E. P. Sanders
| Nome orixinal | (en) Ed Parish Sanders  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 18 de abril de 1937 Grand Prairie, Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 21 de novembro de 2022 (85 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Seminário Teológico da União (Nova York) (pt) Grand Prairie High School (en) Universidade Metodista Meridional (pt) Texas Wesleyan University (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Estudos bíblicos (pt) e teoloxía |
| Ocupación | teólogo , profesor universitario , filósofo , tradutor |
| Empregador | Universidade McMaster (pt) Universidade Duke (pt) |
| Membro de | |
| Influencias | |
| Lingua | Lingua inglesa |
Premios | |
E. P. Sanders nado en Grand Prairie (Texas) o 18 de abril de 1937 e finado o 21 de novembro de 2022,[1] foi un especialista en xudaísmo e cristianismo no espazo grecolatino.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi profesor das Universidades de Mc Master (Halminton, Ontario), Oxford e Duke, residiu en Xerusalén onde estudou xudaísmo rabínico. Impartiu clases tamén no Trinity College de Dublín e Cambridge. O seu libro Xesús e o Xudaísmo recibiu o Premio Grawemeyer como o mellor libro sobre estudos relixiosos dos anos oitenta. Foi membro da Academia Británica, e retirouse no 2005.
Pensamento[editar | editar a fonte]
Parte da contextualización dos textos na realidade sociolóxica do século I mediante diversos estudos comparativos. Para Sanders, Xesús de Nazaret tiña unha mensaxe escatolóxica que anunciaba a restauración do Reino de Israel. Unha restauración que era unha boa nova para os excluídos moral e politicamente. Cando se fala da acollida aos pecadores no Novo Testamento, á luz do xudaísmo palestino do século I refírese aos que persistentemente e de xeito pertinaz se colocan ou son colocados nesa posición de exclusión. Entende que as ideas de Xesús sobre a flexibilización da pureza ritual e do cumprimento do Shabat, non son razóns poderosas que conducirían a Xesús á morte. Para el tivo que ser un conflito coa clase sacerdotal saducea (que se albisca na expulsión dos mercadores do Templo de Xerusalén) o que provocou o fatal desenlace. Será posteriormente Paulo de Tarso quen saque as consecuencias deste conflito cando proclamou a salvación por pura graza sen necesidade de cumprir a Lei de Moisés.
Obras[editar | editar a fonte]
- Paul and Palestinian judaism (1977).
- Paul the Law and the jewish people (1983).
- Jesus and Judaism (1988).
- Judaism practice and believe (1992).
- The historical figure of Jesus (1993).
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "E.P. Sanders (1937–2022), de wetenschapper die Paulus opnieuw ontdekte". nederlandsdagblad. 29 de novembro de 2022. Consultado o 30 de novembro de 2022.
