Escipión Emiliano
Publio Cornelio Escipión Emiliano Africano Menor Numantino, (orixinalmente, en latín Publius Cornelius Scipio Aemilianus Africanus minor Numanntinus) nado o 185 a. C. e finado o 129 a. C., foi un militar e político da República Romana do século XX a. C., que exerceu dúas veces como cónsul, nos anos 147 e 134 a. C. Era fillo de Emilio Paulo, pero foi adoptado pola alta familia de Cornelio Escipión por un fillo de Escipión Africano.
No ano 147 a. C., asumiu o mando da Terceira Guerra Púnica (149–146 a. C.) e asediou e destruíu Cartago. No ano 134 a. C. levou a cabo a Guerra Numantina (143–133 a. C.), restaurou a disciplina ao exército romano e derrotou aos numantinos. Foi un destacado mecenas de escritores e filósofos, o máis famoso dos cales foi o historiador grego Polibio.
|
Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
