Saltar ao contido

Cyril Ramaphosa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaCyril Ramaphosa

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ve) Matamela Cyril Ramaphosa Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento17 de novembro de 1952 Editar o valor en Wikidata (71 anos)
Soweto (Unión Surafricana) Editar o valor en Wikidata
Presidente da Unión Africana
10 de febreiro de 2020 – 6 de febreiro de 2021
← Abdel Fatah al-Sisi – Félix Tshisekedi →
Membro da Asemblea Nacional de Suráfrica
22 de maio de 2019 – 22 de maio de 2019

5º Presidente de Suráfrica
15 de febreiro de 2018 –
← Jacob Zuma
Deputy President of South Africa (en) Traducir
26 de maio de 2014 – 15 de febreiro de 2018
Membro da Asemblea Nacional de Suráfrica
21 de maio de 2014 – 15 de febreiro de 2018
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónCristianismo Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Harvard
Damelin (en) Traducir
Universidade Yale
Universidade de Suráfrica Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPolítica, emprendedor e político Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico, empresario, sindicalista, emprendedor Editar o valor en Wikidata
Partido políticoCongreso Nacional Africano Editar o valor en Wikidata
Membro de
Salario base273.470 $ Editar o valor en Wikidata
Participou en
16 de xaneiro de 2023Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2023
22 de xaneiro de 2019Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2019
23 de xaneiro de 2018Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2018 Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeTshepo Motsepe Editar o valor en Wikidata
PaisTshivhase Samuel Ramaphosa Editar o valor en Wikidata  e Nyamuofhe Erdmuth Ramaphosa Editar o valor en Wikidata
Premios
Descrito pola fonteDictionary of African Biography, Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm1376215 Twitter: cyrilramaphosa WikiTree: Ramaphosa-1 Editar o valor en Wikidata

Cyril Ramaphosa, nado en Soweto o 17 de novembro de 1952, é un político, empresario e activista sindical surafricano, que é o presidente de Suráfrica desde 2018. Foi presidente adxunto durante a presidencia de Jacob Zuma.

Empresario de éxito, e hábil negociador, posuía un patrimonio valorado en 450 millóns de dólares, en 2018.[1] Ten 31 propiedades e é o dono da franquía McDonald's Suráfrica. Pertence á etnia venda.[2]

Foi elixido presidente do Congreso Nacional Africano (ANC) no Congreso do partido realizado en Nasrec, ao sur de Xohanesburgo, en decembro de 2017. É tamén o presidente da Comisión de Planificación Nacional, a cal é responsable da planificación estratéxica do futuro de Suráfrica, co obxectivo de reunir a nación «ao redor dun conxunto común de obxectivos e prioridades para impulsar o desenvolvemento a longo prazo».[3][4]

Ramaphosa foi o principal negociador do And durante a transición á democracia en Suráfrica.[5] Ramaphosa creou o maior e máis poderoso sindicato do país, o Sindicato Nacional de Mineiros (NUM).[6] Desempeñou un papel crucial, xunto con Roelf Meyer, do Partido Nacional, durante as negociacións para lograr o fin pacífico do apartheid e dirixir o país cara ás súas primeiras eleccións plenamente democráticas en abril de 1994,[7] cuxo desenlace foi a elección de Nelson Mandela como presidente do país.[8] A partir de 1997, Ramaphosa deuse a coñecer como empresario, entre outras cousas como propietario de McDonald's South Africa, presidente do consello de administración de MTN e membro do consello de administración de Lonmin.

Foi criticado pola conduta dos seus intereses empresariais, incluíndo a súa dura postura -como director de Lonmin- cara á folga dos mineiros de Marikana na semana previa ao masacre de Marikana.

O 10 de febreiro de 2020, Cyril Ramaphosa asumiu a presidencia da Unión Africana, sucedendo a Abdul Fata al-Sisi.

Biografía

[editar | editar a fonte]

Ramaphosa naceu en Soweto, Xohanesburgo, o 17 de novembro de 1952, de pais venda[9][10] É o segundo do tres fillos de Erdmuth e do policía retirado Samuel Ramaphosa.[11] Estudou na escola primaria Tshilidzi e no instituto Sekano Ntoane de Soweto.[12] En 1971, matriculouse no instituto Mphaphuli de Sibasa (Venda), onde foi elixido xefe do Movemento Estudantil Cristián.[13] Posteriormente, matriculouse para estudar Dereito na Universidade do Norte (Turfloop), na provincia de Limpopo, en 1972.[14]

Durante a súa estancia na universidade, Ramaphosa implicouse na política estudantil e uniuse á Organización de Estudantes Surafricanos (SASO)[15] e á Convención do Pobo Negro (BPC),[16] o que lle levou a estar detido en réxime de illamento durante once meses en 1974, en virtude do artigo 6 da Lei de Terrorismo de 1967, por organizar mitins a favor de Relimo.[17] En 1976 foi detido de novo, tras os disturbios de Soweto, e recluído durante seis meses na praza John Vorster en virtude da Lei de Terrorismo. Tras a súa liberación, converteuse en empregado dun bufete de avogados de Xohanesburgo e continuou cos seus estudos xurídicos por correspondencia na Universidade de Suráfrica (UNISA), onde obtivo o título de B. Proc. En 1981 obtivo o título de licenciado en Dereito.[18]

Controversias

[editar | editar a fonte]

O masacre de Marikana,[19] como se denominou nos medios de comunicación, produciuse cando a policía disolveu unha ocupación dos traballadores de Lonmin en folga nunha "koppie" (cima dun outeiro) cerca do asentamento de chabolas de Nkaneng en Marikana o 16 de agosto de 2012. Como resultado dos disparos da policía, 34 mineiros morreron e outros 78 resultaron feridos, o que provocou a ira e as protestas contra a policía e o goberno surafricano, avivada ao descubrirse que a maioría das vítimas recibiron disparos por detrás[20] e que moitas delas foron abatidas lonxe das liñas policiais.[21] A violencia do 16 de agosto de 2012 foi o uso máis letal da forza por parte das forzas de seguridade surafricanas contra civís desde o final da era do apartheid.[22]

En agosto de 2017, o Sunday Independent publicou un artigo no que se afirmaba que Ramaphosa tivera varias relacións extramatrimoniais, mesmo con algunhas mulleres ás que lles dera diñeiro. Ramaphosa negou as acusacións, alegando que había unha motivación política para facer descarrilar a súa campaña presidencial.[23]

Ramaphosa foi criticado pola conduta dos seus intereses empresariais,[24][25][26][27][28] aínda que nunca foi acusado de actividade ilegal en ningunha destas controversias. Entre os seus controvertidos negocios atópanse a súa empresa conxunta con Glencore[29] e as acusacións de terse beneficiado ilegalmente dos acordos sobre o carbón con Eskom, que el negou rotundamente,[30][31] durante o cal Glencore estivo no punto de mira da opinión pública polas súas tendenciosas actividades comerciais con Tony Blair en Oriente Medio; e tamén se descubriu que o seu fillo, Andile Ramaphosa, aceptou pagos por un total de R2 millóns de Bosasa, a empresa de seguridade implicada na corrupción e a captura do Estado pola Comisión Zondo.[32][33]

O 9 de febreiro de 2020, uns 4 millóns de dólares en efectivo foron roubados da granxa de caza Phala Phala de Ramaphosa en Limpopo.[34]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Here are the 20 richest people in South Africa". Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2018. Consultado o 17 de febreiro de 2018. 
  2. ↑ "Ramaphosa in Venda to encourage voter registration". Consultado o 18 de maio de 2023. 
  3. ↑ "NPC Commissioners" (en inglés). 4 de febreiro de 2015. Consultado o 12 de agosto de 2017. 
  4. ↑ "National Planning Commission" (en inglés). Consultado o 12 de agosto de 2017. 
  5. ↑ "Ramaphosa has what it takes to fix South Africa's ailing ANC. But ...". TimesLIVE. 7 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  6. ↑ South Africa – the present as history : from Mrs. Ples to Mandela & Marikana. Woodbridge, Suffolk. 2014. ISBN 9781847010926. OCLC 872681428. 
  7. ↑ "Negotiations and the transition". South African History Online (en inglés). 30 de xuño de 2011. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  8. ↑ Munusamy, Ranjeni (20 de decembro de 2012). "Cyril Ramaphosa: the return of Nelson Mandela's chosen one". The Guardian. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  9. ↑ Cyril Ramaphosa. Johannesburg: Jacana. 2011. p. 1. ISBN 9781431401840. 
  10. ↑ "Ramaphosa 'not born in Limpopo'". 
  11. ↑ Village, Youth (25 de outubro de 2013). "25 Things you don't know about Cyril Ramaphosa". Arquivado dende o orixinal o 12 de agosto de 2017. Consultado o 12 de agosto de 2017. 
  12. ↑ "Cyril Matamela Ramaphosa". South African History Online. 17 de febreiro de 2011. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  13. ↑ "Who is Cyril Ramaphosa?". 21 de decembro de 2017. Arquivado dende o orixinal o 27 de xuño de 2018. Consultado o 23 de agosto de 2018. 
  14. ↑ www.lesideesnet.com, Les Idées Net -. "African Success : Biography of Cyril RAMAPHOSA". Arquivado dende o orixinal o 6 de novembro de 2018. Consultado o 12 de agosto de 2017. 
  15. ↑ "South Africa: Overcoming Apartheid". Consultado o 18 de maio de 2023. 
  16. ↑ "Deputy President Cyril Ramaphosa | GEC 2017". Arquivado dende o orixinal o 2017-03-16. Consultado o 2017-08-12. 
  17. ↑ "Cyril Ramaphosa – the man who wants to make South Africa great". BBC News. 2 de agosto de 2017. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  18. ↑ "The curious case of Comrade Cyril – Windhoek Observer". Arquivado dende o orixinal o 12 de agosto de 2017. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  19. ↑ "South Africa's ANC to discuss mine shootings row". BBC News. 27 de agosto de 2012. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  20. ↑ "Striking South African miners 'were shot in the back'". The Telegraph (London). 27 de agodto de 2012. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  21. ↑ "The murder fields of Marikana. The cold murder fields of Marikana.". Arquivado dende o orixinal o 30 de agosto de 2012. Consultado o 27 de outubro de 2012. 
  22. ↑ "South African police open fire as striking miners charge, killing and wounding workers". 16 de agosto de 2012. 
  23. ↑ "Article alleging Ramaphosa extramarital affairs published". news24.com. 3 de setembro de 2017. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  24. ↑ "R2K protest for investigation into MTN and Ramaphosa corruption allegations.". 12 de outubro de 2015. Arquivado dende o orixinal o 20 de agosto de 2017. Consultado o 12 de agosto de 2017. 
  25. ↑ "Ramaphosa and MTN's offshore stash". The Mail & Guardian. 8 de outubro de 2015. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  26. ↑ "Ramaphosa sells business stakes, creates billion-dollar black-owned company". 26 de maio de 2015. Arquivado dende o orixinal o 12 de agosto de 2017. 
  27. ↑ "Ramaphosa steps down as MTN chairman". ITWeb. 6 de marzo de 2013. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  28. ↑ "Cyril Ramaphosa's conflict of interest – Corruption Watch". corruptionwatch.org. 14 de xaneiro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de agosto de 2017. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  29. ↑ "Glencore, Ramaphosa eye 50/50 mining JVs in SA". Moneyweb. 11 de outubro de 2011. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  30. ↑ "Presidency, Glencore slam Ramaphosa Eskom claims". news24.com. 25 de abril de 2015. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  31. ↑ "Did Ramaphosa benefit from Eskom coal deals?". mybroadband. 26 de abril de 2015. Consultado o 18 de maio de 2023. 
  32. ↑ "Bosasa paid me R2m, says Andile Ramaphosa | IOL News". Arquivado dende o orixinal o 27 de marzo de 2019. Consultado o 27 de marzo de 2019. 
  33. ↑ "The Ramaphosas' Bosasa money: Same script, different cast". 2019-03-27. Arquivado dende o orixinal o 2019-03-27. Consultado o 2019-03-27. 
  34. ↑ "AmaBhungane | Ramaphosa's stolen millions: The Namibian connection". news24.com. 4 de xuño de 2022. Consultado o 18 de maio de 2023. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyril_Ramaphosa&oldid=6687657»