteiros máis seguros e espectaculares da Liga. Destacou especialmente en partidos como o disputado fronte á Juventus no Santiago Bernabéu na Copa de Europa de 1986-87. Xogou en total 542 partidos en Primera División, sendo o primeiro xogador en acadar a cifra de 500 partidos.
En 1998 concedéuselle a Medalla ó Mérito no Traballo. Actualmente é comentarista de partidos de fútbol para a TVE.
Palmarés
Club
- Real Madrid
- Liga de España: 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97
- Copa do Rei: 1988–89, 1992–93
- Supercopa de España: 1988, 1989, 1990, 1993
País
- Eurocopa: Finalista 1984