Anna María Martínez Sagi

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAnna María Martínez Sagi

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento16 de febreiro de 1907 Editar o valor em Wikidata
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Morte2 de xaneiro de 2000 Editar o valor em Wikidata (92 anos)
Santpedor, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Barcelona
Costa Azul (pt) Traducir
Universidade de Illinois (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónxornalista , escritora , sindicalista , poeta , atleta , activista Editar o valor em Wikidata
EmpregadorFutbol Club Barcelona (1934–1936) Editar o valor em Wikidata
Membro de
Xénero artísticoPoesía Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá, lingua catalá e lingua francesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
LealdadeSegunda República Española Editar o valor em Wikidata
ConflitoSegunda guerra mundial e guerra civil española Editar o valor em Wikidata
Deporteatletismo
tenis
Esquí Editar o valor em Wikidata
Disciplina deportivaLanzamento de xavelina Editar o valor em Wikidata
Modalidade Partido de tenis enllaç=enllaç= enllaç= Récord persoal
Familia
ParellaElisabeth Mulder (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsArmando Martínez Sagi Editar o valor em Wikidata
ParentesEmilio Sagi Barba (pt) Traducir (tío)
Emilio Sagi Barba (curmán)
Luis Sagi-Vela (curmán)
Luisa Vela (en) Traducir (wife of paternal uncle (en) Traducir)
Víctor Sagi (en) Traducir (curmán segundo) Editar o valor em Wikidata

Find a Grave: 167240773 Editar o valor em Wikidata


Anna María Martínez Sagi, nada en Barcelona o 16 de febreiro de 1907 e finada en Moià o 2 de xaneiro de 2000, foi unha xornalista, poetisa e feminista catalá.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

De raíces na alta burguesía catalá, estudou en castelán e francés. Chegou a ser campioa de España de lanzamento de xavelina e foi a primeira muller en participar na directiva do Fútbol Club Barcelona, en 1934, encargada de montar unha sección feminina.

Durante a guerra civil exerceu de xornalista na fronte de Aragón. Ó remate da contenda, fuxiu primeiro a Francia, onde recalou en París e logo en Chartres e rematou uníndose á resistencia antinazi e despois ós EUA, onde deu clases na Universidade de Illinois.

Volveu a España nos anos setenta, residindo en Moià ata a súa morte, totalmente esquecida.

Notas[editar | editar a fonte]