Bernabeu, apóstolo

Bernabeu
Biografía
Nacemento	Século I en Chipre
Pasamento	Século I en Salamina, Chipre
Proceso de canonización
Veneración
Festividade	11 de xuño
Atributos	libro na man esquerda, báculo na man dereita, pedras na man ou sobre o libro

Bernabeu, tamén coñecido polas variantes Bernabel e Bernabé^[1], (grego antigo: Βαρναβᾶς) foi un dos primeiros cristiáns mencionados no Novo Testamento. Aquí preséntase como un apóstolo orixinario de Chipre, membro da tribo de Leví.^[2] Viviu durante o século I.

Orixes[editar | editar a fonte]

O seu nome orixinal era Xosé, o Levita, e os apóstolos cambiárono por Bernabeu (Feitos 4:36), que significa Fillo da Consolación.^[3]

Os Feitos dos Apóstolos afirman, no capítulo 4 versículos 34 a 37, que Bernabeu vendeu a leira que tiña. O que obtivo desta venda entregoullo aos apóstolos para distribuír entre os pobres.

Foi un gran colaborador de San Paulo. Bernabeu apoiouno perante o resto da comunidade de apóstolos, ao seu regreso a Xerusalén tres anos despois da seu conversión (Feitos 9:27).^[3]

Non se atopa entre os doce elixidos por Xesucristo, pero probablemente foi un dos setenta discípulos mencionados no Evanxeo. Bernabeu é considerado apóstolo polos primeiros Pais da Igrexa.

Labor con Paulo[editar | editar a fonte]

Marchou a Tarso e asociouse con San Paulo. Regresaron a Antioquía, onde permaneceron por un ano ensinando (Feitos 11:25-26). Antioquía converteuse en gran centro de evangelización e onde por primeira vez se lle chamou cristiáns aos seguidores da doutrina de Cristo.

Volveron a Xerusalén enviados polos cristiáns da florecente igrexa de Antioquía, cunha colecta para os que estaban a pasar fame en Xudea (Feitos 11:27-30).

Despois de xaxún e oración, Paulo e Bernabeu recibiron a misión e a imposición de mans (Feitos 13:3). Partiron acompañados de Xoán Marcos, futuro evanxelista, que era fillo de María do Cenáculo (Feitos 12:12) e sobriño de Bernabé (Colosenses 4:10). O tres foron a predicar a outros lugares, entre estes Chipre, a patria de Bernabé. Alí converteron ao procónsul romano Serxio Paulo, e a Saulo noméaselle por primeira vez, na Biblia, como Paulo en razón de que estando nun ambiente grecorromano, usa o seu nome Romano (Feitos 13:9-20).

Posterior actividade misioneira[editar | editar a fonte]

Ante o segundo viaxe misioneiro, xurdiu un conflito aberto entre Paulo e Bernabeu. Bernabeu quería levar o seu sobriño Xoán Marcos, e Paulo opúñase porque os abandonou en metade da primeira viaxe (por medo a tantas dificultades). Por iso decidiron separarse. San Paulo foise á súa proxectada viaxe con Silas, e Bernabeu partiu cara a Chipre con Marcos. Dado que Feitos non menciona en absoluto o incidente do que fala Pablo en Gálatas, só podemos intuír que entre Paulo e Bernabeu xa se produciu un certo distanciamento previo.

Martirio[editar | editar a fonte]

Algunhas tradicións tardías e algúns apócrifos (como o libro dos Feitos de Bernabeu) falan de que acompañou ao apóstolo Pedro na súa viaxe a Roma, e despois fundou a comunidade de Milán. Outras máis falan do seu martirio, cara ao ano 70, en Salamina, na illa de Chipre, por man dos xudeus da diáspora, que o lapidaron.^[4]

A realidade é que todo o que se sabe con seguridade sobre Bernabeu, son os escasos datos que se nos dá sobre el no Novo Testamento.

Galicia[editar | editar a fonte]

É titular de seis parroquias galegas.^[1]

Tamén está presente na tradición oral, pois o seu día adoita considerarse idóneo para a sega do centeo^[1]:

Día de San Bernabeu, está o sol no máis alto do ceu.^[1]
Día de San Bernabel, nin na terra nin no fardel.^[1]
O día de San Bernabé creba o centeo polo pé.^[1]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Ferro Ruibal, Xesús; et alii (1992). Diccionario dos nomes galegos. Ir Indo.
↑ Feitos 14:14: "Os apóstolos Paulo e Bernabé, en canto se decataron, racharon os seus vestidos e correron cara á xente."
↑ ^3,0 ^3,1 Abad, Xoán C. (2022). In hac lacrimarum valle. Guía ilustrada para recoñecer os santos patróns dos templos da provincia de Pontevedra. Instituto de Estudos Vigueses.
↑ Cross, F.L. (2005). F.L. Cross and E.A. Livingstone, ed. "Barnabas." (en inglés) (2009 ed.). Oxford University Perss. ISBN 9780192802903. |data-acceso= require |url= (Axuda)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

[:1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Ferro Ruibal, Xesús; et alii (1992). Diccionario dos nomes galegos. Ir Indo.

[2] Feitos 14:14: "Os apóstolos Paulo e Bernabé, en canto se decataron, racharon os seus vestidos e correron cara á xente."

[:0-3] 3,0 ^3,1 Abad, Xoán C. (2022). In hac lacrimarum valle. Guía ilustrada para recoñecer os santos patróns dos templos da provincia de Pontevedra. Instituto de Estudos Vigueses.

[4] Cross, F.L. (2005). F.L. Cross and E.A. Livingstone, ed. "Barnabas." (en inglés) (2009 ed.). Oxford University Perss. ISBN 9780192802903. |data-acceso= require |url= (Axuda)

[1]

[2]

[3]

[4]