Carintia, Austria
Aparencia
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Carintia.
Kärnten (de) | |||||
Himno | Kärntner Heimatlied (mul) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Localización | |||||
| |||||
Estado | Austria | ||||
Capital | Klagenfurt | ||||
Contén a división administrativa | Feldkirchen (pt) Hermagor (pt) Klagenfurt Klagenfurt-Land (pt) Sankt Veit an der Glan (pt) Spittal an der Drau (pt) Villach (pt) Villach-Land (pt) Völkermarkt (pt) Wolfsberg (pt) | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 561.293 (2020) (58,86 hab./km²) | ||||
Lingua usada | lingua eslovena Lingua bavaresa | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 9.535,97 km² | ||||
Bañado por | Río Drava | ||||
Altitude | 1.449 m | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Organización política | |||||
• Governor of Carinthia (en) | Peter Kaiser (pt) (2013–) | ||||
Órgano lexislativo | Landtag of Carinthia (en) , (Escano: 36) | ||||
Membro de | |||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
ISO 3166-2 | AT-2 | ||||
Código NUTS | AT21 | ||||
Páxina web | ktn.gv.at | ||||
Carintia[1][2] (en alemán Kärnten, en esloveno Koroška e en italiano Carinzia) é un Estado (Land) da Austria meridional; a súa capital, Klagenfurt, e Villach son as súas únicas cidades.
É o quinto maior Estado en área (9.536 km²) e o sexto en poboación (559.404). O Estado limita con Salzburgo polo norte, Estiria polo nordeste, Eslovenia e Italia polo sur, e cunha porción do Tirol polo oeste.
Carintia é un dos destinos turísticos máis populares do país.
Divisións administrativas
[editar | editar a fonte]O estado está dividido en oito distritos rurais e dous urbanos (Bezirke), sendo os últimos as cidades estatutarias Statutarstädte) de Klagenfurt e Villach.
Cidades estatutarias
[editar | editar a fonte]Distritos rurais
[editar | editar a fonte]- Distrito de Spittal an der Drau.
- Hermagor.
- Villach-Land.
- Distrito de Feldkirchen.
- Distrito de St. Veit an der Glan.
- Klagenfurt-Land.
- Distrito de Völkermarkt.
- Distrito de Wolfsberg.
Concellos de Carintia
[editar | editar a fonte]- * Datos relativos ao ano 2006
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Goretti Sanmartín Rei et al. Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña, ed. Criterios para o uso da lingua (PDF). p. 120. ISBN 84-9749-199-8. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de setembro de 2013. Consultado o 14 de abril de 2014.
- ↑ González Rei, Begoña (2004). Ortografía da lingua galega. Galinova Editorial. ISBN 978-8497370417.