Calímaco (poeta)

Calímaco

Biografía
Nacemento	310 a. C. ↔ 305 a. C. Cirene
Morte	c. 240 a. C. Alexandría
Actividade
Ocupación	poeta , mitógrafo , poeta elexíaco , epigramatista , bibliotecario , escritor
Período de tempo	Período helenístico
Período de actividade	(Con vida en: Primeira metade século III a. C. )
Xénero artístico	Neotérico
Alumnos	Eratóstenes, Aristófanes de Bizancio, Ister of Cyrene (en) e Hermocrates of Iasos (en)
Lingua	Grego antigo

Calímaco (Καλλίμαχος), nado en 310 a.C. e finado en 240 a.C., foi un poeta e erudito, nado en Cirene, descendente dunha familia nobre.

Traxectoria

Abriu unha escola nos suburbios de Alexandría, e algúns dos máis distinguidos gramáticos e poetas foron os seus alumnos, destacándose Apolonio de Rodas.

Recibiu de Tolomeo II o encargo de ordenar a biblioteca de Alexandría, cargo que exerceu ata a súa morte. Aínda que nunca o nomearon bibliotecario xefe, foi responsable da produción do catálogo de todos os volumes que figuran na Biblioteca, sendo de tal envergadura a súa tarefa que é considerado o pai dos bibliotecarios (ou polo menos dos catalogadores). A clasificación e ordenación dos autores foi de gran valor para os posteriores estudos bibliográficos e literarios realizados sobre o período clásico.

Obra

Da súa obra poética conserváronse algúns fragmentos, seis himnos e 63 epigramas, así como un breve poema épico, Hecale, co que se reafirmou na súa particular concepción da epopea, sobre a cal polemizou con Apolonio de Rodas, discípulo seu.

A súa obra máis coñecida é o poema A cabeleira de Berenice, que chegou a nós, con todo, non na súa versión orixinal, senón a través dunha imitación de Catulo.

Calímaco tiña unha especial visión da literatura, o que o sitúa dentro do helenismo como un dos seus máximos expoñentes. Apreciaba a Homero e chegou a consideralo como inimitable; con todo rexeitaba a épica e outros xéneros herdados nos que se intentase por extenso e coa linguaxe pretensiosa da alta poesía desenvolver un argumento unitario e orgánico. A escola de Calímaco era antiaristotélica ao rexeitar a unidade, a perfección e a extensión defendidas por Aristóteles.

Véxase tamén

Bibliografía

• Calímaco (1980). Himnos, epigramas y fragmentos. Editorial Gredos. Madrid. ISBN 978-84-249-3549-8. 

Ligazóns externas

• Ficha de Calímaco no sitio Theoi (búsquese en "3RD CENTURY B.C. - 11"); en inglés.
• Pierre Alexis Pierron: Historia de la literatura grega (Histoire de la littérature grecque, 1850).
  • Entrada de «Calímaco» (Callimaque).
    • Texto francés no sitio de Philippe Remacle (1944 - 2011); ed. de Hachette, 1875: a entrada de Calímaco, a continuación da de Licofrón.
• Sobre Calímaco, en francés, no sitio de Philippe Remacle.
• Calímaco: Himnos.
  • Texto bilingüe grego - español en PDF; os himnos, a partir da páx. 16 do libro (páx. 17 da reprodución electrónica).
    • I: A Zeus: páx. 17.
    • II: A Apolo: páx. 21.
    • III: A Artemisa: páx. 25.
    • IV: A Delos: páx. 35.
    • V: Ao Baño de Palas: páx. 47.
    • VI: A Deméter: páx. 52.
  • Texto francés, con comentarios no mesmo idioma, no sitio de Ph. Remacle.
• Calímaco: Epigramas.
  • Texto francés, con comentarios no mesmo idioma e táboa que presenta en grego o comezo de cada poema, no sitio de Ph. Remacle. Ed. en París, en 1907.
• Obras de Calímaco no Proxecto Perseus: 1; 2.
• Textos de Calímaco en grego, en Wikisource.