Terceira vía: Diferenzas entre revisións
{{sencat}}{{seniw}}; arranxiños |
+ categoria + iw |
||
Liña 9: | Liña 9: | ||
Este pensamento defende un "[[Estado]] necesario", no que a súa interreferencia non sexa, nin máxima, como no [[socialismo]], nin mínima, como no [[liberalismo]]. Tamén defende, entre outros puntos, a [[responsabilidade fiscal]] dos gobernantes, a loita contra a [[pobreza]], unha [[presión tributaria]] proporcional aos [[ingresos]], co Estado como responsábel d [[seguridade]], [[saúde]], [[educación]] e [[seguridade social]]. |
Este pensamento defende un "[[Estado]] necesario", no que a súa interreferencia non sexa, nin máxima, como no [[socialismo]], nin mínima, como no [[liberalismo]]. Tamén defende, entre outros puntos, a [[responsabilidade fiscal]] dos gobernantes, a loita contra a [[pobreza]], unha [[presión tributaria]] proporcional aos [[ingresos]], co Estado como responsábel d [[seguridade]], [[saúde]], [[educación]] e [[seguridade social]]. |
||
[[Categoría:Orientacións políticas]] |
|||
{{sencat}}{{seniw}} |
|||
[[en:Third Way (centrism)]] |
|||
[[es:Tercera Vía]] |
|||
[[fr:Troisième voie (politique)]] |
|||
[[zh:第三种道路]] |
Revisión como estaba o 16 de xaneiro de 2012 ás 23:29
A terceira vía é unha corrente da ideoloxía social-demócrata en voga a partir da década de 1990. Tenta reconciliar a dereita e a esquerda, a través dunha política económica conservadora e de unha política social progresista. A primeira vista, semella ser unha corrente que presenta unha conciliación entre capitalismo de libre mercado e o socialismo democrático. Xa que os defensores da terceira vía a ven como algo alén do capitalismo de libre mercado e do socialismo democrático. Esta afirmación dá pé á concepción alternativa da terceira vía como "centrismo radical".
A terceira vía ten a súa orixe no goberno laborista que xurdiu en Australia a finais da década de 1980. Gañou popularidade durante o goberno de Bill Clinton nos EUA, sendo tamén defendido pola súa muller, Hillary, durante a campaña presidencial de 2008. Tony Blair e a súa facción dentro do Partido Laborista, o Novo laborismo, foron os defensores máis entusiastas da corrente mentres este foi primeiro ministro británico.
Este pensamento defende un "Estado necesario", no que a súa interreferencia non sexa, nin máxima, como no socialismo, nin mínima, como no liberalismo. Tamén defende, entre outros puntos, a responsabilidade fiscal dos gobernantes, a loita contra a pobreza, unha presión tributaria proporcional aos ingresos, co Estado como responsábel d seguridade, saúde, educación e seguridade social.