Charles Joseph Minard

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCharles Joseph Minard
Biografía
Nacemento27 de marzo de 1781 Editar o valor em Wikidata
Dijon, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte24 de outubro de 1870 Editar o valor em Wikidata (89 anos)
Bordeos, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónEscola Politécnica (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoCivil engineering studies (en) Traducir, Cartografía, infografia (pt) Traducir, estatística e transporte Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónenxeñeiro civil , cartógrafo , enxeñeiro , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Sinatura
Editar o valor em Wikidata


Charles Joseph Minard, nado en Dijon o 27 de marzo de 1781 e finado o 24 de outubro de 1870, foi un enxeñeiro civil francés recoñecido pola súa importante contribución ao campo da infografía e a visualización dos datos na enxeñaría civil e as estatísticas. Minard era, entre outras cousas, coñecido pola súa representación de datos numéricos en mapas xeográficos, especialmente os seus mapas de fluxo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Xuventude[editar | editar a fonte]

Era fillo de Pierre Etienne Minard, secretario xudicial e funcionario do instituto, e de Bénigne Boiteux.[1] O seu pai animouno a estudar dende pequeno. Aos catro anos aprendeu a ler e escribir, e aos seis o seu pai matriculouno nun curso elemental de anatomía. Realizou o seu cuarto ano de estudos na escola secundaria de Dijon, e despois dedicouse a estudar latín, literatura e ciencias físicas e matemáticas.[1] Aos 15 anos e medio, foi admitido na prestixiosa École Polytechnique, onde estudou de 1796 a 1800. Posteriormente estudou enxeñaría civil na École Nationale des Ponts et Chaussées (ca. 1800–1803).[2] :11

Construcións[editar | editar a fonte]

Enxeñería civil[editar | editar a fonte]

En setembro de 1810 foi enviado polo goberno a Antuerpe e case inmediatamente ao porto de Flushing en ZelandIa. Alí resolveu un problema crítico cunha arqueta que estaba a filtrar auga máis rápido do que se podía eliminar. Resolveu o problema mediante bombas impulsadas por unha máquina de vapor, sendo apenas a terceira vez que esta solución se aplicaba a un proxecto.[1]

Traballou durante moitos anos como enxeñeiro civil construíndo encoros, canles e proxectos de pontes en toda Europa. O 1 de novembro de 1830, foi nomeado superintendente da Escola de Pontes e Camiños, onde continuou o seu servizo até 1836. Mentres estaba alí, recibiu a cruz da Lexión de Honra. Desde 1839 foi inspector do Corpo de Pontes, e desde 1846 inspector xeral e membro permanente do Conseil général des ponts et chaussées. Retirouse en 1851 aos 70 anos de idade por xubilación forzosa; despois diso dedicouse á investigación, incluíndo a creación dun conxunto completo de mapas estatísticos.[1] [2] :11

Gráficos de información[editar | editar a fonte]

O primeiro mapa de fluxo de Minard, de 1845, ilustra o tráfego entre Dijon e Mulhouse. O mapa titulouse chamado 'Carte figurative et approximative des quantités de viandes de boucherie envoyées sur pied par les départements et consommateurs à Paris'.
Carte figurative et approximative des quantités de viandes de boucherie envoyées sur pied par les départements et consommateurs à Paris. 1858

Minard creou 51 mapas temáticos durante a súa vida e é considerado "un pioneiro cartográfico en moitos aspectos".[3]

Traballos iniciais[editar | editar a fonte]

O primeiro diagrama coñecido de Minard data de 1825,[2] :16 pero non comezou a producir gráficos estatísticos regularmente até a década de 1840. Durante este período, interesouse por estudar o tráfico de pasaxeiros e mercadorías para colaborar no deseño ferroviario. Creou gráficos de barras nos que o ancho de cada barra representa a lonxitude do segmento de ferrocarril correspondente e a súa altura representa o número de pasaxeiros. A análise de tales gráficos levou a Minard a concluír que os pasaxeiros e mercadorías que viaxaban distancias curtas entre estacións intermedias (e non só o tráfico de extremo a extremo) eran de primordial importancia no deseño das liñas de ferrocarril. [2] :18

Mapas de fluxo[editar | editar a fonte]

  Minard creou o seu primeiro mapa de fluxo "revolucionario" [2] :40 en 1845 para informar a discusión sobre o trazado das liñas de ferrocarril na zona entre as cidades de Dijon e Mulhouse. O mapa mostra o tráfico en estradas preexistentes na zona. Repartíronse douscentos exemplares entre os distintos interesados e dominaron o debate entre deputados e enxeñeiros. [2] :19

Durante as próximas décadas, Minard creou decenas de mapas de fluxo, ilustrando temas como as exportacións de viño francés e as importacións de carbón, as exportacións de carbón británico, o tráfico de mercadorías nos ríos e ferrocarrís franceses, as importacións de algodón europeo e os fluxos migratorios internacionais. Na École nationale des ponts et chaussées gárdase hoxe unha ampla carteira das súas obras. [2] :33

O mapa da campaña rusa de Napoleón[editar | editar a fonte]

Minard é especialmente coñecido pola súa representación cartográfica de datos numéricos nun mapa das desastrosas perdas sufridas por Napoleón durante a campaña rusa de 1812 (en francés, Carte figurative des pertes successive en hommes de l'Armée Française dans la campagne de Russie 1812–). 1813). A ilustración mostra o exército de Napoleón saíndo da fronteira polaco-rusa. Unha banda grosa ilustra o tamaño do seu exército en puntos xeográficos específicos durante o seu avance e retirada. Presenta seis tipos de datos en dúas dimensións: o número de tropas de Napoleón; a distancia percorrida; a temperatura; latitude e lonxitude; dirección da viaxe; e localización en relación a datas concretas sen mención de Napoleón; O interese de Minard estaba nos traballos e sacrificios dos soldados.[4] Este tipo de gráfico de bandas para ilustrar fluxos foi despois chamado diagrama de Sankey, aínda que Matthew Henry Phineas Riall Sankey usou esta visualización 30 anos despois e só para o fluxo de enerxía temático.

Mapa de Charles Minard da desastrosa campaña rusa de Napoleón en 1812. O gráfico destaca pola súa representación bidimensional de seis tipos de datos: o número de tropas de Napoleón; distancia; temperatura; latitude e lonxitude; dirección da viaxe; e localización en relación a datas concretas.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Chevallier, V. (1871). "The Life of Charles Joseph Minard (1781–1870)". Finley, Dawn (translator).  From "Notice nécrologique sur M. Minard, inspecteur général des ponts et chaussées, en retraite". Annales des ponts et chaussées (en francés) 2: 1–22. 1871.  Posted by Edward Tufte.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Rendgen, Sandra (2018). The Minard System: the complete statistical graphics of Charles-Joseph Minard, from the collection of the École Nationale des Ponts et Chaussées. ISBN 978-1-61689-633-1. 
  3. ↑ Arthur H. Robinson (1967), "The Thematic Maps of Charles Joseph Minard", Imago Mundi, Vol. 21, (1967), pp. 95–108
  4. ↑ 4,0 4,1 Corbett, John. "Charles Joseph Minard: Mapping Napoleon's March, 1861". Arquivado dende o orixinal o 12/03/2017. Consultado o 21/09/2014. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charles_Joseph_Minard&oldid=6648860»