Alberto Burri

Alberto Burri
	;
Biografía
Nacemento	12 de marzo de 1915 ; Città di Castello, Italia (pt)
Morte	13 de febreiro de 1995 (79 anos); Niza (Francia)
Educación	Universidade de Perugia
Actividade
Campo de traballo	Pintura
Lugar de traballo	Roma
Ocupación	pintor, farmacéutico, gravador, artista land, escultor, colaxista
Período de actividade	1941 - 1993
Membro de	Accademia delle Arti del Disegno
Xénero artístico	Escultura, Assemblage, pintura e Land art
Movemento	Fluxus, Nouveau réalisme (pt) e Arte povera
Representante	Artists Rights Society
Participou en
19 de xuño de 1982	Documenta 7 (pt)
28 de xuño de 1964	Documenta III (en)
11 de xullo de 1959	Documenta II (en)
Obra
	Obras destacables (1984) Cretto di Burri (en) ;
Premios
	(1994) Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana ;
Sitio web	fondazioneburri.org…

Alberto Burri, nado en Cittá di Castello (Perugia) o 12 de marzo de 1915 e finado en Niza (Francia) o 13 de febreiro de 1995, foi un artista plástico italiano. Traballou tanto a pintura como a escultura e a súa creación abranguiu varios estilos, arte povera, land art e fluxus entre outros.

Traxectoria

Entre 1934 e 1939 estudou medicina, titulouse en 1940 na Universidade de Perugia e foi médico militar durante catro anos na Segunda guerra mundial. Despois de que a súa unidade fora capturada no Norte de África, foi internado en 1944 nun campo de prisioneiros en Hereford, Texas, onde vai pasar 18 meses de catividade e onde tamén comezou a pintar. Despois da súa liberación en 1946, trasladouse a Roma e adicouse en exclusiva á pintura; a súa primeira exposición individual tivo lugar na Galería La Margherita en 1947. Despois expuxo na Galería Marlborough de Nova York e na galería de France de París.

En 1951, xunto con outros artistas coma Giuseppe Capogrossi o Ettore Colla, fundou en Roma o "Gruppo Origine". Posteriormente marchou ós Estados Unidos, onde impartiu aulas de arte dende 1953 ata 1960. Participou na Documenta 2, 3 e 7 de Kassel. Volveu traballar a Roma a partir de 1960. A súa primeira exposición retrospectiva celebrouse na Bienal de Venecia de 1960; en 1972 celebráronse retrospectivas en Turín e París.

Recibiu a Orde o mérito italiano en 1994. Città di Castello lémbrao cun gran museo permanente das obras.