Bernardino Fernández de Velasco
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Bernardino Fernández de Velasco y Benavides 1783 Madrid, España |
| Morte | 28 de maio de 1851 (67/68 anos) Madrid, España |
| Lugar de sepultura | Monastery of Santa Clara, Medina de Pomar (en)  |
 Senador de España | |
| Embaixador de España en Francia | |
| Embaixador de España no Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda | |
| | |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | diplomático, ministro, poeta, escritor, político, militar |
| Partido político | Partido Moderado |
| Membro de | |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra da Independencia española |
| Outro | |
| Título | Duque Count of Haro (en) Duke of Frías (en) Marquis of Caracena (en) Count of Luna (1462) (en) |
| Pai | Diego Pacheco Téllez-Girón Gómez de Sandoval |
| Premios | |
Sinatura  | |
| Descrito pola fonte | Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Fernández de Velasco (Bernardino), p.136) Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana (1908-1930) (pt) , (vol:XXIII, sec:Fernández de Velasco (Bernardino), p.805-806) |
 | |
Bernardino Fernánde de Velasco (1783 - 1851), Duque de Frías e Conde de Peñaranda. Político, militar e diplomático español.
Ingresa no exército con 13 anos, e chega ao rango de tenente cando conta con 19. Destinado en Portugal co exército francés, desertou para unirse á resistencia española durante a Guerra da Independencia Española. Co regreso de Fernando VII, e xa co grao de coronel, recomendoulle que xurara a Constitución de 1812 e que non fixera caso dos absolutistas.
Non será até 1820 cando regrese á vida política coa chegada do Trienio liberal como embaixador en Londres. Logo exíliase a Montpellier até que coa morte do rei consegue acceder as Cortes durante dous anos (1834 - 1836). Francisco Martínez de la Rosa envíao a París para conseguir a axuda dos franceses na Primeira Guerra Carlista.
No ano 1838 é nomeado senador pola Provincia de León. O 6 de setembro, foi nomeado Presidente do Consello de Ministros. Os seus intentos de reconciliación, obrigárono a dimitir o 8 de novembro. En 1845 regresa como senador vitalicio. E en 1847 ingresa na Real Academia Española.
| Reinado de Isabel II de España | ||
|---|---|---|
Segue a: Narciso Heredia Begines de los Ríos |
Bernardino Fernández de Velasco | Precede a: Evaristo Pérez de Castro Colomera |
| Presidente do Goberno de España | ||
