Saltar ao contido

Eleccións ao Parlamento de Cataluña de 1988

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Eleccións ao Parlamento de Cataluña de 1988
 ← 1984 Editar o valor en WikidataCataluña Editar o valor en Wikidata 1992 Editar o valor en Wikidata  → 
Data29 de maio de 1988 Editar o valor en Wikidata
Tipoeleccións ao Parlamento de Cataluña Editar o valor en Wikidata
Cargo elixido135 deputado do Parlamento de Cataluña ≈ III Lexislatura do Parlamento de Cataluña. Duración do mandato: 4 Editar o valor en Wikidata
Participación política
Electorado4.564.389 Editar o valor en Wikidata
2.709.685
   59.37٪
Ponto percentual (pt) 4.99
Número de votos válidos2.695.935    Número de votos en branco 16.946   Número de votos nulos 13.750
Resultado da votación Editar o valor en Wikidata
<1
2>
CiU  — Jordi Pujol
1.232.514   45.72٪
Ponto percentual (pt) 1.08
Deputado 72 → 69 Número de escanos 3
<1
2>
PSC  — Raimon Obiols i Germà
802.828   29.78٪
Ponto percentual (pt) 0.33
Deputado 41 → 42 Número de escanos 1
<1
2>
ICV  — Rafael Ribó i Massó
209.211   7.76٪
Deputado 9
<1
2>
AP  — Jorge Fernández Díaz
Comparanza con: Q47014901 Traducir
143.241   5.31٪
Ponto percentual (pt) 2.39
Deputado 11 → 6 Número de escanos 5
<1
2>
ERC  — Joan Hortalà
111.647   4.14٪
Ponto percentual (pt) 0.27
Deputado 5 → 6 Número de escanos 1
<1
2>
CDS  — Antoni Fernández i Teixidó
103.351   3.83٪
Deputado 3

Editar o valor en Wikidata
Causa inmediata de
4 de xullo de 1988: Q11924544 Traducir Editar o valor en Wikidata

As eleccións ao Parlamento de Cataluña de 1988 celebráronse o 29 de maio de 1988, sendo as terceiras eleccións ao Parlamento de Cataluña trala instauración da democracia en España, e o restabelecemento da Generalitat de Cataluña en 1977. Foron convocadas a votar 4.564.389 persoas maiores de 18 anos e con dereito a voto en Cataluña. As eleccións serviron para escoller os 135 parlamentarios da terceira lexislatura democrática. Acudiron a votar 2.709.685 persoas, o que deu unha participación do 59,37 por cento, tres puntos por debaixo da participación de catro anos antes.

As eleccións non foron anticipadas, completándose na súa totalidade a lexislatura. O partido máis votado foi, por terceira vez consecutiva, Convergència i Unió que, con 1.232.514 votos (un 45,72 por cento), obtivo 69 escanos, 3 menos que nas anteriores eleccións, mais 27 máis que a segunda forza política, o Partit dels Socialistes de Catalunya, o que volveu dar a CiU a maioría absoluta.

Trala formación do Parlamento de Cataluña, o candidato de Convergència i Unió, Jordi Pujol, foi investido Presidente da Generalitat de Cataluña, por terceira vez consecutiva.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]