Henrique I de Castela: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
{{FormatoWiki}}
formato wiki;+ imaxes e + datiño desde es:wiki
Liña 1: Liña 1:
{{FormatoWiki}}
{{SenReferencias}}
{{SenReferencias}}


[[Ficheiro:Enrique I de Castilla.jpg|thumb|dereita|200px|Miniatura do ''Libro de los Reyes''.]]
'''Henrique I de Castela''', tamén chamado '''Henrique de Borgoña''', (nado o 14 de abril de 1204 e falecido en [[Palencia]] en 1217). Chamado tamén '''Henrique de Borgoña''', foi [[reino de Castela|rei de Castela]]<ref>A titulación completa era ''Rex Castelle et Toleti'' (Rei de Castela e Toledo)</ref> entre 1214 e 1217.


'''Henrique I de Castela''', nado en [[Valladolid]] o [[14 de abril]] de [[1204]] e finado en [[Palencia]] o [[6 de xuño]] de [[1217]], chamado tamén '''Henrique de Borgoña''', foi [[reino de Castela|rei de Castela]]<ref>A titulación completa era ''Rex Castelle et Toleti'' (Rei de Castela e Toledo)</ref> entre 1214 e 1217.
Fillo menor de [[Afonso VIII de Castela|Afonso VIII]] e de [[Leonor de Plantagenet]], accedeu ó trono con dez anos ó morrer os seus seis irmáns varóns.


==Traxectoria==
A súa minoría de idade supuxo a apertura dun período de rexencia de 24 días por parte da súa nai. Trala súa morte asumiu a rexencia a súa irmá maior, [[Berenguela de León e Castela|Berenguela]], que residía na corte castelá trala anulación do seu matrimonio con [[Afonso IX de León]] polo papa [[Inocencio III, papa|Inocencio III]] en 1204.
Fillo menor de [[Afonso VIII de Castela|Afonso VIII]] e de [[Leonor de Plantagenet]], accedeu ó trono con dez anos ó morrer os seus seis irmáns varóns. A súa minoría de idade supuxo a apertura dun período de rexencia de 24 días por parte da súa nai. Trala súa morte asumiu a rexencia a súa irmá maior, [[Berenguela de León e Castela|Berenguela]], que residía na corte castelá trala anulación do seu matrimonio con [[Afonso IX de León]] polo papa [[Inocencio III, papa|Inocencio III]] en 1204.


A rexencia de Berenguela foi contestada polos [[familia Lara|Lara]], familia de nobres casteláns que xa se destacaran polas súas intrigas durante a minoría de idade de Afonso VIII. Encabezados polo conde [[Álvaro Núñez de Lara]], negaban a oportunidade de que unha muller se fixese cargo da rexencia do reino, empuxando a Berenguela a renunciar á rexencia para evitar os mesmos conflitos que caracterizaron os primeiros anos do reinado do seu pai Afonso VIII.
A rexencia de Berenguela foi contestada pola [[familia Lara]], nobres casteláns que xa se destacaran polas súas intrigas durante a minoría de idade de Afonso VIII. Encabezados polo conde [[Álvaro Núñez de Lara]], negaban a oportunidade de que unha muller se fixese cargo da rexencia do reino, empuxando a Berenguela a renunciar á rexencia para evitar os mesmos conflitos que caracterizaron os primeiros anos do reinado do seu pai Afonso VIII.


A tutela do conde de Lara produciu desavinzas entre a nobreza castelá, que temía o enorme poder que con ela obtiñan os Lara, que desde un primeiro momento manobraron para consolidar a súa posición concertando en 1215 o matrimonio de Henrique coa infanta [[Mafalda de Portugal]], filla do rei [[Sancho I de Portugal|Sancho I]]. O matrimonio nunca foi consumado e acabou sendo anulado ó ano seguinte por Inocencio III, debido ó grao de parentesco entre eles.
A tutela do conde de Lara produciu desavinzas entre a nobreza castelá, que temía o enorme poder que con ela obtiñan os Lara, que desde un primeiro momento manobraron para consolidar a súa posición concertando en 1215 o matrimonio de Henrique coa infanta [[Mafalda de Portugal]], filla do rei [[Sancho I de Portugal|Sancho I]]. O matrimonio nunca foi consumado e acabou sendo anulado ó ano seguinte por Inocencio III, debido ó grao de parentesco entre eles.


[[Ficheiro:Sepulcro del rey Enrique I de Castilla. Monasterio de las Huelgas de Burgos (España).jpg|thumb|320px|Sepulcro do rei, no [[Monasterio de las Huelgas de Burgos]].]]
Isto motivou ó conde Álvaro Núñez de Lara a concertar un novo matrimonio de Henrique con [[Sancha II de León|Sancha]], filla de [[Afonso IX]], co que se pretendía unir os reinos de Castela-Toledo e Galiza-León e apartar da liña sucesoria dos dous reinos a [[Fernando III o Santo|Fernando]], fillo de Berenguela e do propio rei galego-leonés.
Isto motivou ó conde Álvaro Núñez de Lara a concertar un novo matrimonio de Henrique con [[Sancha II de León|Sancha]], filla de [[Afonso IX]], co que se pretendía unir os reinos de Castela-Toledo e Galiza-León e apartar da liña sucesoria dos dous reinos a [[Fernando III o Santo|Fernando]], fillo de Berenguela e do propio rei galego-leonés.


Liña 18: Liña 19:
Á súa morte apareceu un problema sucesorio. Elixida Berenguela, irmá de Henrique e esposa de Afonso IX, como reina en 1217, renunciou en favor do seu fillo, o herdeiro dos reinos de [[reino de Galiza|Galiza]] e [[reino de León|León]] [[Fernando III o Santo]].
Á súa morte apareceu un problema sucesorio. Elixida Berenguela, irmá de Henrique e esposa de Afonso IX, como reina en 1217, renunciou en favor do seu fillo, o herdeiro dos reinos de [[reino de Galiza|Galiza]] e [[reino de León|León]] [[Fernando III o Santo]].


== Notas ==
==Notas==
{{listaref}}
{{referencias}}



{{Gobernante|
{{Gobernante|

Revisión como estaba o 20 de outubro de 2011 ás 16:35

Miniatura do Libro de los Reyes.

Henrique I de Castela, nado en Valladolid o 14 de abril de 1204 e finado en Palencia o 6 de xuño de 1217, chamado tamén Henrique de Borgoña, foi rei de Castela[1] entre 1214 e 1217.

Traxectoria

Fillo menor de Afonso VIII e de Leonor de Plantagenet, accedeu ó trono con dez anos ó morrer os seus seis irmáns varóns. A súa minoría de idade supuxo a apertura dun período de rexencia de 24 días por parte da súa nai. Trala súa morte asumiu a rexencia a súa irmá maior, Berenguela, que residía na corte castelá trala anulación do seu matrimonio con Afonso IX de León polo papa Inocencio III en 1204.

A rexencia de Berenguela foi contestada pola familia Lara, nobres casteláns que xa se destacaran polas súas intrigas durante a minoría de idade de Afonso VIII. Encabezados polo conde Álvaro Núñez de Lara, negaban a oportunidade de que unha muller se fixese cargo da rexencia do reino, empuxando a Berenguela a renunciar á rexencia para evitar os mesmos conflitos que caracterizaron os primeiros anos do reinado do seu pai Afonso VIII.

A tutela do conde de Lara produciu desavinzas entre a nobreza castelá, que temía o enorme poder que con ela obtiñan os Lara, que desde un primeiro momento manobraron para consolidar a súa posición concertando en 1215 o matrimonio de Henrique coa infanta Mafalda de Portugal, filla do rei Sancho I. O matrimonio nunca foi consumado e acabou sendo anulado ó ano seguinte por Inocencio III, debido ó grao de parentesco entre eles.

Sepulcro do rei, no Monasterio de las Huelgas de Burgos.

Isto motivou ó conde Álvaro Núñez de Lara a concertar un novo matrimonio de Henrique con Sancha, filla de Afonso IX, co que se pretendía unir os reinos de Castela-Toledo e Galiza-León e apartar da liña sucesoria dos dous reinos a Fernando, fillo de Berenguela e do propio rei galego-leonés.

Porén, antes de celebrar os esponsais, Henrique I faleceu en Palencia de forma accidental, ó caer sobre el unha tella desprendida dunha das torres do pazo episcopal de Palencia, onde xogaba con outros nenos.

Á súa morte apareceu un problema sucesorio. Elixida Berenguela, irmá de Henrique e esposa de Afonso IX, como reina en 1217, renunciou en favor do seu fillo, o herdeiro dos reinos de Galiza e León Fernando III o Santo.

Notas

  1. A titulación completa era Rex Castelle et Toleti (Rei de Castela e Toledo)
Reino de Castela

Segue a:
Afonso VIII de Castela
Henrique I de Castela
Precede a:
{{{DESPOIS}}}
Borgoña