José Reino Caamaño: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Xas (conversa | contribucións)
engado datos e bibliografía
Liña 1: Liña 1:
'''José Bernardo Reino Caamaño''', nado en [[Mazaricos]] en [[1882]] en finado na [[A Baña|Baña]] [[1964]], foi un avogado e político galego.
'''José Bernardo Reino Caamaño''', nado en [[Insua, Mazaricos, Mazaricos|Insua]] ([[Mazaricos]]) o [[21 de abril]] de [[1882]] en finado en [[Cores, Barcala, A Baña|Cores]] ([[A Baña]]) o [[2 de xaneiro]] de [[1964]], foi un avogado e político galego.


==Traxectoria==
==Traxectoria==
Licenciado en dereito, foi xuíz de primeira instancia en [[Vilalba]] ([[1908]]), [[Lalín]] ([[1911]]) e [[Betanzos]] ([[1915]]). Foi presidente da Caixa de Aforros e Monte de Piedade e decano do Colexio de Avogados de [[Santiago de Compostela]]. Publicou versos en castelán e galego na ''[[Revista Gallega]]''<ref>[http://www.realacademiagalega.org/Hemeroteca/ArtigosPorAutor.do?autoritasName=Jos%E9&autoritasSurname=Reino%20Caama%F1o&letter=none Poemas de José Reino]</ref> e ''[[El Umia]]''. En [[1923]] foi elixido deputado polo distrito de Muros-Negreira nas [[Cortes Españolas]] pola fracción demócrata do [[Partido Liberal Fusionista|Partido Liberal]]. Na [[Segunda República Española|Segunda República]] foi unha das figuras da [[Derecha Liberal Republicana]] en Galicia e foi elixido deputado pola [[provincia da Coruña]] nas [[Eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 en Galicia|eleccións a Cortes Constituíntes de 1931]] e polo [[Partido Republicano Conservador]] nas [[Eleccións a Cortes de 1933 en Galicia|eleccións xerais de 1933]], destacando pola súa condena á persecución relixiosa. Foi maxistrado da Audiencia desde 1933. Durante a [[Guerra Civil Española|Guerra civil]] defendeu en xuízo a algúns acusados polo franquismo, chegando a afirmar que os únicos rebeldes eran o que os xulgaban, razón pola que foi multado e tivo que permanecer escondido durante un tempo.<ref>[http://franquismo.wordpress.com/2008/09/20/la-guerra-en-un-pequeno-municipio-negreira-y-ii/ La guerra en un pequeño municipio: Negreira (y II)]</ref>. Dende 1940 foi profesor na [[Universidade de Santiago de Compostela]].
Licenciado en dereito pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] en 1902, foi xuíz de primeira instancia en [[Vilalba]] ([[1908]]), [[Lalín]] ([[1911]]) e [[Betanzos]] ([[1915]]). Publicou versos en castelán e galego na ''[[Revista Gallega]]''<ref>[http://www.realacademiagalega.org/Hemeroteca/ArtigosPorAutor.do?autoritasName=Jos%E9&autoritasSurname=Reino%20Caama%F1o&letter=none Poemas de José Reino]</ref> e ''[[El Umia]]''. En 1916 e 1917 foi proclamado deputado provincial da[[ Deputación da Coruña]] polo distrito de Negreira-Corcubión. En [[1923]] foi elixido deputado polo distrito de Muros-Negreira nas [[Cortes Españolas]] pola fracción demócrata do [[Partido Liberal Fusionista|Partido Liberal]]. Na [[Segunda República Española|Segunda República]] foi unha das figuras da [[Derecha Liberal Republicana]] en Galicia e foi elixido deputado pola [[provincia da Coruña]] nas [[Eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 en Galicia|eleccións a Cortes Constituíntes de 1931]] e polo [[Partido Republicano Conservador]] nas [[Eleccións a Cortes de 1933 en Galicia|eleccións xerais de 1933]], destacando pola súa condena á persecución relixiosa. Foi maxistrado da Audiencia desde 1933. Durante a [[Guerra Civil Española|Guerra civil]] defendeu en xuízo a algúns acusados polo franquismo, chegando a afirmar que os únicos rebeldes eran o que os xulgaban, razón pola que foi multado e tivo que permanecer escondido durante un tempo.<ref>[http://franquismo.wordpress.com/2008/09/20/la-guerra-en-un-pequeno-municipio-negreira-y-ii/ La guerra en un pequeño municipio: Negreira (y II)]</ref>. Dende 1940 foi profesor na [[Universidade de Santiago de Compostela]], sendo nomeada profesor adxunto honorario de Dereito Mercantil (1948). Foi presidente da Caixa de Aforros e Monte de Piedade e decano do Colexio de Avogados de [[Santiago de Compostela]].


==Notas==
==Notas==
Liña 8: Liña 8:


==Véxase tamén==
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
* {{cita libro
| autor = Liñares Giraut, X. Amancio
| título = Negreira na guerra do 36
| ano = 1993
| publicación = Sada: Do Castro
| id = ISBN 84-7492-656-4
}}

===Ligazóns externas===
===Ligazóns externas===
*[http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/SDocum/ArchCon/SDHistoDipu/SDBuscHisDip?_piref73_1340033_73_1340032_1340032.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXLSS.fmt&DOCS=1-100&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&QUERY=%2894490.NDIP.%29 Ficha no Congreso dos Deputados]
*[http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/SDocum/ArchCon/SDHistoDipu/SDBuscHisDip?_piref73_1340033_73_1340032_1340032.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXLSS.fmt&DOCS=1-100&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&QUERY=%2894490.NDIP.%29 Ficha no Congreso dos Deputados]

Revisión como estaba o 24 de abril de 2011 ás 19:29

José Bernardo Reino Caamaño, nado en Insua (Mazaricos) o 21 de abril de 1882 en finado en Cores (A Baña) o 2 de xaneiro de 1964, foi un avogado e político galego.

Traxectoria

Licenciado en dereito pola Universidade de Santiago de Compostela en 1902, foi xuíz de primeira instancia en Vilalba (1908), Lalín (1911) e Betanzos (1915). Publicou versos en castelán e galego na Revista Gallega[1] e El Umia. En 1916 e 1917 foi proclamado deputado provincial daDeputación da Coruña polo distrito de Negreira-Corcubión. En 1923 foi elixido deputado polo distrito de Muros-Negreira nas Cortes Españolas pola fracción demócrata do Partido Liberal. Na Segunda República foi unha das figuras da Derecha Liberal Republicana en Galicia e foi elixido deputado pola provincia da Coruña nas eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 e polo Partido Republicano Conservador nas eleccións xerais de 1933, destacando pola súa condena á persecución relixiosa. Foi maxistrado da Audiencia desde 1933. Durante a Guerra civil defendeu en xuízo a algúns acusados polo franquismo, chegando a afirmar que os únicos rebeldes eran o que os xulgaban, razón pola que foi multado e tivo que permanecer escondido durante un tempo.[2]. Dende 1940 foi profesor na Universidade de Santiago de Compostela, sendo nomeada profesor adxunto honorario de Dereito Mercantil (1948). Foi presidente da Caixa de Aforros e Monte de Piedade e decano do Colexio de Avogados de Santiago de Compostela.

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

  • Liñares Giraut, X. Amancio (1993). Negreira na guerra do 36. Sada: Do Castro. ISBN 84-7492-656-4. 

Ligazóns externas