Erebia euryale
| Erebia euryale | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Erebia euryale | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
A Erebia euryale é un lepidóptero ropalócero da familia Nymphalidae,[1]foi descrita por Esper en 1805.
Distribución[editar | editar a fonte]
Serras de Europa dende o norte de España até os Balcáns, Urais e Península de Kanín. Na Península Ibérica atópase na Cordilleira Cantábrica e Pireneos.[2]
Hábitat[editar | editar a fonte]
Prados alpinos húmidos, con herba abundante, a miúdo asociada a piñeirais; áreas abertas entre matogueira en barrancos rochosos, zonas herbosas por encima de bosques, de 1200-2000 metros.[3]
Plantas nutricias[editar | editar a fonte]
A eiruga aliméntase de Anthoxanthum odoratum e Deschampsia cespitosa, Sesleria varia, Festuca ovina, Festuca rubra, Festuca alpina, Poa nemoralis e Carex flacca.[2]
Período de voo e hibernación[editar | editar a fonte]
Univoltina, unha xeración entre finais de xullo e mediados de agosto, segundo a altitude e a localización. O desenvolvemento larval transcorre durante dúas tempadas.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ (en inglés) European Butterflies
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Tolman
- ↑ Asturnatura
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Tolman, Tom; Lewington, Richard (2009). Guide des papillons d'Europe et d'Afrique du Nord : 440 espèces illustrées en 2000 dessins en couleurs (en francés). París: Delachaux et Niestlé. ISBN 9782603016497.
