Corredor sahariano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Corredeira (ave)»)
Corredor sahariano

Adulto en Raxastán, India
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Charadriiformes
Familia: Glareolidae
Xénero: Cursorius
Especie: Cursorius cursor
(Latham, 1787)
Distribución de C. cursor     Área reprodutora      Sedentaria todo o ano      Área non reprodutora      De paso     Probablemente extinta      Posiblemente existente (sedentaria)      Posiblemente existente (non reprodutora)
Distribución de C. cursor     Área reprodutora      Sedentaria todo o ano      Área non reprodutora      De paso     Probablemente extinta      Posiblemente existente (sedentaria)      Posiblemente existente (non reprodutora)

Distribución de C. cursor     Área reprodutora      Sedentaria todo o ano      Área non reprodutora      De paso     Probablemente extinta      Posiblemente existente (sedentaria)      Posiblemente existente (non reprodutora)
Cursorius cursor en Dibba, Emiratos Árabe Unidos
Ovo de Cursorius cursor no MHNT

O corredor sahariano[2], tamén chamado simplemente corredor[3] ou corredeira,[4] (Cursorius cursor) é unha ave limícola da familia Glareolidae. Ambas as palabras do seu nome científico proceden do latín cursor, 'corredor',[5] debido ao seu costume de correr para cazar insectos no chan en rexións secas abertas semidesérticas de Asia e norte de África.

Descrición[editar | editar a fonte]

Teñen patas e ás longas e peteiros lixeiramente curvados cara a abaixo. A plumaxe do corpo é de cor area, que se vai facendo abrancazado na parte inferior da barriga. As plumas primarias da parte superior da á e a parte inferior da á son negros. O píleo e caluga son grises e ten unha liña ocular negra e un supercilio branco.

En voo lembra unha Glareola cos seus relaxados batidos de ás, ás bicudas e parte inferior das ás negra.

Subespecies[editar | editar a fonte]

Distínguense tres subespecies, que son:[6]

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Na obra de Hayman Shorebirds trátase a forma do leste littoralis como unha raza do corredor somalí Cursorius somalensis en vez de do corredor sahariano.[7] Algunhas autoridades consideran que o C. somalensis, o C. rufus e o C. cursor son conespecíficos.

Distribución[editar | editar a fonte]

É unha especie característica de ambientes áridos subdesérticos, cuxa principal área de distribución mundial é a banda do Sahel e a península de Arabia.[8] De maneira máis descontinua, tamén existen núcleos reprodutores en áreas ao norte do deserto do Sáhara, incluídas bioxeograficamente dentro da rexión Paleártica occidental.[9]

Na Península Ibérica existen algunhas citas homologadas, predominantemente primaverais, costeiras e meridionais, incluíndo un caso confirmado de reprodución en Almería durante 2001.[10]

As illas Canarias acollen unha significativa poboación residente de corredor sahariano, concentrada na súa práctica totalidade en Lanzarote e Fuerteventura.[11] Non obstante, no pasado tamén era localmente abundante no sur de Gran Canaria, pero terminou por extinguirse contra finais do século XX, debido á alteración ou completa eliminación das áreas semiesteparias desta illa. En Tenerife non hai probas claras da súa presenza como reprodutor, aínda que a especie é un visitante relativamente habitual das zonas máis áridas do sur da illa.[11]

En Galicia é unha ave accidental rara.[2]

É un migrador parcial, e os individuos do norte e noroeste invernan na India, Arabia e a marxe meridional do Sáhara. Algunhas aves tamén se reproducen nas rexións desérticas do noroesta da India e Paquistán.[12] É raro que se desprace cara ao norte da súa área, pero citouse en latitudes tan setentrionais como Finlandia, Irlanda ou Gran Bretaña.

Reprodución[editar | editar a fonte]

Poñen dous ovos nun oco escarvado no chan. A estación reprodutora vai de febreiro a setembro,[13] pero poden reproducirse tamén en outono e inverno cando as condicións locais (especialmente a chuvia) son favorables.[14]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Cursorius cursor". Lista Vermella de especies ameazadas. Versión 2013.2 (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. 2012. Consultado o 26 November 2013. 
  2. 2,0 2,1 Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (setembro de 2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar (2ª ed.). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.
  3. Definición de Corredor sahariano no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
  4. Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016. 
  5. Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 125. ISBN 978-1-4081-2501-4. 
  6. Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2019). "Sandpipers, snipes, coursers". World Bird List Version 9.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 24 June 2019. 
  7. Hayman, Peter; Marchant, John; Prater, Tony (1986). Shorebirds: An Identification Guide. Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 0-7099-2034-2. 
  8. Urban et al., 1986; Del Hoyo et al., 1996
  9. Perrins, 1998
  10. De Juana, 2006
  11. 11,0 11,1 Martín e Lorenzo, 2001
  12. Rahmani, Asad R.; Manakadan, Ranjit (1989). "Breeding records of Creamcoloured Courser Cursorius cursor cursor (Latham) from India". Journal of the Bombay Natural Historical Society 86 (3): 447–448. 
  13. Maclean, G.L. 1996. Family Glareolidae (coursers and pratincoles). In: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (eds), Handbook of the Birds of the World (Vol. 3 - Hoatzin to Auks), pp. 364–383. Lynx Edicions, Barcelona.
  14. Amezian, M., Bergier, P. & Qninba, A. 2014. Autumn-winter breeding by Cream-coloured Coursers Cursorius cursor is more common than previously reported. Wader Study Group Bulletin 121: 177-180.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

De Juana, E. 2006. Aves raras de España. Un catálogo de especies de presentación ocasional. Lynx Edicions. Barcelona.

Del Hoyo, J., Elliot, A. e Sargatal, J. (Eds.) 1996. Hanbook of the birds of the world, Vol. 2. Lynx Edicions. Barcelona.

Martín, A. e Lorenzo, J. A. 2001. Aves del archipiélago canario. Francisco Lemus Editor. La Laguna.

Perrins, C. (Ed.) 1998. The complete birds of the Western Palearctic on CD-ROM. Oxford University Press. Oxford.

Urban, E. K., Fry, C. H. e Keith, S. (Eds.) 1986. The birds of Africa,Vol. II. Academic Press. Londres.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]