Carlo Cattaneo

Carlo Cattaneo
	;
Biografía
Nacemento	15 de xuño de 1801 ; Milán
Morte	6 de febreiro de 1869 (67 anos); Lugano, Suíza
Lugar de sepultura	Cemitério Monumental de Milão (pt)
Deputado do Reino de Italia
	22 de marzo de 1867 – 2 de novembro de 1870 ; Lexislatura: 10th Legislature of the Kingdom of Italy (en)
Deputado do Reino de Italia
	18 de novembro de 1865 – 13 de febreiro de 1867 ; Lexislatura: 9th Legislature of the Kingdom of Italy (en)
Member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en)
	2 de abril de 1860 – 17 de decembro de 1860 ; Lexislatura: 7th Legislature of the Kingdom of Sardinia (en)
Datos persoais
Residencia	Milán
País de nacionalidade	Reino de Italia (1861–1869)
Educación	Universidade de Pavia (pt)
Actividade
Lugar de traballo	Italia
Ocupación	filósofo , politicólogo , lingüista , escritor , historiador , político , académico , patriot (en)
Partido político	Action Party (en)
Profesores	Giambattista De Cristoforis (en) e Gian Domenico Romagnosi
Lingua	Lingua italiana

Carlo Cattaneo, nado en Milán o 15 de xuño de 1801 e finado en Lugano o 6 de febreiro de 1869, foi un filósofo italiano.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Formado na tradición empirista de Romagnosi, ensinou durante un tempo no Ximnasio de Milán. En 1839 fundou o periódico mensual Il Politecnico, que se publicou ata 1844. Participou na insurrección de Milán de 1848 e exiliouse en París e Lugano. Nesta cidade suíza publicou unha nova etapa de Il Politecnico entre 1860 e 1863.

Cattaneo interesouse pola filosofía, a historia e as ciencias sociais, e en todas estas disciplinas aplicou un espírito empirista en gran positivista e en todo caso historicista. Opúxose fortemente ao espiritualismo e ao rosminianismo, correntes ás que acusou de subxectivas e de separar a teoría da práctica. Para el non hai en filosofía ningún principio universal e absoluto nin tampouco ningún método universal: hai pluralidade de nocións e pluralidade de métodos, cada un dos cales xustificable pola súa aplicabilidade. A filosofía non debe fuxir da práctica, que é á vez a realidade e a posibilidade da súa transformación por medios técnicos e científicos. O desenvolvemento social da Humanidade é o horizonte dentro do que transcorre o pensamento filosófico. O home é, dende os seus comezos, un ser social, de xeito que un exame do espírito humano é un exame do espírito asociado con outros. Chamouse por este motivo a Cattaneo un "positivista político". Por todo isto considérase que hai semellanzas entre as ideas de Cattaneo e algunhas correntes posteriores, como o pragmatismo.

Obra[editar | editar a fonte]

Opere edite e inedite, 1881-1892, 7 volumes.
Scritti completi editi e inediti, 1925 e seguintes.
Invito agli amatori della filosofia, 1857.
Idea di una psicologia della scienza, 1859, parte da incompleta Psicologia delle menti associate.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

José Ferrater Mora, Diccionario de Filosofía, Barcelona: Ariel, 2004, I.